ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: พฤศจิกายน 11, 2011, 02:21:36 pm »เมื่อใดก็ตามที่เราวางใจสวนทางหรือขวางความจริงที่เกิดขึ้นต่อหน้า ก็ไม่ต่างจากเราสร้างบ้านแปลงเมืองขวางทางน้ำ ภัยพิบัติย่อมเกิดขึ้นในที่สุด
สมัยก่อนเมื่อมวลน้ำก้อนใหญ่โดยไม่ทิ้งความสูญเสียไว้เพราะผู้คนสร้าง บ้านยกพื้นสูง แต่พอเราสร้างบ้าน สร้างถนนขวางทางน้ำ น้ำก็พัดพาทำลายสิ่งต่างๆ ทันที
ในทำนองเดียวกัน จิตที่สวนทางหรือขวางความเป็นจริงก็จะถูกความจริงโบยตีให้เป็นทุกข์ ส่วนจิตที่สอดคล้อง กลมกลืนกับความจริงก็จะไม่ทุกข์
ไม่ทุกข์ไม่ได้แปลว่าไม่สูญเสีย เช่นเวลาเจ็บป่วย ถ้าหากยอมรับความจริงได้ว่าฉันเจ็บฉันป่วย ก็ทุกข์กายอย่างเดียวไม่ทุกข์ใจ
แต่ คนจำนวนไม่น้อย ไม่ได้ทุกข์กายอย่างเดียวแต่ว่าทุกข์ใจด้วย เพราะใจไม่ยอมรับความจริง ไม่ยอมรับความแก่ ไม่ยอมรับความป่วย ทั้งๆ ที่ความจริงมันเป็นกระแสที่ไหลเลื่อนแปรเปลี่ยนเป็นนิจเช่นเดียวกับสายน้ำ
เป็น หนุ่มก็เปลี่ยนเป็นแก่ จากสุขภาพดีก็กลายเป็นสุขภาพไม่ดี สมบัติที่เคยมีก็สูญเสียไป ถ้าเรายอมรับความจริงเหล่านี้ เมื่อแก่เราก็ยอมรับว่าแก่ เมื่อป่วยเราก็ยอมรับว่าป่วย เมื่อสูญเสียเราก็ยอมรับว่าสูญเสีย
นั่นแสดงว่าเราวางใจสอดคล้อง กับกระแสแห่งความจริง ความทุกข์ก็จะลดลง แต่เมื่อเราวางจิตขวางความจริง ก็ไม่ต่างกับการสร้างบ้านหรือเอาตัวขวางกระแสน้ำเชี่ยว ก็ย่อมถูกน้ำพัดจนพังทลายหรือซวดเซจมหายไป ผลก็คือทุกข์ระทม
------------------------------
พระไพศาล วิสาโล www.visalo.org
สมัยก่อนเมื่อมวลน้ำก้อนใหญ่โดยไม่ทิ้งความสูญเสียไว้เพราะผู้คนสร้าง บ้านยกพื้นสูง แต่พอเราสร้างบ้าน สร้างถนนขวางทางน้ำ น้ำก็พัดพาทำลายสิ่งต่างๆ ทันที
ในทำนองเดียวกัน จิตที่สวนทางหรือขวางความเป็นจริงก็จะถูกความจริงโบยตีให้เป็นทุกข์ ส่วนจิตที่สอดคล้อง กลมกลืนกับความจริงก็จะไม่ทุกข์
ไม่ทุกข์ไม่ได้แปลว่าไม่สูญเสีย เช่นเวลาเจ็บป่วย ถ้าหากยอมรับความจริงได้ว่าฉันเจ็บฉันป่วย ก็ทุกข์กายอย่างเดียวไม่ทุกข์ใจ
แต่ คนจำนวนไม่น้อย ไม่ได้ทุกข์กายอย่างเดียวแต่ว่าทุกข์ใจด้วย เพราะใจไม่ยอมรับความจริง ไม่ยอมรับความแก่ ไม่ยอมรับความป่วย ทั้งๆ ที่ความจริงมันเป็นกระแสที่ไหลเลื่อนแปรเปลี่ยนเป็นนิจเช่นเดียวกับสายน้ำ
เป็น หนุ่มก็เปลี่ยนเป็นแก่ จากสุขภาพดีก็กลายเป็นสุขภาพไม่ดี สมบัติที่เคยมีก็สูญเสียไป ถ้าเรายอมรับความจริงเหล่านี้ เมื่อแก่เราก็ยอมรับว่าแก่ เมื่อป่วยเราก็ยอมรับว่าป่วย เมื่อสูญเสียเราก็ยอมรับว่าสูญเสีย
นั่นแสดงว่าเราวางใจสอดคล้อง กับกระแสแห่งความจริง ความทุกข์ก็จะลดลง แต่เมื่อเราวางจิตขวางความจริง ก็ไม่ต่างกับการสร้างบ้านหรือเอาตัวขวางกระแสน้ำเชี่ยว ก็ย่อมถูกน้ำพัดจนพังทลายหรือซวดเซจมหายไป ผลก็คือทุกข์ระทม
------------------------------
พระไพศาล วิสาโล www.visalo.org