ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มกราคม 23, 2014, 09:36:30 pm »
พวกเราหลายคนมีความยากลำบากในการสื่อสารกับสมาชิกในครอบครัว หรือ เพื่อนร่วมงาน บางเวลาเราหมดความอดทนต่อพวกเขา รู้สึกหงุดหงิดกับมุมมองและคำแนะนำของพวกเขา เราสูญเสียความสามารถในการฟังอย่างลึกซึ้ง สูญเสียความเต็มใจที่จะทำความเข้าใจมุมมองของพวกเขา เราไม่สามารถพูดกับคนอื่นๆ อย่างสงบ เมื่อเราพูด ความทุกข์ ความกลัว หรือความกังวลของเราก็จะปรากฏขึ้น ทำให้คำพูดของเรา กลายเป็นการตำหนิ และแสดงความขมขื่น เราจำเป็นต้องเรียนรู้ศิลปะของการฟัง และ การพูด
เพื่อช่วยฟื้นฟูการสื่อสารของเรา เราจำเป็นต้องฟังอย่างลึกซึ้งด้วยความกรุณา เพื่อช่วยให้เราเข้าใจคนอื่นได้ดีขึ้น สิ่งนี้หมายถึง เจตนาของเราในขณะที่ฟัง คือฟังเพื่อช่วยให้ความทุกข์ของผู้อื่นลดน้อยลง และ เปิดเผยสิ่งที่เขามีในหัวใจ เราอยู่ตรงนั้นอย่างเต็มเปี่ยมเพื่อที่จะรับฟังสิ่งที่เขาต้องการพูด โดยไม่มีการตัดสิน ไม่มีปฏิกิริยาตอบโต้ แม้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นจะไม่เป็นความจริง เต็มไปด้วยการกล่าวโทษและขมขื่น เราจะไม่แก้ไขทันทีทันใด เราจะมอบพื้นที่เพื่อให้เขาแบ่งปันความรู้สึกของเขา
เราจำเป็นต้องพูดด้วยวาจาแห่งรัก ใช้คำที่สร้างความมั่นใจ ความเบิกบาน และความหวัง เราสามารถแสดงความยากลำบากของเราในความสัมพันธ์ที่มีต่อกันได้ อย่างมีสติ และ อดทน ไม่ตัดสิน ไม่กล่าวโทษ เรารับผิดชอบความรู้สึกและปฏิกิริยาของเรา และขอร้องให้เขาช่วยเหลือเรา โดยการรดน้ำเมล็ดพันธุ์ที่ดีในตัวเรา หยุดการรดน้ำเมล็ดพันธุ์ที่ไม่ดี และเราสามารถที่จะถามเขาว่าเราจะสามารถช่วยเหลือพวกเขาได้อย่างไรในขณะที่เขากำลังยากลำบาก ด้วยวิธีเช่นนี้ เราจะสามารถบรรลุถึงสันติสุข และ มีความสามัคคีในปฏิสัมพันธ์ของเรา เริ่มต้นที่ครอบครัวของเธอ หรือ บุคคลที่เธอใกล้ชิดที่สุด ก่อนเริ่มสนทนา ขอให้ใช้เวลา หายใจเข้า และ หายใจออก สัก ๒-๓ ครั้ง หายใจเข้า ฉันฟังอย่างลึกซึ้ง หายใจออก ฉันพูดด้วยความรักเมตตา
พระอาจารย์ติช นัท ฮันห์
F/B พอเพียง มาก ได้แชร์รูปภาพของ หมู่บ้านพลัม ประเทศไทย
