ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: sithiphong
« เมื่อ: พฤษภาคม 29, 2012, 06:19:33 am »

สุดอึด! มะหมาจีนวิ่งตามทีมนักปั่นไกลกว่า 1700 กม.


เสี่ยวซา




เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก blogspot.com

          เมื่อวันที่ 27 พฤษภาคมที่ผ่านมา เว็บไซต์ไชน่าเดลี่ของจีน เปิดเผยเรื่องราวสุดทึ่งและน่าเอ็นดูของน้องหมาในจีนตัวหนึ่ง ที่วิ่งตามขบวนนักปั่นไปไกลกว่า 1,700 กม. จากมณฑลเสฉวนสู่เขตปกครองพิเศษทิเบต หลังนักปั่นไปพบมันโดยบังเอิญและแบ่งอาหารให้มันเข้า เลยเกิดความผูกพันวิ่งตามนักปั่นไปทั่วทุกแห่ง

          โดยเรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้นขึ้นเมื่อนักศึกษากลุ่มหนึ่งในมณฑลหูเป่ยของจีน ได้วางแผนปั่นจักรยานไปทิเบตเพื่อฉลองเรียนจบ ซึ่งหลังจากออกเดินทางแล้ว นายจาง เหิง วัย 22 ปี หนึ่งในนักปั่นกลุ่มนี้ ก็ได้พบกับเจ้าหมาสีขาวเพศเมียตัวเล็กน่ารักตัวหนึ่งนอนอยู่ข้างทางบนถนนแห่งหนึ่งในมณฑลเสฉวน จึงเข้าไปเล่นและแบ่งอาหารให้มันกินอยู่สักพัก จนทำให้เจ้าหมาตัวนี้เกิดความผูกพัน และวิ่งตามขบวนจักรยานของนักศึกษากลุ่มนี้

          ในช่วงแรก ๆ นักศึกษากลุ่มนี้ก็คิดว่าเจ้าหมาที่พวกเขาตั้งชื่อให้มันว่า "เสี่ยวซา" ตัวนี้ คงจะวิ่งตามพวกเขาสนุก ๆ ก่อนจะพบว่ามันคงไม่ใช่เรื่องสนุกเฉย ๆ ซะแล้ว เมื่อเจ้าเสี่ยวซาวิ่งตามขบวนจักรยานพวกเขาตลอดทั้งวันทั้งคืน เรียกว่าตามไปซะทุกที่ ไม่ว่าพวกเขาจะปั่นจักรยานเร็วเพียงใด มันก็ตามมาทันจนได้ จนในที่สุด มันก็กลายเป็นเพื่อนร่วมก๊วนกับพวกเขาไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ นายจาง เหิง จึงเริ่มซื้อกรงเล็ก ๆ สำหรับให้มันนอน นั่งพักเมื่อเหนื่อยจากการวิ่ง และพามันเดินทางไปรวมเป็นระยะทางไกลกว่า 1,700 กิโลเมตร ใช้เวลาทั้งสิ้น 24 วัน

          หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ นายจาง เหิง ผู้เข้าไปผูกมิตรกับเสี่ยวซาตั้งแต่ครั้งแรก ก็ตัดสินใจเลี้ยงมันเป็นมะหมาในอาณัติ และนำเรื่องราวของมันมาถ่ายทอดผ่านไมโครบล็อกกิ้งของจีน พร้อมทั้งเปิดบัญชีไมโครบล็อกกิ้งให้กับมันด้วย และไม่น่าเชื่อว่า หลังจากเปิดเผยเรื่องราวดังกล่าวได้ไม่กี่วัน เจ้าเสี่ยวซาก็โด่งดังเป็นที่รู้จักไปทั่วประเทศ (และทั่วโลกในเวลาต่อมา) ในฐานะน้องหมาสุดอึดที่เดินทางไกลที่สุดในจีน ขณะที่ไมโครบล็อกกิ้งของมันนั้นก็มีผู้ติดตาม (Followers) มากกว่า 37,000 คนภายในเวลาเพียง 2 สัปดาห์เท่านั้น

          ส่วนทางด้านนางจาง เหิง ได้เปิดเผยว่า "ตอนผมพบมันครั้งแรก มันนอนอยู่ข้างถนนอย่างเหนื่อยล้า ผมเลยให้อาหารมัน จากนั้นมันก็เริ่มวิ่งตามทีมจักรยานของเราเลย บางทีก็วิ่งตาม บางทีก็วิ่งนำ มันฉลาดและแกร่งมาก ไม่หวั่นแม้ว่าจะเดินทางผ่านภูเขา และมันก็วิ่งตลอดเวลาเลย เหมือนกับเหนื่อยไม่เป็นยังไงยังงั้น บางครั้งพวกเราก็ปั่นจักรยานอยู่ที่ความเร็ว 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเลย แต่ก็ไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่ามันจะวิ่งตามเราทันได้อีก มันเก่งมาก ตอนนี้มันกลายเป็นสุนัขของผมไปแล้ว ผมอยากเลี้ยงมัน มันเป็นสุนัขเร่ร่อนมานานมาก มันคงต้องการบ้าน"

          ทั้งนี้ เสี่ยวซา อาจไม่ได้เป็นเพียงสุนัขตัวน้อยที่เดินทางไกลที่สุดในจีนเท่านั้น แต่มันอาจจะเป็นสุนัขตัวแรกที่เดินทางไปยังทิเบตผ่านเส้นทางดังกล่าวด้วย 

Stray dog runs to Tibet with Chinese cyclists

-http://www.youtube.com/watch?v=Pm9IsxTQSTA&feature=player_embedded-

-http://pet.kapook.com/view41512.html-


.