ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 22, 2012, 11:51:21 pm »หนังสือเรื่อง ..... โอวาทสี่ท่านเหลี่ยวฝาน
ถอดความโดย ..... เจือจันทน์ อัชพรรณ
ผมเคยมีโอกาสอ่านหนังสือเล่มนี้ครั้งแรก ..... เมื่อสมัยอยู่ปีสามตอนเรียนที่จุฬาฯ มีโอกาสอ่านครั้งที่สองตอนทำงานแล้ว เพราะได้รับเป็นหนังสือแจกในงานเผาศพงานหนึ่ง กลับไปไทยเที่ยวที่แล้ว เพื่อนคนหนึ่งให้หนังสือเล่มนี้มา เนื้อหาของหนังสือเล่มนี้ มีอะไรที่ให้ข้อคิดดีๆมากทีเดียว ทุกครั้งที่อ่านไม่เคยรู้สึกเบื่อเลย ผมเคยคิดว่าถ้าชีวิตของผู้คนโดนกำหนดไว้แล้วด้วยโชคชะตา เราจะมีโอกาสแก้ไขโชคชะตาเหล่านั้นบ้างไหม? หลายคนเชื่อว่าแก้ไขอะไรไม่ได้ปล่อยให้ชีวิตเป็นไปตามโชคชะตา แต่หลังจากอ่านหนังสือ "โอวาทสี่ท่านเหลี่ยวฝาน" แล้ว ได้ข้อคิดดีๆเปลี่ยนความคิดจากที่เคยเชื่อว่าโชคชะตาเป็นตัวกำหนดชีวิตผู้คนมาเป็นว่าชีวิตของเราสามารถจะเปลี่ยนแปลงได้ และเราเป็นคนกำหนดด้วยตัวของเราเองต่างหาก
ท่านเหลี่ยวฝาน ..... เคยไปพบกับท่านผู้เฒ่าข่ง ซึ่งสามารถพยากรณ์เรื่องต่างๆได้แม่นยำมาก ท่านผู้เฒ่าข่งทำนายท่านเหลี่ยวฝานไว้ว่า ปีใดจะสอบได้เป็นนักเรียนหลวง ปีใดจะได้เป็นนายอำเภอ จะสิ้นอายุขัยตอนอายุ ๕๓ ปี ไม่มีบุตรไว้สืบสกุล ภายหลังปรากฎว่าสิ่งต่างๆที่ท่านผู้เฒ่าข่งทำนายไว้ ได้ปรากฏเป็นจริงตามคำพยากรณ์ ท่านเหลี่ยวฝานจึงปักใจเชื่อและปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามคำพยากรณ์โดยไม่คิดจะกระตือรือล้น ขวนขวายอะไร จนกระทั่งท่านไปพบกับท่านอวิ๋นกุเถระที่พลิกชะตาชีวิตท่าน ท่านอวิ๋นกุเถระให้ข้อคิดดีๆแก่ท่านเหลี่ยวฝานว่า
"อันที่จริงคนเรานั้น ..... ถ้าจิตไม่ว้าวุ่น ทำจิตให้สงบได้แล้วก็เกือบจะสำเร็จเป็นพระอรหันต์ พ้นจากความเป็นปุถุชนได้แล้ว แต่คนธรรมดานั้น จิตใจยากที่จะสงบได้ การฟุ้งซ่านนี่เองที่ทำให้คนเราถูกผูกมัดด้วยอำนาจพลังบวกและพลังลบของธรรมชาติ ทำให้ไม่มีอิสระเสรีต้องขึ้นกับดวงชะตาราศีและการโคจรของดวงดาวบนท้องฟ้าที่โหราจารย์ได้ทำสถิติกันไว้ โหราศาสตร์จึงมีขึ้นด้วยเหตุนี้ ก็มีแต่สามัญชนคนธรรมดาเท่านั้น ที่ถูกกำหนดได้ตามวิชาโหราศาสตร์ แต่ถ้าคนที่ทำความดีมากๆแล้ว ชะตาชีวิตจักทำอะไรได้ โหราศาสตร์นั้นหยั่งไม่ถึงกรรมดีกรรมชั่วของคนเราหรอก วิชาโหราศาสตร์จึงยึดถือเป็นบรรทัดฐานไปหมดมิได้เพราะคนดีนั้นถึงแม้ชะตาชีวิตจะบ่งว่าไม่ดีอย่างไร แต่พลังแห่งกุศลธรรมนั้นใหญ่หลวงนัก สามารถพลิกความคาดหมายของโหราศาสตร์ได้ คนจนก็กลายเป็นคนรวยได้ คนอายุสั้นก็กลายเป็นคนอายุยืนได้ ในทำนองเดียวกัน คนที่สร้างอกุศลกรรมอย่างหนักไว้ ชะตาชีวิตก็ไม่สามารถผูกมัดเขาได้เช่นกัน แม้จะถูกลิขิตว่าจะได้ดีมีสุขอย่างใด แต่พลังแห่งอกุศลนั้นใหญ่หลวงนัก ย่อมสามารถเปลี่ยน ความสุขเป็นความทุกข์ ความมีลาภยศกลายเป็นหมดลาภยศ ความมีอายุยืนก็กลายเป็นอายุสั้นเช่นกัน..."
"สิ่งทั้งหลาย ..... ขึ้นอยู่กับเหตุและปัจจัย ชะตาชีวิตนั้นเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอน อนาคตเราต้องสร้างของเราเอง .... คนเราในโลกนี้ แม้จะอยู่ในภาวะแวดล้อมเดียวกัน ในเวลาที่ไม่ต่างกันแต่บางคนได้รับแต่สิ่งดี มีความสุข บางคนกลับได้รับแต่ความเดือดร้อนเป็นทุกข์ .... เหล่านี้ล้วนแต่เป็นผลที่เกิดจากใจของตน ทุกคนสร้างเหตุที่จะทำให้เกิดผลดีผลชั่วจากใจของตนทั้งสิ้น ผู้ไม่รู้ย่อมถือว่าเป็นชะตาชีวิตที่ลิขิตมาแล้วแก้ไขไม่ได้ หารู้ไม่ว่า ก็ทุกสิ่งเกิดจากใจของตนแล้ว ทำไมตนเองจะแก้ไขไม่ได้เล่า"
ท่านเหลี่ยวฝาน ..... หลังจากได้ฟังข้อคิดดีๆจากท่านอวิ๋นกุเถระแล้ว ได้หมั่นประกอบความดี เปลี่ยนแปลงเหตุและปัจจัยที่เคยทำอยู่ สุดท้ายท่านสามารถเปลี่ยนชะตาชีวิต ท่านถึงแก่อนิจกรรมเมื่ออายุ ๗๔ ปี มีบุตรสืบสกุล
โอวาทหลักสี่ข้อที่ท่านเหลี่ยวฝานยึดถือปฏิบัติคือ
๑. การสร้างอนาคต
๒. การแก้ไขความผิดพลาด
๓. การสร้างความดี
๔. การถ่อมตน
อ่านหนังสือเล่มนี้จบลงแล้วได้ข้อคิดดีๆหลายอย่างแก่ตัวเอง
และเชื่อมั่นว่ามนุษย์เป็นผู้สามารถจะเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของตนเองได้
-http://www.baanpud.net/forum/viewtopic.php?f=31&t=5344