ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2010, 08:01:35 pm »

 :27: โหเงียบสงบน่าพักมากครับ ที่จังหวัดเลยผมก็อยู่กลางป่าอย่างนี้แหละครับ แต่ไม่ดูดีขนาดนี้ 55+

อันนี้น่าพักน่าเที่ยว น่าปฏิบัติธรรมจริงๆ

ขอบคุณครับพี่มด
ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2010, 08:23:35 am »



ณ ที่นั่นควรมีสถานที่หรือห้องสักห้องที่คุณจะเข้าไปอยู่เงียบๆได้ ห้องนั้นมีไว้สำหรับการนี้เท่านั้น มิได้มีไว้เพื่ออย่างอื่น ณ ที่แห่งนั้นควรจะเป็นดั่งแหล่งน้ำที่หลั่งไหลหล่อเลี้ยงทั่วทั้งสถานที่ ห้องแห่งนั้นควรจะเป็นแหล่งแห่งเปลวเพลิง ซึ่งได้รวมสิ่งทั้งปวงไว้หมดแล้ว มีแสงสว่าง อากาศดี[/SIZE]-แต่เงียบสงบ เงียบจริงๆ ฉันจะไปนั่งที่นั่น สักสองนาที สิบนาที หรือครึ่งชั่วโมงแล้วลุกไป ที่ตรงนั้นคุณจะไม่อ่าน ไม่พูดคุย หรือดูวิดีทัศน์-ไม่ทำอะไรทำนองนั้นทั้งสิ้น ที่นั่นเป็นดั่งเตาเผา ซึ่งให้พลังความร้อนแก่สถานที่ทั้งหมด ถ้าหากคุณไม่มีสถานที่เช่นนั้น ศูนย์ศึกษาก็จะเป็นเพียงทางผ่านที่ผู้คนไป-มา ทำงาน จัดกิจกรรม และอะไรทำนองนั้นเท่านั้น...

คุณเคยพบผู้สูงอายุพลังเทอร์โบไหมครับ


ไปสวนสายน้ำคราวนี้ผมใช้เวลากับกลุ่มผู้สูงอายุร่วมสองวัน สองวันเต็มๆ ผมได้พบเข้าแล้วครับ ผู้สูงอายุพลังเทอร์โบที่ว่า เป็นกรรมการของสมาคม มีหลายคนเสียด้วย ต่างแฝงตัวอยู่ในบุคลิกความเป็น “กระทิง” ที่บุกตะลุย รักความยุติธรรม เปิดเผยตรงไปตรงมา และชอบเอาชนะ



ผมยืนอ่านถ้อยคำของกฤษณมูรติ ที่เขียนไว้ ณ เรือน-เงียบ ใคร่ครวญไปว่าผมขึ้นมาสวนสายน้ำคราวนี้ได้มีเวลาเดินสำรวจในช่วงเช้าตรู่ ขึ้นมาจนถึงเนินสมาธิ ยืนชมทิวทัศน์แห่งขุนเขาสูงชัน นี่ใกล้จะสิ้นปีอีกแล้ว ไม่กี่วันก็ปีใหม่ ผมคิดว่าชีวิตบางครั้งควรมีเวลาได้ปลีกวิเวก มาทบทวน ย้อนสำรวจตัวตน พระพุทธเจ้าจะตรัสรู้ได้ยังต้องออกจากประสาทสามฤดู คนเราบางครั้งก็ไม่อาจสลัดอิทธิพลของสิ่งรอบตัว จำเป็นต้องอาศัยพลังจากสถานที่หรือสภาพแวดล้อมบางแห่งที่จะสามารถปลดเปลื้องสิ่งแปดเปื้อนที่หมักหมมหยั่งรากลึกอยู่ภายใน<O


สถานที่ซึ่งอากาศดี เงียบสงบ ฉ่ำเย็นเป็นมิตร แล้วก็เป็นแหล่งแห่งเปลวเพลิงที่จะแผดเผาตัวตนเก่าๆ ที่เราติดยึดให้มลาย


















ที่นี่เราต่างมาถอดวัย ถอดตัวตน เผยให้เห็นสิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่ภายใน อาศัยพลังของธรรมชาติ พลังทะลุทะลวงแห่งสมาธิ ปัญญา มุมมองที่หลากหลาย เป็นกระจกสะท้อนที่โปร่งแสงเผยภาพตัวตนที่แจ่มชัด ผมรู้สึกได้ถึงกระบวนการเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ ผ่านกลุ่มผู้สูงอายุจำนวนเกือบยี่สิบ ท่านผู้สูงอายุกลุ่มนี้อายุอานามแต่ละคนบอกได้เลยว่าน่าจะพักผ่อนอยู่กับบ้าน แต่ความที่พลังเหลือล้น จำเป็นต้องนำมาปลดปล่อย ให้สังคมได้ประโยชน์โดยเฉพาะในกลุ่มผู้สูงอายุ กรรมการสมาคมเครือข่ายสุขภาพผู้สูงอายุจังหวัดสงขลาหลายท่านจึงต้องทำงานหนักหามรุ่งหามค่ำ



โดยเฉพาะป้าเสาวนีย์ หลายคนบอกว่าไม่ใช่คน ป้าเสาว์เป็น “เทวดา” <O:P></O:P>


ทุกวันนี้ป้าเสาว์ยังนอนเที่ยงคืนตีหนึ่ง ตื่นตีสาม ทำงานหนัก เป็นเช่นนี้ทุกวันทำจนเกิดเป็นความเคยชิน ก่อตัวเป็นตัวตนอีกรูปแบบหนึ่ง ป้าเสาว์บอกว่าเกิดมามีเกณฑ์ “ทาส” ทำให้ต้องเหนื่อยยากตั้งแต่เด็ก ตนเองมีพี่น้องฝาแฝดแต่กลับเป็นว่าชะตาชีวิตต่างกันราวกับฟ้ากับดิน<O:P></O:P>













เราใช้กระบวนท่าสารพัดที่จะหล่อหลอม ดึงเอาตัวตนภายในของแต่ละคนออกมาให้ได้เรียนรู้อย่างลึกซึ้ง ทั้งเกมส์ ทั้งการวิเคราะห์ ทั้งเรื่องเล่า ค้นหาตัวตนอันแตกต่างก่อนที่จะหลอมรวมกันใหม่ด้วยพลังแห่งความรัก ความปรารถนาดีต่อสังคม และความสุขในการทำงานร่วมกัน<O:P></O:P>


คนเรามีหลายประเภท “กระทิง” “เหยี่ยว” “หมี” “หนู” ฯลฯ เราเคยถามตัวเองหรือไม่ว่าแท้จริงแล้วเราคือใคร?


ลองนึกภาพองค์กรหนึ่ง หากมีแต่ “กระทิง” กล่าวคือ มีแต่คน(หัวหน้าหรือผู้นำ)ที่มุ่งมั่น บุกตะลุยงาน ใจร้อน อยากให้งานสำเร็จดังใจ มี “กระทิง” สิบตัวทำงานอยู่ด้วยกัน ผลสุดท้ายจะลงเอยเช่นไร


ส่วน “เหยี่ยว” นั้นมองจากมุมสายตานก เป็นคนมองการไกล ใจกว้าง มีจินตนาการ ความคิดสร้างสรรค์


“หมี” ช่างจดจำ มีรายละเอียดในชีวิต เจ้าหลักการ


“หนู” เอาใจใส่คนอื่น คิดถึงคนอื่นก่อนตนเอง


ทำอย่างไร? จึงจะทำให้ “กระทิง” “เหยี่ยว” “หมี” “หนู” ทำงานร่วมกันได้?


เราขึ้นมาค้นหาคำตอบ แล้วก็อาศัยความเงียบสงบของสวนสายน้ำช่วยปลดเปลื้องตัวตนของเราออกมา


เราอยากอยู่ที่นี่ เรียนรู้เป็นส่วนหนึ่งในความมุ่งหมายของศูนย์ศึกษา-สวนสายน้ำ 



















 



















สวนสายน้ำมิใช่สถานที่เพื่อเรียนรู้ระบบปรัชญา ลัทธิความเชื่อหรือศาสนาใหม่ มิใช่สำนักหรือวัดแห่งใหม่ หาใช่โรงแรม รีสอร์ทหรือธุรกิจสถานเพื่อผลกำไรใดๆทั้งสิ้น ทั้งมิได้เป็นสถานที่เพื่อเผยแพร่คำสอน ทว่าเป็นที่เก็บรวบรวมงานของกฤษณมูรติไว้สำหรับผู้แสวงหา อีกทั้งยังใช้เป็นที่พบปะเสวนาทำกิจกรรมร่วมกันของผู้ที่สนใจด้วย



http://www.oknation.net/blog/kahlao/2009/12/29/entry-2<O:P></O:P>