ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มกราคม 19, 2014, 12:08:35 pm »




誦經容易解經難,口誦不解總是閒,
能解不依空費力,日誦萬卷也徒然。
(憨山大師費閒歌)

สาธยายพระสูตรนั้นง่าย... แต่เข้าใจอรรถธรรมนั้นยาก
ปากอ่านท่องแต่ไม่เข้าใจ... ก็ไร้ประโยชน์
แม้เข้าใจแต่ไม่ประพฤติตาม... ก็เสียแรงเปล่า
ทุกวันอ่านท่องคัมภีร์หมื่นเล่ม... ก็เท่านั้น.
*********




拜佛容易敬心難,意不虔誠總是閒,
五體虛懸空費力,骷髏磕破也徒然。
(憨山大師費閒歌)

กราบพระนั้นง่าย.. แต่มีจิตนอบน้อมนั้นยาก
ใจไม่ซื่อตรง... ทั้งมวลก็เปล่าประโยชน์
แม้จะกราบเบญจางคประดิษฐ์จนลอยขึ้นสู่อากาศ.. ก็เสียแรงเปล่า
หรือจนกระโหลกย่อยยับไป... ก็เท่านั้น.
****************************




念佛容易信心難,心口不一總是閒,
口念彌陀心散亂,喉嚨喊破也徒然。
(憨山大師費閒歌)

สวดมนต์ภาวนาถึงพระพุทธองค์นั้นง่าย... แต่ให้ใจศรัทธานั้นยาก
ใจและปากไม่เป็นหนึ่งเดียวกัน... ทั้งมวลก็ไร้ประโยชน์
ปากท่องอมิตา ...แต่จิตซัดส่าย
แม้จะภาวนาจนลำคอแตกสลาย .. ก็เท่านั้น.
********************




學道容易悟道難,不下工夫總是閒,
能信不行空費力,空空論說也徒然。
(憨山大師費閒歌)

ศึกษาธรรมนั้นง่าย... แต่รู้แจ้งธรรมนั้นยาก
หากไม่ลงมือปฏิบัติ ... ทั้งมวลย่อมไร้ประโยชน์
หากมีศรัทธา แต่ไม่ประพฤติ... ก็เสียแรงเปล่า
แม้จะกล่าวแต่เรื่องความว่างๆ...ก็เท่านั้น.
*******************************




聽聞容易實心難,侮慢師尊總是閒,
自大貢高空費力,聰明蓋世也徒然。
(憨山大師費閒歌)

การฟังธรรมนั้นง่าย...แต่การมีใจสัตย์ซื่อนั้นยาก
หากยังดูแคลน ประมาทในครูอาจารย์ ทั้งมวลย่อมไร้ประโยชน์
เมื่อตนเองยังยิ่งใหญ่ สูงส่ง...ก็เสียแรงเปล่า
แม้จะฉลาดที่สุดในโลก...ก็เท่านั้น.
******************************




染塵容易出塵難,不斷塵勞總是閒,
情性攀緣空費力,不成道果也徒然。
(憨山大師費閒歌)

ถูกเคลือบย้อมด้วยกิเลสนั้นง่าย จะออกจากกิเลสนั้นยาก
หากตัดกิเลสธุลีไม่ขาดแล้วไซร้...ทั้งมวลย่อมไร้ประโยชน์
หากความรักยังรัดตรึงจิต...ก็เสียแรงเปล่า
หากไม่อาจสำเร็จมรรคผลได้...ก็เท่านั้น.
****************************




講道容易體道難,雜念不除總是閒,
世事塵勞常罣礙,深山靜坐也徒然。
(憨山大師費閒歌)

เทศนาธรรมนั้นง่าย แต่นำธรรมมาประพฤตินั้นยาก
เมื่อความคิดฟุ้งซ่าน ยังไม่ถูกกำจัด...ทั้งหมดนั้นก็ล้วนเปล่าประโยชน์
หากกิเลสของโลก ยังทำให้ขัดข้องอยู่เสมอ
แม้จะเข้าสู่หลืบเขาป่าลึก เพื่อนั่งสมาธิ...ก็เท่านั้น.

(บทเพลงธรรมะของ พระธรรมาจารย์ 憨山大師)

พระวิศวภัทร เส็กเซี่ยเกี๊ยก (釋聖傑)
>>> F/B Vitsawapat Maneepattamakate