ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มีนาคม 16, 2013, 10:01:07 pm »
“รู้จริง” กับ “จำได้” ไม่เหมือนกัน
(สมเด็จพระญาณสังวรฯ
สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“การรู้จริง” กับการ “จำได้หมายรู้” นั้น มิใช่เป็นอย่างเดียวกัน
ผลจึงไม่เหมือนกัน รู้จริงผลจึงจะจริง.. รู้แบบจำได้ผลก็ย่อม..
เป็นผลแบบที่จำมาได้เท่านั้น.
ความรู้ให้จริงจึงสำคัญมากสำหรับผู้ปรารถนาผลจริง..
และความรู้จริงในอริยสัจจ์..
..จะเกิดได้ก็ต้องอาศัยความจำได้เป็นเพียงพื้นฐาน
แล้วปฏิบัติให้เกิดความรู้จริงขึ้นมาด้วยตนเอง
คำว่าปฏิบัติในที่นี้ หมายถึง “การพิจารณาเหตุผลทบทวน
ไม่ว่างเว้นจนได้ความรู้จริงประจักษ์ใจ”
ได้ความรู้จริงในอริยสัจจ์ประจักษ์ใจขั้นไหนก็วางทุกข์ได้ขั้นนั้น
มากน้อยตามขั้นของความรู้จริงนั้น
ไม่ว่าจะเป็นทุกข์ในเรื่องใดก็ตาม ความรู้จริงในอริยสัจจ์ย่อมแก้ได้ทั้งสิ้น
ดังนั้นความรู้จริงในอริยสัจจ์จึงเป็นยอดของความรู้
ที่ผู้ปรารถนาความพ้นทุกข์ ตั้งแต่น้อยที่สุด
จนถึงมากที่สุดจะพึงปฏิบัติอบรมให้เกิดขึ้น
: การบริหารทางจิตสำหรับผู้ใหญ่
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
-http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=20026