ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:
Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: lek
« เมื่อ: สิงหาคม 20, 2011, 05:54:07 am »

หากวันนี้...ไม่มีเธอ
ฉันคิดทบทวนว่าจะเสียใจมั๊ย...
หากวันนี้...เธอจากไปไม่หวลกลับ
ฉันเฝ้าคิดถามว่าฉันจะโทษใคร...
เพราะวันนี้...ฉันทำดีที่สุดแล้ว...
ในวันนั้นที่ไม่มีเธออยู่...ก็คงไม่ต้องโทษใคร
แต่หากวันนั้น...ฉันยังทำดีไม่พอ
วันนี้ฉันก็คงได้แต่คิดไม่พอใจในสิ่งที่ผ่านไปแล้ว
เพียงวันนี้...เราพอใจ...ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านไป
เราจะยอมรับกับวันนี้ที่เป็นปัจจุบันอย่างเพียงพอ
ข้อความโดย: Boworn
« เมื่อ: สิงหาคม 18, 2011, 09:45:29 am »

ก่อนนี้เคยกังวลหากเราจากไปก่อนเวลาอันควรและทิ้งคนที่เรารักไว้เพียงลำพัง

เวลาผ่านไปได้ศึกษาธรรมะ ได้ฝึกปฏิบัติ ฝึกมองอารมณ์ความคิด ของตน จึงรู้ว่า
หากสิ่งใดๆ เกิดขึ้น ย่อมเกิดขึ้นจากเหตุปัจจัยบางอย่าง ความกังวลใดๆ ก็ลดลงไปมากมาย

สิ่งสำคัญคืออย่างน้อยไม่เคยรู้สึกเสียดายทุกๆ นาที และไม่คิดจะกลับไปแก้ไขเรื่องใดๆ ในชีวิตเลย
เพราะเชื่อว่าทุกๆ อย่าง เราสองคนได้ใช้เวลาให้กันและกันด้วยความรักอย่างดีที่สุดแล้ว
ข้อความโดย: ดอกโศก
« เมื่อ: สิงหาคม 09, 2011, 07:27:52 am »

ขอบคุณพี่แป๋ม สำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ

เรื่องราวนี้คล้ายกับเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเพื่อนสนิทของบัวเหมือนกัน
เจ้าสาวป่วย เจ้าบ่าวเฝ้าดูแล แต่งงานกันไม่นานเราก็ได้ไปร่วมงานกันอีกงาน

เพื่อนๆเศร้าแต่เพื่อนเขยบอกว่าอิ่มใจที่ได้ทำทุกสิ่งอย่างที่ดีที่สุดให้กับคนที่รัก...

 :13:
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 09, 2011, 06:58:30 am »