ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 13, 2013, 10:15:40 pm »
ลักษณะ หนทาง แห่ง ความหมดจด
ทางมี องค์แปด เป็นทางอัน ประเสริฐกว่า ทางทั้งหลาย.
บทแห่ง อริยสัจสี่ ประเสริฐกว่าบท ทั้งหลาย.
วิราคธรรม ประเสริฐ กว่า ธรรมทั้งหลาย.
ผู้มีพุทธจักษุ ประเสริฐกว่า สัตว์สองเท้าทั้งหลาย.
นี่แหละทางเพื่อ ความหมดจด แห่งทัสสนะ ทางอื่นมิได้มี.
เธอทั้งหลาย จงเดินตามทางนั้น อันเป็นที่หลงแห่งมาร;
เธอทั้งหลาย เดินตาม ทางนั้นแล้ว จักกระทำที่สุดแห่งทุกข์ได้.
ทาง เราบอกแล้วแก่เธอทั้งหลาย
เพื่อการ รู้จักการ ถอนซึ่งลูกศร;
ความเพียรเป็นกิจ อันเธอ ทั้งหลายพึงกระทำ
ตถาคต ทั้งหลาย เป็นเพียงผู้บอก
ผู้มุ่งปฏิบัติแล้ว ย่อมพ้นจาก เครื่องผูกแห่งมาร.
เมื่อใด บุคคลเห็นด้วยปัญญาว่า
“สังขาร ทั้งหลาย ทั้งปวงไม่เที่ยง”;
เมื่อนั้น เขาย่อม เบื่อหน่ายใน สิ่งที่เป็นทุกข์ :
นั่นแหละเป็น ทางแห่ง ความหมดจด.
เมื่อใด บุคคล เห็นด้วย ปัญญาว่า
“สังขาร ทั้งหลาย ทั้งปวงเป็นทุกข์”;
เมื่อนั้น เขาย่อม เบื่อหน่ายใน สิ่งที่เป็นทุกข์ :
นั่นแหละเป็น ทางแห่ง ความหมดจด.
เมื่อใด บุคคล เห็นด้วย ปัญญาว่า
“ธรรมทั้งหลาย ทั้งปวง เป็นอนัตตา”;
เมื่อนั้น เขาย่อม เบื่อหน่าย ในสิ่งที่เป็นทุกข์ :
นั่นแหละ เป็นทางแห่ง ความหมดจด.
ธ. ขุ. ๒๕/๕๑/๓๐.
-http://www.facebook.com/pages/พระพุทธเจ้า/166387296709841
