ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: magicmo
« เมื่อ: มกราคม 24, 2012, 03:40:29 pm »

 ขอบใจเด๋อคับ
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 10, 2010, 09:18:02 pm »

 :45:  ภาพสวยจังเลยครับ อนุโมทนาครับผม
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 10, 2010, 07:27:36 am »






มีนิโรธกับมรรคนี้เท่านั้น  เป็นผู้ทำหน้าที่รื้อถอนกิเลส
ความเชื่อสัจธรรมของพระพุทธเจ้า
ซึ่งเต็มไปด้วยธรรมของจริง กับความเชื่อลมๆแบบไม่มีน้ำมีเนื้อ มีผลต่างกัน


จากหนังสือ..
"วินาทีบรรลุธรรม" เขียนโดย เธียรนันท์






 :19:  http://www.sookjai.com/index.php?topic=2524.0
ขอบพระคุณที่มาทั้งหมดมากมาย อนุโมทนาสาธุค่ะ
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 10, 2010, 07:19:39 am »






สัจธรรมที่เป็นฝ่ายแก้  คือนิโรธกับมรรค
คือเครื่องมือแก้
 สมุทัยทุกชนิด  ไม่มีสิ่งใดเสมอเหมือนได้

นิโรธ ย่อมทำหน้าที่ดับทุกข์ไปเป็นลำดับ ตามอำนาจของมรรค
คือศีล สมาธิ ปัญญา
ที่มีกำลัง   เมื่อมรรคมีกำลังพอกิเลสย่อมหาที่ซ่อนตัวอยู่ไม่ได้

กลายเป็นความดับทุกข์ไปโดยสิ้นเชิง
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 10, 2010, 07:17:09 am »






ตัณหาทั้งสามนั้นแล
คือเครื่องปิดกั้นมรรคผลนิพพานได้อย่างมิดชิดปิดตาย

ไม่มีความสว่างใดสามารถกำจัดลงได้

นอกจากสัจธรรมนี้เท่านั้น ที่สามารถรื้อถอนสมุทัย
ความมืดมนให้สูญสิ้นไป



ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 10, 2010, 07:04:41 am »






ทุกข์ เมื่อเกิดขึ้นภายในใจสัตว์ ย่อมทำให้.. หมด
สติปัญญาความคิด

ที่เคยเฉลียวฉลาดก็กลายเป็นปิด ตัน อั้น ตื้อไปหมด ไม่มีทางออก

นอกจาก นั่งเฝ้า นอนเฝ้า ทุกข์ แสดงความทุรนทุรายไปตามเรื่อง
ของคนไม่มีทางออก
หรือไม่สนใจแสวงหาทางออกที่ถูกต้องเท่านั้น





สมุทัย คือความคิดปรุง หรือวาดภาพเอาเอง ต่าง
โดยมี ตัณหาสามตัว คือ
 
กามตัณหา ภวตัณหาและวิภวตัณหา

เป็นผู้นำ.. ให้คิดปรุง แบบไม่มีงบประมาณ จนเลยขอบเขต และขนทุกข์มาเผาลนจิตใจ
ให้กลายเป็นไฟที่ก่อแล้วดับไม่ได้

ยังเสริมให้แสดงเปลวขึ้น..  จนกลายเป็นไฟเผาโลก.. ไปได้ ไม่มีที่สิ้นสุด


ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 10, 2010, 06:29:10 am »






สิ่งที่มีอำนาจ สามารถปิดกั้นมรรคผลนิพพานได้
โดยไม่เลือกกาล สถานที่ และบุคคลนั้น
นั่นคือสัจธรรมที่มีอยู่ในตัว

สัจธรรมเบื้องต้นอันเป็นฝ่ายผูกมัด คือ ทุกข์กับสมุทัย
ทั้งสองนี้แล
คือสัตว์โลกผู้ไม่รู้จักเป็นจักตาย เพราะฤทธิ์มันบีบคั้น สั่งสม ไม่มีวันอิ่ม

คือตัวปิดกั้นมรรคผลนิพพาน ไม่ให้เกิดขึ้นภายในใจสัตว์
ที่ยังชอบส่งเสริมมันอยู่
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 10, 2010, 06:18:50 am »






คืนหนึ่งขณะที่หลวงปู่ชอบเข้าสมาธิภาวนาอยู่  ก็ปรากฏนิมิตเห็นพระมหากัสสปะค่อยๆลอยมา
ในนิมิตนั้นหลวงปู่ลุกขึ้นแสดงความเคารพ
กราบพระมหากัสสปะอย่างตื้นตันใจท่านแสดงธรรมต่อหลวงปู่ชอบตอนหนึ่ง ดังนี้

ท่าน(หลวงปู่ชอบ)ควรดูวาระจิต ที่คิดเป็นภัยกับตัวเอง
แม้นิดก็ควรทราบว่าเป็นภัย
และมีทางกำจัดให้สิ้นไป  ภัยภายในมีพิษสงยิ่งกว่าภัยภายนอก

แม้อะไรๆทั้งสามโลกธาตุ  จะยกพลยกพวกมาบังคับ
ไม่ให้ธรรมเป็นผลแก่ผู้ปฏิบัติชอบ
ธรรมต้องเป็นธรรม  และให้ผลโดยธรรมอยู่ตลอดไป เมื่อการปฏิบัติถูกต้องดีงามยังมีอยู่



ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 10, 2010, 06:15:00 am »






การเดินทาง
ธรรมจาก หลวงปู่ชอบ ฐานสโม

จากหนังสือ...
"วินาทีบรรลุธรรม" เขียนโดย เธียรนันท์



เป็นเรื่องของการเดินทาง
ของแต่ละผู้แต่ละคนที่แตกต่างกันไป
ของใครจะเป็นอย่างไรกันบ้างนั้น
ปล่อยให้ภาพได้อธิบายด้วยตัวของมันเอง
เรา ก็แค่...เตรียมตัวเดินทางกันไว้แต่เนิ่นๆเท่านั้น
แล้วเราจะเอาอะไรไปดีล่ะ





ขอยกข้อธรรม ตอนหนึ่ง
ที่ได้จากการถ่ายทอดระหว่างจิตสู่จิต
ระหว่างพระมหากัสสปะต่อหลวงปู่ชอบ ฐานสโม





Pics by : http://www.leelawadeeholiday.com/wizContent.asp?wizConID=329&txtmMenu_ID=7
        : Google
Credit by : http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=moonsapphire&date=12-12-2008&group=4&gblog=8