ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: พฤศจิกายน 13, 2011, 06:51:18 pm »
กับเวลาที่ยังพอมีเหลืออยู่ อยากให้โลกรู้หัวใจเหมือนไฟแผดเผา
ที่ผ่านมานั้นเคยคิดคร่ำครวญ อยากจะหวนย้อนคืนวันเก่า
ชีวิตเราเปรียบดังตะเกียงดวงน้อย
ได้เจอเธอเหมือนดังได้พบโลกใหม่ อบอุ่นสดใสหัวใจเหมือนนกโบยบิน
มีเธอนั้นเป็นเพื่อนร่วมทาง ความอ้างว้างมลายไปสิ้น
ตะเกียงดวงนี้สาดแสงเหมือนดวงตะวัน
แต่บทสุดท้ายเหมือนดังฟ้าดินกลั่นแกล้ง ให้แตกกระใสหัวใจให้แตกสลาย
ให้เรานั้นจำต้องแยกทาง ความอ้างว้างเกาะกุมหัวใจ
ช่างโชคร้ายมีใครที่เป็นเหมือนเรา
ตะเกียงดวงนี้ถึงคราวอับแสงสว่าง ล่องลอยเคว้งคว้างเหมือนดังหิ่งห้อยราตรี
สิ่งที่เหลือสิ่งที่ยังอยู่ คือหัวใจอ่อนล้าเต็มที่ จะมีใครเห็นใจฉันบ้างหรือเปล่า
จากวันนั้นหัวใจมีแต่ความว่างเปล่า ความเงียบเหงาเศร้าซึมทุกข์ใจทุกข์กาย
จะยอมทิ้งมันไว้ข้างทางสร้างพลังสร้างชีวิตใหม่
อาจมีใครเห็นใจฉันบ้างสักคน