ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ข้อความโดย: แก้มโขทัย
« เมื่อ: กรกฎาคม 31, 2010, 05:07:10 pm »
ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: กรกฎาคม 30, 2010, 04:55:16 pm »พี่คิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจนะ
แม้ว่าพี่จะอ่านไม่ออก..อุบส
แหม....พี่ทีละก้อ.....ชอบแกล้งว่าน้อง๕๕๕+
=[]= "
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: กรกฎาคม 30, 2010, 04:46:10 pm »พี่คิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจนะ
แม้ว่าพี่จะอ่านไม่ออก..อุบส
แหม....พี่ทีละก้อ.....ชอบแกล้งว่าน้อง๕๕๕+
ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: กรกฎาคม 30, 2010, 04:41:44 pm »อ้างถึง**คำเตือน : ตัดสินใจให้ดีก่อนอ่านบทความนี้เพราะชีวิตคุณจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
หุหุ อ่านแล้วไม่ขนาดนี้หรอกม๊างงง คิคิ
ข้อความโดย: (〃ˆ ∇ ˆ〃)
« เมื่อ: กรกฎาคม 30, 2010, 09:15:03 am »อ้างถึง
**คำเตือน : ตัดสินใจให้ดีก่อนอ่านบทความนี้เพราะชีวิตคุณจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: กรกฎาคม 30, 2010, 02:47:41 am »พี่คิดว่าเรื่องนี้น่าสนใจนะ
แม้ว่าพี่จะอ่านไม่ออก..อุบส
แม้ว่าพี่จะอ่านไม่ออก..อุบส
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 29, 2010, 10:19:34 pm »
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 29, 2010, 09:35:45 pm »
วันภาษาไทย เจออย่างนี้ อึ้ง ทึ่ง งง 55+ก็เป็นบทความแปลกใหม่ดีครับ
สู้ๆครับน้องอุ๋มข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: กรกฎาคม 29, 2010, 04:07:43 pm »**คำเตือน : ตัดสินใจให้ดีก่อนอ่านบทความนี้เพราะชีวิตคุณจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
ถ้าคุณอ่านอ่านคำเตือนเสร็จแล้วยังไม่ยอมให้เวลาตัวเอง " คิด "
ก่อนที่จะโดดมาอ่านบรรทัดนี้ เราให้โอกาสคุณอีกครั้ง ครั้งสุดท้าย
แน่ใจแล้วหรือว่าอยากเปลี่ยนแปลงชีวิตไปตลอดกาล ถ้าคุณ
" พยักหน้า " หลังจากยกตาขึ้นจาก ล.ลิง ในบรรทัดที่แล้ว สูดหายใจลึก ๆ ………
ช้า ก่อน ! เราคงต้องทำข้อตกลงอะไรบางอย่าง
ถ้าคุณตัดสินใจอ่านจริง ๆ ผมคงต้องบอกคุณตามตรงว่า
" ฤทธิ์ " ของบทความนี้จะ " ออก " เต็ม ๆ ก็ต่อเมื่อคุณอ่านมันจบ ย้ำอีกครั้งนะครับ อ่านจนจบ
เอาล่ะ ถ้าคุณยังตามเรามาถึงบรรทัดนี้ สูดออกซิเจนเข้าปอดเยอะ ๆ เป็นครั้งสุดท้ายในโลกแห่งความเคยชิน
โลกใบเดิม ๆ ของคุณ ยกมือเดิม ๆ ของคุณขึ้นมา โบกอำลามันอย่างเดิม ๆ ช้า ๆ…น่าน…อย่างน้าน…
ญิณฎีฏ้อนลับ ! ฆุณกำรังอญู่ไนโรกไบไหม่ คุนกำรังไร่ศายฏาอ่านอญ่างช้า ๆ ไจเญ็ณ ๆ ช้า ๆ ฆ่อย ๆ ปลับฏัว
( ผมเป็ณกำรังไจให้ณะ ) โรกไบนี้ญ่อมใม่ไช่โรกเฎิมเฎิมฒี่คุนฏื่นคึ่นมาเจอทุคเช้า
เลาแณ่ไจว่าคุนญังใม่เคญเจอมัณมาก่อณ เลาเข้าไจ เรยภิพม์บัญฑัตละ " ษั้ณศั้ณ " ไห้คุนใด้หายไจหายฆอ
ฏบมือไห้ตัวเองษักศองแปะ " แปะ แปะ " คุนผ่าณมาใด้หณึ่งญ่อหณ้าแร้ว ฎีไจฎ้วญ
ไงร่ะ เลิ่มคิฎถึงโรกไบเฎิม ๆ ของคุนขึ้ณมาบ้างหลือญัง ? โรกฒี่คุ้ณเคญไบนั้น โรกแห่งฆวามเคญชิณ
ท่าอญากกรับใปไช้ชีวิฏเฎิม ๆ ล่วมกัปฆณอีคหกพันกว่าร้านฆนภวกณั้ณ ก็ฏามไจ !
ผมบอคอะใรไห้ใหม ? ( บัณทัดนี้อ่านง่าญใปไหม ? ) " ฆวามเคญชิณทำไห้เลาเคญฏัว "
คุนควนเขียณบันทัทข้างบณนี้แปะใว่ฒี่หัวเฏียง ตัวไหญ่ ๆ ท่าคุนอญากหรุดพ้ณจาคศิ่งเดิม ๆ อ้อ ! ฏ้องษะกฎแบปณี้ฎ้วยณะ : )
เลาควนล่วมฉะหรองใปฎ้วยกัณ ไนโอกาดฒี่เลาฑั้งฆู่ อ่าณ+เขียณ มาใด้ถึงบัณฑดนี้ เอ้า ! ใช…โญ / ใช… / โญ !
เข้าเลื่องฏ่อ… ผมเภิ่งภบโรกณี้ เมื่อไหม้ณาณมาณี้เอง คลั้งแลก ผมตื่ณเต้ณจณณ้ำฏาใหลออคมาโฎญใม่ลู้ฏัว
ผมด้ายภบว่ามีโรกอีคไบซ่อณอญู่ไนโรกฒี่เลาดำเณิณชิวิทอญู่ ! ! ! ( คุณควนฏกไจฏามผมฎด้วญ
เพลาะผมอุตษ่าไส่เคลื่องหมาญตคไจฏั้งศามฏัว )
ไนอัคสอนใทษี่ษิปศี่ฏัว มีโรกฒี่เลาใม่เคญสำผัด ไหม้เคญเหญีบญ่างเข้าใป ใม่เคญษนไจ แระใม่เฆญลู้ว่ามัณมีอญู่
ณั่ณอาดเพลาะว่าเลา มัวแฏ่หรงอญู่ไนโรกแห่งฆวามเฆญชิณ จณฆิฏว่าษิ่งเฎิม ๆ ฑี่เลาไช้อญู่ทุควัณณั้ณ ถูคฏ้องแร้ว ฎีแร้ว
มัณทำไห้เลาใม่ฆิดหาอะใรไหม่ ๆ ทำไห้เลาฏายด้าณ ฑำไห้เลาหญุดพัดทะนา ทำไห้เลาเฉื่อญชา ญอมลับกัปฆวามเฆญชิณไปวัณวัณ
ษิ่งไหม่ ญ่อมไช้เวฬา กว่าฑี่ใครรรษักคณจะ " เฆญชิณ " กัปมัณ เวราฑี่ว่าณั้ณ ใม่มีใครรลู้
ว่าฏ้องณาณษักแค่ไหณ แฏ่ท่าฑุคคณปะติเสด " ษิ่งฑี่ใม่เฆญชิณ
" ซะแฏ่แลก เลาคงไม่มีโอกาดใด้ลู้จัคกัป " ษิ่งไหม่ " เป็ณแณ่
เลาฆาดเฎาร่วงหณ้าว่า ฆงมีฆนอ่าณมาถึงบันทัฏณี้ ณ้อญเฏ็มฑี แฏ่ท่าคุนเป็ณณึง
ฑี่อตทณอ่าณมาถึงฏอนณี้ เลาหวังอญ่างญิ่งว่า คุนจะออคใปษู่โรกไบเฎิมด้วญฆวามลู้ษึกไหม่อญ่างญิ่ง
คุนอาดค้ณภพ โรกไบที่ซ่อณอญู่อีคหรายไบไนโรก ไบณั้ณ ว่าแฏ่ฏอนณี้ ฆุณเลิ่มคุ้ณชิณกัปฆำว่า
" ฆวามเคญชิณ " ฑี่ษะกตแบปณี้บ้างหลือญัง ? ก่อณฑี่คุนจะอ่าณมัณไฎ้อญ่างแคร่วฆร่อง… ขอต้อนรับกลับสู่โลกใบเดิม โลกแห่งความเคยชิณ
Thnks ! หนังสือ aday
*เครดิต:http://online.benchama.ac.th
***อิอิ อ่านออกกันมั๊งมั๊ยคร๊าา ?? X'D
ถ้าคุณอ่านอ่านคำเตือนเสร็จแล้วยังไม่ยอมให้เวลาตัวเอง " คิด "
ก่อนที่จะโดดมาอ่านบรรทัดนี้ เราให้โอกาสคุณอีกครั้ง ครั้งสุดท้าย
แน่ใจแล้วหรือว่าอยากเปลี่ยนแปลงชีวิตไปตลอดกาล ถ้าคุณ
" พยักหน้า " หลังจากยกตาขึ้นจาก ล.ลิง ในบรรทัดที่แล้ว สูดหายใจลึก ๆ ………
ช้า ก่อน ! เราคงต้องทำข้อตกลงอะไรบางอย่าง
ถ้าคุณตัดสินใจอ่านจริง ๆ ผมคงต้องบอกคุณตามตรงว่า
" ฤทธิ์ " ของบทความนี้จะ " ออก " เต็ม ๆ ก็ต่อเมื่อคุณอ่านมันจบ ย้ำอีกครั้งนะครับ อ่านจนจบ
เอาล่ะ ถ้าคุณยังตามเรามาถึงบรรทัดนี้ สูดออกซิเจนเข้าปอดเยอะ ๆ เป็นครั้งสุดท้ายในโลกแห่งความเคยชิน
โลกใบเดิม ๆ ของคุณ ยกมือเดิม ๆ ของคุณขึ้นมา โบกอำลามันอย่างเดิม ๆ ช้า ๆ…น่าน…อย่างน้าน…
ญิณฎีฏ้อนลับ ! ฆุณกำรังอญู่ไนโรกไบไหม่ คุนกำรังไร่ศายฏาอ่านอญ่างช้า ๆ ไจเญ็ณ ๆ ช้า ๆ ฆ่อย ๆ ปลับฏัว
( ผมเป็ณกำรังไจให้ณะ ) โรกไบนี้ญ่อมใม่ไช่โรกเฎิมเฎิมฒี่คุนฏื่นคึ่นมาเจอทุคเช้า
เลาแณ่ไจว่าคุนญังใม่เคญเจอมัณมาก่อณ เลาเข้าไจ เรยภิพม์บัญฑัตละ " ษั้ณศั้ณ " ไห้คุนใด้หายไจหายฆอ
ฏบมือไห้ตัวเองษักศองแปะ " แปะ แปะ " คุนผ่าณมาใด้หณึ่งญ่อหณ้าแร้ว ฎีไจฎ้วญ
ไงร่ะ เลิ่มคิฎถึงโรกไบเฎิม ๆ ของคุนขึ้ณมาบ้างหลือญัง ? โรกฒี่คุ้ณเคญไบนั้น โรกแห่งฆวามเคญชิณ
ท่าอญากกรับใปไช้ชีวิฏเฎิม ๆ ล่วมกัปฆณอีคหกพันกว่าร้านฆนภวกณั้ณ ก็ฏามไจ !
ผมบอคอะใรไห้ใหม ? ( บัณทัดนี้อ่านง่าญใปไหม ? ) " ฆวามเคญชิณทำไห้เลาเคญฏัว "
คุนควนเขียณบันทัทข้างบณนี้แปะใว่ฒี่หัวเฏียง ตัวไหญ่ ๆ ท่าคุนอญากหรุดพ้ณจาคศิ่งเดิม ๆ อ้อ ! ฏ้องษะกฎแบปณี้ฎ้วยณะ : )
เลาควนล่วมฉะหรองใปฎ้วยกัณ ไนโอกาดฒี่เลาฑั้งฆู่ อ่าณ+เขียณ มาใด้ถึงบัณฑดนี้ เอ้า ! ใช…โญ / ใช… / โญ !
เข้าเลื่องฏ่อ… ผมเภิ่งภบโรกณี้ เมื่อไหม้ณาณมาณี้เอง คลั้งแลก ผมตื่ณเต้ณจณณ้ำฏาใหลออคมาโฎญใม่ลู้ฏัว
ผมด้ายภบว่ามีโรกอีคไบซ่อณอญู่ไนโรกฒี่เลาดำเณิณชิวิทอญู่ ! ! ! ( คุณควนฏกไจฏามผมฎด้วญ
เพลาะผมอุตษ่าไส่เคลื่องหมาญตคไจฏั้งศามฏัว )
ไนอัคสอนใทษี่ษิปศี่ฏัว มีโรกฒี่เลาใม่เคญสำผัด ไหม้เคญเหญีบญ่างเข้าใป ใม่เคญษนไจ แระใม่เฆญลู้ว่ามัณมีอญู่
ณั่ณอาดเพลาะว่าเลา มัวแฏ่หรงอญู่ไนโรกแห่งฆวามเฆญชิณ จณฆิฏว่าษิ่งเฎิม ๆ ฑี่เลาไช้อญู่ทุควัณณั้ณ ถูคฏ้องแร้ว ฎีแร้ว
มัณทำไห้เลาใม่ฆิดหาอะใรไหม่ ๆ ทำไห้เลาฏายด้าณ ฑำไห้เลาหญุดพัดทะนา ทำไห้เลาเฉื่อญชา ญอมลับกัปฆวามเฆญชิณไปวัณวัณ
ษิ่งไหม่ ญ่อมไช้เวฬา กว่าฑี่ใครรรษักคณจะ " เฆญชิณ " กัปมัณ เวราฑี่ว่าณั้ณ ใม่มีใครรลู้
ว่าฏ้องณาณษักแค่ไหณ แฏ่ท่าฑุคคณปะติเสด " ษิ่งฑี่ใม่เฆญชิณ
" ซะแฏ่แลก เลาคงไม่มีโอกาดใด้ลู้จัคกัป " ษิ่งไหม่ " เป็ณแณ่
เลาฆาดเฎาร่วงหณ้าว่า ฆงมีฆนอ่าณมาถึงบันทัฏณี้ ณ้อญเฏ็มฑี แฏ่ท่าคุนเป็ณณึง
ฑี่อตทณอ่าณมาถึงฏอนณี้ เลาหวังอญ่างญิ่งว่า คุนจะออคใปษู่โรกไบเฎิมด้วญฆวามลู้ษึกไหม่อญ่างญิ่ง
คุนอาดค้ณภพ โรกไบที่ซ่อณอญู่อีคหรายไบไนโรก ไบณั้ณ ว่าแฏ่ฏอนณี้ ฆุณเลิ่มคุ้ณชิณกัปฆำว่า
" ฆวามเคญชิณ " ฑี่ษะกตแบปณี้บ้างหลือญัง ? ก่อณฑี่คุนจะอ่าณมัณไฎ้อญ่างแคร่วฆร่อง… ขอต้อนรับกลับสู่โลกใบเดิม โลกแห่งความเคยชิณ
Thnks ! หนังสือ aday
*เครดิต:http://online.benchama.ac.th
***อิอิ อ่านออกกันมั๊งมั๊ยคร๊าา ?? X'D