ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2010, 08:56:54 pm »

กตัญญูมากเลยค่ะ >< '
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2010, 08:38:09 pm »

 ขอบคุณครับเพื่อน  :45:
ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2010, 02:50:23 pm »

พร้อมดูกันยัง


ไปกัน



เล้ยยยยย







  หลัง จาก นายเห ปิงปิง เจ้าของสถิติชายตัวเล็กที่สุดในโลก ได้เสียชีวิตลงเมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมาด้วยวัยเพียง 21 ปี ล่าสุด เห็นทีว่าจะมีชายจิ๋วคนใหม่มาเป็นเจ้าของสถิติแทนที่นายหวงซะแล้ว เมื่อหนังสือพิมพ์เดลิเมล ของอังกฤษ ได้ตีแผ่เรื่องราวชีวิตของชายจิ๋วชาวจีนอีกคนหนึ่ง ที่มีขนาดตัวสูงกว่านายเห ปิงปิง แค่เซนติเมตรเดียวเท่านั้น

          และชายจิ๋วคนใหม่ที่ว่านี้ ก็คือ นายหวง ไกควน ชาวจีนวัย 40 ปีจากมณฑลเสฉวน ที่กำลังจะผงาดขึ้นครองแชมป์ผู้ชายที่ตัวเล็กที่สุดในโลก ด้วยน้ำหนักตัวเพียง 12 กิโลกรัม และความสูงเพียง 76 เซนติเมตร ซึ่งสูงกว่าเจ้าของสถิติเดิมเพียง 1.4 เซนติเมตรเท่านั้น โดยขนาดตัวของเขาก็เทียบเท่ากับเด็กชายวัย 3 ขวบดี ๆ นี่เอง

          โดยหวง ได้เปิดเผยว่า เขาเป็นคนเดียวในครอบครัวที่เกิดมามีขนาดตัวเล็กจิ๋วแบบนี้ ในขณะที่พี่สาวของเขาก็มีขนาดตัวปกติ เขาก็เลยกลายเป็นเด็กในสายตาใคร ๆ ตลอดเวลา ตั้งแต่เกิดจนโต โดยแม่ของเขาก็จะอุ้มเขาไว้ในอ้อมอกมาตลอด 40 ปีที่ผ่านมา ซึ่งการมีขนาดตัวเล็กจิ๋วแบบนี้ ทำให้ใคร ๆ ต่างล้อเลียนเขาบ้าง แต่ตอนนี้ก็เริ่มน้อยลงแล้วเพราะว่าหัวเขาเริ่มล้าน แล้วมันก็ทำให้เขาดูเหมือนเด็กมากขึ้น หวงกล่าวแบบขำ ๆ

          ปัจจุบัน หวงอาศัยอยู่กับแม่วัย 58 ปี ในมณฑลเสฉวน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน ซึ่งแม่ของเขาได้เล่าเรื่องราวเกี่ยวกับเขาให้ฟังว่า ตอนที่หวงอายุได้ 3 ขวบ เธอเริ่มรู้สึกว่าลูกชายของเธอไม่มีพัฒนาการไปมากกว่านี้แล้ว เธอจึงพาลูกชายไปหาหมอที่โรงพยาบาลหลายแห่ง แต่ก็ไม่มีโรงพยาบาลไหนช่วยได้เลย

          และเมื่อหวงอายุได้ 6 ขวบ เธอก็เริ่มรู้สึกเป็นกังวลอย่างหนัก อีกทั้งตอนนั้นสามีเธอก็มาเสียชีวิตลงอีก ยิ่งทำให้เธอเครียดมากขึ้นไปอีก เพราะเธอต้องดิ้นรนต่อสู้ชีวิตเพื่อหาเงินมาเลี้ยงลูกของเธอเอง ซึ่งตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา แม้ว่าหวงจะมีขนาดตัวเล็กจิ๋วแบบนั้น แต่เขาก็พยายามช่วยเหลืองานที่บ้านเท่าที่เขาจะทำได้ เช่น กวาดบ้าน ถูบ้าน เป็นต้น ซึ่งถือว่าเป็นการแบ่งเบาภาระได้ไม่แพ้กับคนปกติเลยทีเดียว

          ขณะ ที่หวงกล่าวว่า เขารู้สึกดีที่ได้เกิดเป็นลูกตัวจิ๋วของแม่แบบนี้ เพราะไม่ว่าใคร ๆ จะล้อเลียนเขาว่าเตี้ยบ้าง จิ๋วบ้าง แต่เขาก็ยังภูมิใจที่อย่างน้อยโลกใบนี้ยังมีคนคนหนึ่งที่รักและเป็นห่วงเขา อย่างแท้จริง ซึ่งนั่นก็คือแม่ของเขานั่นเอง