อุปปาตะสันติ มหาสันติงหลวง อัปโหลด
โดย Red9645 เมื่อ 19 ธ.ค. 2010
"อุปปาตะสันติ" ทางเมืองเหนือเรียกว่า "มหาสันติงหลวง"
แปลว่า บทสวดเพื่อสงบเคราะห์กรรม
สวดเพื่อสงบเหตุร้าย และสวดเพื่อสงบสิ่งที่กระทบกระเทือน
คัมภีร์อุปปาตะสันติ เป็นวรรณกรรมภาษาบาลีของล้านนาไทย
แต่งโดยพระมหามังคละสีละวังสะ
พระเถระนักปราชญ์ของชาวเชียงใหม่รูปหนึ่ง ในสมัยของ
พระเจ้าสิริธรรมจักกวัตติลกราชาธิราช (พระเจ้าติโลกราช)
รัชกาลที่ ๑๑ แห่งราชวงศ์มังราย
ระหว่างพ.ศ. ๑๙๘๕-๒๐๓๐ เป็นคาถาล้วนจำนวน ๒๗๑ คาถา
จัดเข้าในหนังสือประเภท "เชียงใหม่คันถะ"
คัมภีร์นี้เป็นที่รู้จักกันแพร่หลาย ในหมู่ชนชาวล้านนามาแต่โบราณกาล
ทั้งพระสงฆ์ สามเณร และชาวบ้าน พากันสวดและฟังอุปปาตะสันติ
เพื่อกลับความร้ายให้กลายเป็นความดี มีคำเล่าว่า
สมัยที่ท่านแต่งอุปปาตะสันตินั้น ที่เชียงใหม่มีโจรผู้ร้ายและคนอันธพาล
ชุกชุมผิดปกติ มีเหตุร้ายและสิ่งกระทบกระเทือนอยู่เสมอ
พระมหาเถระสีละวังสะจึงให้พระสงฆ์สามเณรและประชาชน
พากันสวด และฟังอุปปาตะสันติ
เพื่อสงบเหตุร้ายทั้งมวลที่เกิดขึ้นในบ้านเมือง
