ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ
« เมื่อ: กรกฎาคม 29, 2010, 03:15:49 am »สาธุ..อนุโมทนาค่ะ พี่แป๋มจ๋า..
.. "พระองค์ท่านทรงเคยตรัสไว้.. ที่ใดมีรักที่นั่นมีทุกข์" .. แต่ ธรรมะเป็นสิ่งแปลกที่ไม่แปลกค่ะ ทุกอย่างจะเอื้อ/อิงอาศัย ซึ่งกันละกันเสมอค่ะ ..แม้พระองค์จะทรงตรัสไว้เช่นนั้น แต่.. หลายคนก็มักจะแอบเถียงในใจเงียบๆ .. แต่ความสุขก็คือความรัก 
...ดังนั้น พระองค์จึงทรงสอนสั่งให้พวกเรา.. ดำเนินอยู่ใน "ทางสายกลาง" (มัชฌิมาปฏิปทา) คือ มีความรัก/รักได้แต่อย่ามากจนเกินไป / อย่าถึงขั้นขนาดรักผู้อื่นไม่เป็น ( เพราะความรักก็เป็นส่วนเล็กๆส่วนนึงของความเมตตาค่ะ ) และต้องมีสติ สัมปชัญญะ คอยกำกับอยู่ด้วยเสมอค่ะ .. จะได้สั่ง คัท! ทันท่วงที ยามที่ เราไม่รู้จักควบคุม กาย วาจา ใจ จน..ปล่อยให้ความรักนำทาง/พาไป ให้กิเลสเข้าครอบงำโดยไม่รู้ตัว .. อันเป็นเหตุให้ต้องเวียนว่ายอยู่ในวังวนทะเลทุกข์แห่งความรัก..มิรู้จบค่ะ.. 
.. 
