ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: sithiphong
« เมื่อ: สิงหาคม 04, 2013, 09:01:02 am »


ไม่มีใครแก่เกิน LINE - 1001
วันศุกร์ที่ 2 สิงหาคม 2556 เวลา 00:00 น.
-http://www.dailynews.co.th/technology/223205-



คุณผู้อ่านหลาย ๆ ท่านคงจะรู้จักและมีแอพพลิเคชั่นที่สุดแสนสะดวกในการติดต่อสื่อสาร มีไอคอนสีเขียว ๆ เด่นสะดุดตาอย่างแอพพลิเคชั่นไลน์ “LINE” กันนะครับ

ไลน์เป็นแอพพลิเคชั่นสัญชาติญี่ปุ่น ถูกสร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 2010 (แต่เสร็จพร้อมใช้งานจริงในเดือนมิถุนายน 2011) โดยบริษัท Naver Japan Corporation และบริษัท livedoor ร่วมทุนกัน เหตุที่ต้องสร้างไลน์ขึ้นมานั้น เพราะประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่เกิดเหตุแผ่นดินไหวบ่อยมาก และในบางครั้งที่เกิดเหตุแผ่นดินไหว สัญญาณโทรศัพท์ก็ล้มเหลว ชาวญี่ปุ่นที่ประสบภัยพิบัติก็ไม่สามารถติดต่อสื่อสารกันได้ ทาง NHN Japan จึงได้ตัดสินใจออกแบบแอพพลิเคชั่นที่สามารถส่งข้อความโต้ตอบกันได้อย่างรวดเร็ว สามารถใช้งานร่วมกันได้ทั้งบนโทรศัพท์มือถือและในคอมพิวเตอร์

นอกจากความสะดวกรวดเร็วในการติดต่อสื่อสารโต้ตอบของผู้ใช้แล้ว ผู้ใช้ของไลน์ยังสามารถส่งภาพแทนความรู้สึกหรือแทนคำพูดน่ารัก ๆ เป็นแบบสติกเกอร์ ได้ส่งหากันแบบไม่เสียค่าใช้จ่าย (และมีแบบซื้อเพิ่มสำหรับคนที่อยากได้สติกเกอร์น่ารัก ๆ เพิ่มเติมจากสติกเกอร์พื้นฐานที่ไลน์มีให้) ทำให้ปัจจุบัน ไลน์ได้รับความนิยมอย่างรวดเร็วมาก

ล่าสุดก็มีข่าวว่า ในวันที่  21 กรกฎาคม 2013 ที่ผ่านมา ไลน์มีผู้ใช้งานทั่วโลกที่ลงทะเบียนครบ 200 ล้านรายแล้ว (ภายในระยะเวลา 2 ปีนิด ๆ ที่เปิดให้ใช้งาน) และยังมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นอีกเรื่อย ๆ ต่อไปอีก

โดยส่วนตัวตั้งแต่มีแอพพลิเคชั่นนี้ขึ้นมา ผมก็ประหยัดค่าโทรศัพท์กับเพื่อน ๆ และที่ทำงานลงไปเยอะมาก ใช้ไลน์ในการติดต่อสื่อแทนการโทรศัพท์คุยงาน แทบจะพูดได้เลยว่าทุกวันนี้ผมเสียเงินค่าโทรศัพท์แค่กับคุณพ่อและคุณแม่ที่บ้านเท่านั้น แต่เอ๊ะ! แล้วทำไมผมไม่ทดลองมาคุยกับคุณพ่อและคุณแม่ผ่านทางไลน์บ้างล่ะ คุณพ่อและคุณแม่ของผมเป็นพ่อค้าแม่ค้าธรรมดาทั่วไป มีความรู้แค่ ป.4 เท่านั้น แถมอายุก็ประมาณ 60 ปีนิด ๆ แล้วด้วย ไม่ได้อยู่กับโลกเทคโนโลยีทุกวันอย่างวัยรุ่นสมัยนี้ ภาษาไทยก็ไม่แข็งแรงมากด้วย แต่สิ่งหนึ่งที่โดดเด่นไม่แพ้ใคร คือ ท่านมีความกล้าครับ ไม่กลัวเทคโนโลยีสมัยใหม่ใด ๆ ทั้งสิ้น

ผมเลยจัดแจงหา iPad ให้ท่านหนึ่ง เครื่อง เพื่อไว้ใช้สนทนาไลน์กันครับ แรก ๆ พวกท่านก็ยังใช้งานไม่ค่อยเป็นเท่าไรนัก ผมต้องค่อย ๆ สอนวิธีใช้งานให้ท่านครับ เหมือนตอนที่พวกท่านสอนผมอ่านหนังสือตอนเด็ก ๆ การใช้งานก็มีกดถูกบ้าง กดผิดบ้าง บอกพวกท่านไปว่าอย่าไปกลัวเครื่องมันเสียหรือเจ๊ง มันไม่มีผีออกมา มันกัดเราไม่ได้ ถ้ามันเสียก็ซ่อมได้ แล้วในที่สุดก็ได้พบว่า “ไม่มีใครแก่เกิน LINE” ครับ

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ผมก็คุยกับคุณพ่อและคุณแม่ทางไลน์ มีการสร้างกลุ่มภายในครอบครัวระหว่างพี่น้องเพื่อคุยกันด้วย ซึ่งคุณแม่ชอบมาก ๆ เพราะท่านบอกว่าส่งข้อความครั้งเดียวอบรมลูก ๆ ได้ทุกคนเลย แถมไม่นานมานี้คุณแม่ของผมมีพัฒนาการในไลน์เพิ่มอีกขั้น ด้วยการที่ท่านสามารถส่งสติกเกอร์ได้ด้วยตนเองแล้วครับ ดูท่านภูมิใจมากและเริ่มส่งมากขึ้นด้วยครับ

ทุกวันนี้นอกจากจะประหยัดค่าโทรศัพท์ลงไปพอสมควร ก็ยังประหยัดค่าหนังสือพิมพ์อีกด้วย เพราะคุณพ่อและคุณแม่เริ่มอ่านข่าวใน iPad จากแอพพลิเคชั่นที่ผมดาวน์โหลดไว้ให้ มีเปิดเฟซไทม์เห็นหน้ากันบ้างเป็นครั้งคราว และมีเกมที่เล่นไม่ยาก ไว้ให้คุณพ่อและคุณแม่เล่นเวลาว่าง ๆ เพิ่มอีกด้วย

และพัฒนาการล่าสุดของคุณแม่ของผม คือ ท่านใช้งานยูทูบเป็นแล้วครับ ด้วยเหตุผลที่ท่านอยากดูคุณชายทั้ง 5 คนแห่งวังจุฑาเทพ ผมเลยต้องสอนวิธีการใช้งาน ยูทูบ ให้ท่านไป ตอนนี้เวลาว่างของคุณแม่ก็จะกดดูละครและภาพยนตร์เรื่อย ๆ

คุณผู้อ่านหลายคนพออ่านมาถึงจุดนี้แล้ว ผมอยากชวนให้คุณผู้อ่านที่เป็นคนยุคใหม่ลองนำเทคโนโลยีใหม่ ๆ หรืออุปกรณ์ไอทีที่มีอยู่ไปให้ผู้ใหญ่ลองเล่นดูบ้าง รวมไปถึงคุณผู้อ่านที่เป็นผู้สูงวัยที่อ่านบทข่าวนี้อยู่ ผมอยากให้ลองเล่นเทคโนโลยีใหม่ ๆ พวกนี้ดูบ้างครับ ท่องไว้ในใจเลยครับว่า “อย่าไปกลัวมัน ถ้าเสียก็ซ่อมได้” และขอยินดีต้อนรับทุกท่านล่วงหน้าเข้าสู่โลก 1001 โลกไอทีที่ย่อโลกจริงทั้งใบมาอยู่ในมือครับ.

วรวิชญวิทย์ ประเสริฐยิ่ง
กรรมการและผู้ช่วยเลขานุการ
สมาคมศิษย์เก่าคอมพิวเตอร์
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
fb.com/ubyiii@ubyi