ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: กระต่ายเกเร๛
« เมื่อ: พฤษภาคม 23, 2013, 04:05:19 pm »

BEHIDE THE WALL







มีคนสองคน ยืนอยู่คนละฝั่งของกำแพง



ทั้งสองเดินมาพบกัน ณ จุดหนึ่ง และเริ่มทักทายกัน



คนหนึ่งพูด “เปิดประตูให้ฉันเข้าไปในฝั่งของเธอบ้างสิ”



อีกคนหนึ่งตอบ “ไม่ได้หรอก ฉันปลูกต้นดอกไม้เล็ก ๆ เอาไว้ ฉันกลัวเธอจะเผลอเหยียบมัน”



“งั้นหรือ ถ้างั้นก็ไม่เป็นไร”





ต่อมาไม่นาน ทั้งสองคุ้นเคยกันมากขึ้น..



คนหนึ่งพูด “เปิดประตูให้ฉันเข้าไปในฝั่งของเธอบ้างสิ ฉันจะระวังไม่ให้เหยียบต้นดอกไม้ของเธอ



”อีกคนหนึ่งตอบ “ฉันเลี้ยงนกตัวหนึ่งเอาไว้ เธออาจจะทำให้มันตกใจกลัวและบินหนีไป”



“งั้นหรือ ถ้างั้นก็ไม่เป็นไร”





ผ่านไปสักระยะ ทั้งสองเริ่มรู้สึกสนุกสนานที่ได้พบกัน ..


 
คนหนึ่งพูด “เปิดประตูให้ฉันเข้าไปในฝั่งของเธอบ้างสิ ฉันจะระวังไม่ให้เหยียบต้นดอกไม้ของเธอ และไม่ทำให้นกของเธอตกใจ”



อีกคนหนึ่งตอบ “ไม่ได้หรอก ฉันมีต้นแอปเปิ้ลวิเศษอยู่ต้นหนึ่ง ผลของมันมีน้อยและอร่อยมาก ฉันไม่ต้องการแบ่งมันให้กับเธอ”



“งั้นหรือ ถ้างั้นก็ไม่เป็นไร”





.. เมื่อเวลาผ่านไปอีก ทั้งสองก็เกิดความต้องการที่จะพบกันทุกวัน



คนหนึ่งพูด “เปิดประตูให้ฉันเข้าไปในฝั่งของเธอบ้างสิ ฉันจะระวังไม่ให้เหยียบต้นดอกไม้ของเธอ และไม่ทำให้นกของเธอตกใจ ฉันสัญญาว่าจะไม่แตะต้องแอปเปิ้ลวิเศษของเธอเลย”



อีกคนหนึ่งตอบ “ไม่ได้หรอก ด้านหลังกำแพงนี้มีความลับของฉันเขียนเอาไว้อยู่ทั่วทั้งกำแพง ฉันไม่ต้องการให้เธอเห็นมัน”



“งั้นหรือ ถ้างั้นก็ไม่เป็นไร”






.. เวลาผ่านไป และผ่านไป ทั้งสองสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อย ๆ



แต่ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากขอเข้าไปในอีกฟากหนึ่งของกำแพงอีกแล้ว หากมีความลับเขียนอยู่อีกฟากของกำแพง มันก็เป็นไปไม่ได้ที่จะระวังไม่ให้มองเห็น



จนกระทั่งวันหนึ่ง…


ประตูกำแพงได้เปิดออก


“เข้ามาสิ”


“จะดีหรือ ถ้าฉันเข้าไป ฉันจะเห็นความลับบนกำแพงของเธอนะ”



“ฉันไม่สนว่าเธอจะเห็น เพราะความลับบนกำแพงนั้นฉันได้บอกเธอไปหมดแล้ว”




“แต่เธอไม่กลัวว่าจะต้องแบ่งแอปเปิ้ลให้ฉันหรือ?”



“ฉันเต็มใจแบ่งให้เธอนะ ฉันอยากให้เธอรู้ว่ามันวิเศษมากแค่ไหน”



“แล้วเธอไม่กลัวว่าฉันจะทำให้นกของเธอตกใจจนหนีไปหรือ?”



“มันจะหนีไปก็ไม่เป็นไรแล้ว เพราะฉันจะมีเธอมาอยู่ด้วยกันแทน”



“ฉันกลัวจะเผลอเหยียบถูกต้นดอกไม้ของเธอจัง”



“ฉันรู้ว่าเธอจะไม่ทำอย่างนั้นแน่ แต่หากเธอทำมันก็เป็นความผิดของฉันเอง เพราะฉันเป็นคนเปิดประตูให้เธอ”




ความรักก็เหมือนคนสองคนที่อยู่คนละฟากของกำแพง



หากเปิดประตูต้อนรับคนแปลกหน้าเร็วเกินไป ผู้มาเยือนจะไม่รู้ว่าควรทำตัวอย่างไร



เราจะไม่สามารถแบ่งปัน เสียสละ หรือให้อภัยในทุกความผิดของเขา



แต่ถ้าหากรอให้ถึงเวลาที่เหมาะสม คนผู้นั้นจะไม่มีวันทำในสิ่งที่เราไม่ชอบ


หรือหากเขาทำ เราก็พร้อมแล้ว ที่จะให้อภัย


.


.



LOAFmaster
นิทานอีกเรื่องหนึ่งของผม




<a href="http://www.youtube.com/v/4YgcMf5jupY" target="_blank" rel="noopener noreferrer" class="bbc_link bbc_flash_disabled new_win">http://www.youtube.com/v/4YgcMf5jupY</a>


.

.


# :13: . . Th@nks For Cr By :   BLOG       ,  เรื่อง และ ภาพ จากบล๊อก คุณ LOAFmaster  , เพลงประกอบเพราะๆ เพลงนี้จาก Youtube ตลอดจน ศิลปิน เจ้าของเพลง ต้นสังกัด ที่แท้จริง มา ณ.ที่นี้ด้วยมากมายค่ะ  :07: