ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 13, 2012, 12:44:10 am »
เมื่อสี่ห้าปีก่อน ผมมีโอกาสแวะไปโอซาก้า ประเทศญี่ปุ่น และได้พบโชโกะกับนาโอโกะ เพื่อนสนิทสมัยเรียนที่นาโรปะ โชโกะพาผมไปเดินดูวัดในชุมชน ผมตื่นเต้นมาก คือจะมีรูปเคารพบางส่วนในวัดเซนและวัดมหายาน แสดงถึงอิทธิพลของพุทธศาสนาวัชรยานอย่างเด่นชัด แต่ก็ไม่มีองค์ไหนที่งดงามเท่า Aizen-Myoo ที่ผมไปเห็นตอนเข้าชมพิพิธภัณฑ์พุทธศิลป์ทิเบตที่บอสตัน
ในภาพนี้ คือ Aizen-Myoo หรือ "ราคะราชา" (Lustful Wisdom King) เทพยิดัมองค์หนึ่งของพุทธศาสนามหายานในประเทศญี่ปุ่น (วัชรยานก็คือพัฒนาการขั้นปลายของมหายานนั่นเอง) Aizen-Myoo แสดงศักยภาพของความตื่นที่สามารถแปรเปลี่ยนพลังราคะเป็นพุทธปัญญา
เห็นรูปเคารพอะไรแบบนี้ บางคนอาจสงสัยว่าวัชรยานหรือตันตระ บิดเบือนคำสอนพุทธศาสนาหรือยังไง ... คำตอบของผมคือ ไม่เลย
หากเราปรารถนาจะเข้าใจพุทธศาสนาสายอื่นในคุณค่าและความหมายของผู้ฝึกในสายนั้นๆ เราต้องฝึกทำความเข้าใจธรรมชาติของมนุษย์ที่มีเส้นทางการเรียนรู้และ passion ของการเรียนรู้ที่ต่างกัน
เส้นทางของสาวกยาน เน้นไปที่ ผัสสะ (ความรู้ตัว)
เส้นทางของมหายาน เน้นไปที่ เวทนา (การเปิดใจ/ความรู้สึก/การร่วมทุกข์ร่วมสุข)
ส่วน เส้นทางของวัชรยาน เน้นไปที่ ตัณหา (อารมณ์)
ซึ่งแม้มีเป้าหมายร่วมกันคือการหลุดพ้นจากการยึดมั่นในตัวตน ทว่าแตกต่างกันตรงศักยภาพและความละเอียดละออในการทำความเข้าใจโลกย์ตามที่เป็น ซึ่งนั่นดูจะเป็นความแตกต่างของวิถีโพธิสัตว์ อันมีความท้าทายสูงสุดคือการรู้แจ้งในธรรมชาติของอารมณ์และตัณหาของมนุษย์นั่นเอง
วิจักขณ์ / 12 ส.ค. 55
https://www.facebook.com/tilopahouse