ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: สิงหาคม 03, 2010, 12:44:37 am »ฟังมาบ่อยเลยเรื่องนี้
ไม่ดีเลย..ชีวิตมีค่าเน้อ
ไม่ดีเลย..ชีวิตมีค่าเน้อ
ขอให้ศรัทธาในความดี ตราบใดที่หัวใจยังมีธรรมะ ธรรมะในใจเราจะส่งเสริมความดีให้คงไว้ซึ่งศรัทธา..
ข่าว:
เว็บใต้ร่มธรรม ตั้งขึ้นเพื่อการรวมตัวของสมาชิกและทีมงานเว็บอกาลิโก ให้มาปรึกษาพบปะพูดคุยกันก่อนเดินทางสู่เส้นทางเดิมของอกาลิโกครับ พร้อมที่จะสานต่อความดีบนโลกออนไลน์ใบเล็กๆนี้ ทุกเรื่องราวมีความเป็นไป หากพี่ๆทุกท่านได้รับข่าวสารฉบับนี้ ถ้ามีเวลา..ก็ขอให้แวะมา พักคุยธรรมะปรึกษาหารือกันเช่นกัลยาณมิตรเหมือนที่เคยมา.."ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง..ถึงที่สุด ธรรมะอวยพรครับ"
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 02, 2010, 10:26:33 pm »
เกี่ยวอย่างมากเลยครับ อนุโมทนาครับพี่โอข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: สิงหาคม 02, 2010, 10:11:21 pm »ชีวิตเรามีค่า มากค่ะ :') ต้องทำให้ดีทีุ่สุด
[เกี่ยวมั๊ย
0[]0 !!] 
[เกี่ยวมั๊ย
0[]0 !!] ข้อความโดย: mmm
« เมื่อ: สิงหาคม 02, 2010, 10:02:58 pm »บาป ทำแท้ง
ท่านเคยรู้ไหมว่า บาปกรรมของการ ทำแท้ง นั้น
เท่ากับ ฆ่าพระอรหันต์หนึ่งองค์
ครั้งหนึ่งครั้งหนึ่งพระสารีบุตร เคยทูลถามพระพุทธองค์ว่า...
“ การจะเกิดเป็นมนุษย์นั้นมีโอกาสมากน้อยเพียงใดพระเจ้า ข้าฯ ”
พระพุทธองค์ไม่พูดอะไรเลย ...
แต่ทรงใช้นิ้วมือแตะลงบน พื้นดินแล้วชูขึ้น ตรัสตอบกับพระสารีบุตรว่า...
“ มีเพียงแค่นี้... สารีบุตร... ”
นั่นหมายถึง สรรพสัตว์ที่ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดในภพภูมิ ต่างๆ มีจำนวนมากเทียบเท่ากับดินทั่วพื้นปฐพี ...
แต่ที่สามารถเกิดเป็นมนุษย์ได้...มีเพียงแค่ ดินที่ติดปลายนิ้ว ของพระพุทธองค์เท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ ในพระไตรปิฎกจึงมีพระพุทธพจน์ว่า...
“ กิจโฉ มนุษะ ปฏิภาโพธิ์ ”
การเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก ...
ทุกวันนี้คนเราคิดทำอะไรมักหวังเพียงเพื่อความสุขสนุกสนานที่ผิดครรลอง ...
มิได้คำนึงถึงจิตสำนึกที่ดีงาม ...
เมื่อผิดพลาด ไปแล้วมาเกิดความกลัวทีหลัง ...
สิ่งศักดิ์สิทธิ์จึงเตือนสติชาวโลกอยู่ เสมอว่า...
“ พุทธะกลัวเหตุ ปุถุชนกลัวผล ”...
ในอายุวัฒนสูตร พระพุทธองค์ตรัสถึงบาปกรรมของการทำแท้ง...
จัดอยู่ในอนันตริยกรรม อันเป็นบาปที่มีโทษหนักที่สุด...5 ประการ
ฆ่าบิดา
ฆ่ามารดา
ฆ่าพระอรหันต์
ทำให้สงฆ์แตก แยก
ทำร้ายพระวรกายพระพุทธเจ้าห้อเลือด...
ดังนั้น การทำแท้งจึงมี บาปเท่ากับการฆ่าพระอรหันต์ ...
เหตุใดจึงมีบาปกรรมหนักเท่ากับการฆ่าพระอรหันต์ ...
เนื่องจากว่า...ทารกในครรภ์ยังบริสุทธิ์
มิเคยสร้างบาปกรรมใดๆ เลย
และ ไม่มีเหตุปัจจัยของการสร้างกรรม
ชีวิตของเขาจึงบริสุทธิ์ดั่งพระ อรหันต์ ...
ดังนั้น การทำแท้งฆ่าเด็กทารกในครรภ์หนึ่งคนจึงมีบาป เท่ากับฆ่าพระอรหันต์หนึ่งพระองค์...
ในพุทธธรรมได้กล่าวถึงบาปแห่งการฆ่า ...
ซึ่งเหล่าสรรพสัตว์ ทั้งหลายที่มีจิตญาณ ...
การฆ่ามนุษย์นั้นนับได้ว่าบาปที่สุด ...
แต่ทว่า การฆ่าเด็กทารกที่บริสุทธิ์เป็นบาปหนักยิ่งกว่า...
เพราะฉะนั้น การทำแท้งถือได้ว่าเป็นบาปอย่างมหันต์ !...
พระพุทธองค์ยังได้ตรัสอีกว่า ...
ผู้ที่เคยทำแท้ง ขณะมีชีวิต จะได้รับผลกรรมสนองจากโรคร้าย ป่วยหนัก อายุสั้น ...
ครั้นหลัง จบชีวิตลงแล้วจิตญาณต้องไปรับโทษในนรกเป็นเวลายาวนานอัน มิอาจประมาณ ...
หากวิญญาณเด็กแท้งผูกใจเจ็บติดความอาฆาต แค้น ...
เมื่อเขาได้โอกาสกลับมาเกิดอีกครั้ง ...
การสะสางบัญชีแค้น ก็จะเปิดฉากขึ้นอีก ...
เป็นเช่นนี้เรื่อยไป ทุกภพทุกชาติ จนกว่าแรงกรรมนั้นจะได้ชำระ
แต่ก็ยังไม่สิ้นสุดตราบที่วิญญาณนั้นยังไม่ อโหสิ...
ประพันธ์โดย... พรลพัชร นรารัตน์วันชัย
(กาพย์ยานี๑๑)
พระโพธิสัตว์โปรด ให้รู้โทษแห่งบาปกรรม ...
เวไนย์ผู้ใฝ่ธรรม เร่งน้อมนำใส่กมล ...
จิตใหม่ได้กำเนิด สุดประเสริฐเกิดเป็นคน ...
ด้วยสั่งสมกุศล เพียรจวบจนณกาลนี้ ...
เปล่าเปลี่ยวมาเดียวดาย ดั่งดำว่ายใต้นที ...
และแล้วประหนึ่งมี แสงสว่างกระจ่างใส ...
ชี้นำซึ่งหนทาง สู่โลกกว้างศิวิไล ...
วาดหวังเลอเลิศไว้ จักเกิดใหม่พร้อมใจงาม ...
แล้วดั่งต้องพายุ โถมทะลุด้วยจิตทราม ...
ทำลายหมายหยาบหยาม เพียงฤทธิ์ดำฤษณา ....
ไม่พร้อมให้ชีวิต ถลำจิตผิดกามา ...
ไม่หยั่งยั้งตัณหา หรือแม้ว่าจะป้องกัน ...
ทำให้อุบัติแล้ว เป็นก่องแก้วเกิดชีวัน ...
จิตอันพิสุทธิ์นั้น ยังมิทันสร้างกรรมใด ...
ระงับการกำเนิด คือละเมิดอันยิ่งใหญ่ ...
ผิดเท่าทำบาปไป เทียมฆ่าไท้อรหันต์ ...
" กิจโฉ มนุษะ ปฏิภาโพธิ์ " พยันต์ ...
เกิดเป็นมนุษย์นั้น แสนยากอนันต์สุดประมาณ ...
บาปของผู้ทำแท้ง พระสูตรแจ้งเป็นหลักฐาน ...
หนึ่งในห้าประการ อนันตริยกรรม ...
ผู้ใดฆ่าแม่พ่อ มันนั้นหนอพึงจดจำ ...
อรหันต์ไซร้ใครยีย่ำ แม้กระทำท่านถึงตาย ...
อีกองค์พระพุทธา กล้ำกายาธหมองหมาย ...
ห้อโลหิตอันตราย ล้วนผิดร้ายอย่างมหันต์ ...
ผู้แยกแตกหมู่สงฆ์ ก็พึงจงรู้เท่าทัน ...
ห้าเหตุที่ก่อนั่น มันบาปหนากว่าสิ่งใด ...
ผลาญพล่าชีวาลูก กรรมพันผูกตลอดไป ...
นรกหมกไหม้ใจ สุดบรรยายในโทษฑัณท์ ...
เพราะเห็นผิดเป็นชอบ ออกนอกกรอบจารีตนั้น ...
เผลอพลั้งจนตั้งครรภ์ แล้วคิดสั้นบั่นทำลาย ...
หากยังมีชีวิต แม้รู้ผิดยังมิสาย ...
บาปอันสุดแสนร้าย บรรเทาได้ด้วย รู้ธรรม ...
สำคัญคือสำนึก พึงรู้สึกที่ก่อกรรม ...
ปรับจิตปรุงใจย้ำ เพียรบำเพ็ญให้เป็นบุญ ...
สั่งสมทุนกุศล เป็นธารปนจนนำหนุน ...
ละลายบาปด้วยบุญ เร่งเพิ่มพูนคุณความดี ...
ละวางเว้นกรรมชั่ว เลิกเมามัวมั่วโลกีย์ ...
กลัวกรรมตามราวี เสริมสร้างศรีที่จิตใจ ...
เลิกเบียดเบียนชีวิต แม้เพียงคิดก็ผิดได้ ...
เรารักตัวกลัวตาย สัตว์ทั้งหลายก็เช่นกัน ...
อยากลบล้างความผิด ชำระจิตให้เฉิดฉัน ...
ปณิธานยึดมั่น เลิกพัวพันสรรพ์อบาย ...
อดีตของพรุ่งนี้ เริ่มใหม่ที่บัดนี้ได้ ...
ผ่านวันคืนฝันร้าย ด้วยหัวใจใฝ่ศรัทธา ...
อธิษฐานอุทิศ ด้วยดวงจิตขอขมา ...
แน่วแน่แผ่เมตตา อโหสิมิจองเวร ...
กุศลสั่งสมสร้าง ส่องสว่างทางให้เห็น ...
มุ่งมั่นหมั่นบำเพ็ญ ดับทุกข์เข็ญเป็นสุขเอย ...
ทำไมป่วยเป็นโรค แต่หาสาเหตุไม่พบ
(โอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์)
ปัจจุบันนี้แม้ว่าโลกจะเจริญขึ้น ผู้คนมีกินมีใช้ ...
แพทย์ผู้เชี่ยวชาญก็มีมากมาย ...
แต่โรคแปลกประหลาดต่างๆ ก็ทวีเพิ่มขึ้นจนบางครั้งหมอก็จนปัญญารักษา ...
โรคเหล่านี้ เรียกว่า โรคหนี้เวรกรรม หรือ โรคกรรม...
ถ้าเป็นโรคไข้หวัด ธรรมดา ใช้ยารักษาไม่กี่วันก็หาย ...
ถ้าหากเป็นโรคกรรมแล้ว ยาทั่วๆ ไปแทบจะใช้ไม่ได้ผล ...
ยาวิเศษก็ยากจะรักษาให้หายได้ ...
เมื่อร่างกายมีการเจ็บป่วยไม่ว่าจะเป็นโรคอะไรก็ตาม ...
ถ้าได้รับการรักษาเป็นเวลานานแล้ว โรคที่เป็นอยู่ก็ยังไม่หาย ...
พึงเข้าใจว่าเป็นผลพวงมาจาก วิญญาณของเขากำลังถูกลงโทษใน“นรกคนเป็น” ...
ยิ่งต้องสำรวจตนเองว่าได้กระทำผิดไว้ ...
จึงควร สำนึกผิด และ หมั่นสร้างบุญกุศล เพื่อเป็นการชดเชย ความผิดที่ผ่านมา...
ยกตัวอย่าง :...
โลกมนุษย์ :
หญิงที่ไม่รักนวล สงวนตัว เที่ยวสำส่อนมีเพศ สัมพันธ์จนเกิดมีท้องก็ไป ทำแท้ง ...
โลกวิญญาณ :
มีเด็กทารก ดูด กิน ที่บริเวณเอว...
หัวเข่า... ฝ่ามือ ...หัวไหล่... ข้อต่อ ...
บริเวณที่ถูก ดูดกินจะเปลี่ยนไป ...
การทำแท้งเป็นการ ละเมิดกฏสวรรค์ ...
เป็นบาปมหันต์มีโทษท่วมฟ้า ...
เพราะ เป็นการฆ่าชีวิตเด็กทารกที่มีโอกาสเกิดใหม่แต่ไม่ได้เกิด ...
อารมณ์แห่งความโกรธแค้นของ เด็กทารกแท้งนี้จะเกาะติดตัว ...
พากันดูดกินไอธาตุ ทำให้ มีการเจ็บปวดข้อต่อต่างๆ...
บางครั้งก็เกาะอยู่บนร่างของมารดา ...
บางครั้งก็เกาะบนร่างบิดา ...
แรงกรรมต่างกันอาการเจ็บปวด ก็ต่างกันไป ...
บางครั้งเจ็บปวดจนนอนไม่หลับ ...
เป็นเพราะว่า ในขณะนั้น วิญญาณของผู้ป่วยถูกจับนำมาลงโทษ นั่นเอง.
...วิธีแก้กรรม
ชาวโลกมักสร้างเวรกรรมโดยไม่รู้ตัว ...
ดังนั้น ถ้าจะหลีกเลี่ยง จากหนี้เวรกรรมก็จงหยุดก่อเวรสร้างกรรม ...
หรือกล่าวโทษให้ร้าย ผู้อื่น ...
ไม่ก่อเรื่องเดือดร้อน นินทาวิพากวิจารณ์ ...
รู้จักให้อภัย อดทนอดกลั้น อ่อนน้อมถ่อมตน ...
ก็จักไม่มีเวรกรรมต่อกัน...
อนึ่ง ถ้าจะแก้กรรมในชาติปางก่อนหรือชาตินี้ที่ได้กระทำไป ...
จงอย่าได้โทษฟ้าโทษดิน ....
ตนเองยอมขอขมากรรมสำนึกในความ ผิดที่ได้กระทำมาแล้ว...
ในชาตินี้ จวบจนชาติที่แล้วๆ มา อีกทั้ง ...
ตั้งคำอธิษฐานโดยศรัทธาจริงใจ ...
หันมาทำความดีสร้างบุญกุศล ...
ไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์ (ปล่อยสัตว์, กินเจ)...
เพื่อเอากุศลนี้ไปไถ่บาป จึงจะสามารถแก้กรรมได้...
กรรมใดที่ก่อ กรรมนั้นย่อมติดตามให้ผลในไม่ช้า ...
ถึงแม้ จะไปสวดมนต์วอนขอจากที่ไหนๆ ก็ตาม ...
กรรมนั้นก็มิอาจแก้ได้ ...
มีแต่การทำความดีสร้างบุญกุศลเท่านั้น ...
เช่น พูดธรรมะ ตักเตือนให้คนละชั่วทำดี ...
พิมพ์หนังสือธรรมะแจกจ่าย ฯลฯ ...
ผลบุญเหล่านี้ แรงมาก เบื้องบนจึงจะลดหย่อนผ่อนโทษ...
และอนุญาตให้นำบุญนี้ มาชดใช้กรรมเก่า ...
เมื่อนั้นหนี้เวรกรรมก็จักค่อยๆ หมดไป..
ที่มา http://www.oknation.net/blog/96rangjai/2010/06/23/entry-1ท่านเคยรู้ไหมว่า บาปกรรมของการ ทำแท้ง นั้น
เท่ากับ ฆ่าพระอรหันต์หนึ่งองค์
ครั้งหนึ่งครั้งหนึ่งพระสารีบุตร เคยทูลถามพระพุทธองค์ว่า...
“ การจะเกิดเป็นมนุษย์นั้นมีโอกาสมากน้อยเพียงใดพระเจ้า ข้าฯ ”
พระพุทธองค์ไม่พูดอะไรเลย ...
แต่ทรงใช้นิ้วมือแตะลงบน พื้นดินแล้วชูขึ้น ตรัสตอบกับพระสารีบุตรว่า...
“ มีเพียงแค่นี้... สารีบุตร... ”
นั่นหมายถึง สรรพสัตว์ที่ต้องไปเวียนว่ายตายเกิดในภพภูมิ ต่างๆ มีจำนวนมากเทียบเท่ากับดินทั่วพื้นปฐพี ...
แต่ที่สามารถเกิดเป็นมนุษย์ได้...มีเพียงแค่ ดินที่ติดปลายนิ้ว ของพระพุทธองค์เท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ ในพระไตรปิฎกจึงมีพระพุทธพจน์ว่า...
“ กิจโฉ มนุษะ ปฏิภาโพธิ์ ”
การเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก ...
ทุกวันนี้คนเราคิดทำอะไรมักหวังเพียงเพื่อความสุขสนุกสนานที่ผิดครรลอง ...
มิได้คำนึงถึงจิตสำนึกที่ดีงาม ...
เมื่อผิดพลาด ไปแล้วมาเกิดความกลัวทีหลัง ...
สิ่งศักดิ์สิทธิ์จึงเตือนสติชาวโลกอยู่ เสมอว่า...
“ พุทธะกลัวเหตุ ปุถุชนกลัวผล ”...
ในอายุวัฒนสูตร พระพุทธองค์ตรัสถึงบาปกรรมของการทำแท้ง...
จัดอยู่ในอนันตริยกรรม อันเป็นบาปที่มีโทษหนักที่สุด...5 ประการ
ฆ่าบิดา
ฆ่ามารดา
ฆ่าพระอรหันต์
ทำให้สงฆ์แตก แยก
ทำร้ายพระวรกายพระพุทธเจ้าห้อเลือด...
ดังนั้น การทำแท้งจึงมี บาปเท่ากับการฆ่าพระอรหันต์ ...
เหตุใดจึงมีบาปกรรมหนักเท่ากับการฆ่าพระอรหันต์ ...
เนื่องจากว่า...ทารกในครรภ์ยังบริสุทธิ์
มิเคยสร้างบาปกรรมใดๆ เลย
และ ไม่มีเหตุปัจจัยของการสร้างกรรม
ชีวิตของเขาจึงบริสุทธิ์ดั่งพระ อรหันต์ ...
ดังนั้น การทำแท้งฆ่าเด็กทารกในครรภ์หนึ่งคนจึงมีบาป เท่ากับฆ่าพระอรหันต์หนึ่งพระองค์...
ในพุทธธรรมได้กล่าวถึงบาปแห่งการฆ่า ...
ซึ่งเหล่าสรรพสัตว์ ทั้งหลายที่มีจิตญาณ ...
การฆ่ามนุษย์นั้นนับได้ว่าบาปที่สุด ...
แต่ทว่า การฆ่าเด็กทารกที่บริสุทธิ์เป็นบาปหนักยิ่งกว่า...
เพราะฉะนั้น การทำแท้งถือได้ว่าเป็นบาปอย่างมหันต์ !...
พระพุทธองค์ยังได้ตรัสอีกว่า ...
ผู้ที่เคยทำแท้ง ขณะมีชีวิต จะได้รับผลกรรมสนองจากโรคร้าย ป่วยหนัก อายุสั้น ...
ครั้นหลัง จบชีวิตลงแล้วจิตญาณต้องไปรับโทษในนรกเป็นเวลายาวนานอัน มิอาจประมาณ ...
หากวิญญาณเด็กแท้งผูกใจเจ็บติดความอาฆาต แค้น ...
เมื่อเขาได้โอกาสกลับมาเกิดอีกครั้ง ...
การสะสางบัญชีแค้น ก็จะเปิดฉากขึ้นอีก ...
เป็นเช่นนี้เรื่อยไป ทุกภพทุกชาติ จนกว่าแรงกรรมนั้นจะได้ชำระ
แต่ก็ยังไม่สิ้นสุดตราบที่วิญญาณนั้นยังไม่ อโหสิ...
ประพันธ์โดย... พรลพัชร นรารัตน์วันชัย
(กาพย์ยานี๑๑)
พระโพธิสัตว์โปรด ให้รู้โทษแห่งบาปกรรม ...
เวไนย์ผู้ใฝ่ธรรม เร่งน้อมนำใส่กมล ...
จิตใหม่ได้กำเนิด สุดประเสริฐเกิดเป็นคน ...
ด้วยสั่งสมกุศล เพียรจวบจนณกาลนี้ ...
เปล่าเปลี่ยวมาเดียวดาย ดั่งดำว่ายใต้นที ...
และแล้วประหนึ่งมี แสงสว่างกระจ่างใส ...
ชี้นำซึ่งหนทาง สู่โลกกว้างศิวิไล ...
วาดหวังเลอเลิศไว้ จักเกิดใหม่พร้อมใจงาม ...
แล้วดั่งต้องพายุ โถมทะลุด้วยจิตทราม ...
ทำลายหมายหยาบหยาม เพียงฤทธิ์ดำฤษณา ....
ไม่พร้อมให้ชีวิต ถลำจิตผิดกามา ...
ไม่หยั่งยั้งตัณหา หรือแม้ว่าจะป้องกัน ...
ทำให้อุบัติแล้ว เป็นก่องแก้วเกิดชีวัน ...
จิตอันพิสุทธิ์นั้น ยังมิทันสร้างกรรมใด ...
ระงับการกำเนิด คือละเมิดอันยิ่งใหญ่ ...
ผิดเท่าทำบาปไป เทียมฆ่าไท้อรหันต์ ...
" กิจโฉ มนุษะ ปฏิภาโพธิ์ " พยันต์ ...
เกิดเป็นมนุษย์นั้น แสนยากอนันต์สุดประมาณ ...
บาปของผู้ทำแท้ง พระสูตรแจ้งเป็นหลักฐาน ...
หนึ่งในห้าประการ อนันตริยกรรม ...
ผู้ใดฆ่าแม่พ่อ มันนั้นหนอพึงจดจำ ...
อรหันต์ไซร้ใครยีย่ำ แม้กระทำท่านถึงตาย ...
อีกองค์พระพุทธา กล้ำกายาธหมองหมาย ...
ห้อโลหิตอันตราย ล้วนผิดร้ายอย่างมหันต์ ...
ผู้แยกแตกหมู่สงฆ์ ก็พึงจงรู้เท่าทัน ...
ห้าเหตุที่ก่อนั่น มันบาปหนากว่าสิ่งใด ...
ผลาญพล่าชีวาลูก กรรมพันผูกตลอดไป ...
นรกหมกไหม้ใจ สุดบรรยายในโทษฑัณท์ ...
เพราะเห็นผิดเป็นชอบ ออกนอกกรอบจารีตนั้น ...
เผลอพลั้งจนตั้งครรภ์ แล้วคิดสั้นบั่นทำลาย ...
หากยังมีชีวิต แม้รู้ผิดยังมิสาย ...
บาปอันสุดแสนร้าย บรรเทาได้ด้วย รู้ธรรม ...
สำคัญคือสำนึก พึงรู้สึกที่ก่อกรรม ...
ปรับจิตปรุงใจย้ำ เพียรบำเพ็ญให้เป็นบุญ ...
สั่งสมทุนกุศล เป็นธารปนจนนำหนุน ...
ละลายบาปด้วยบุญ เร่งเพิ่มพูนคุณความดี ...
ละวางเว้นกรรมชั่ว เลิกเมามัวมั่วโลกีย์ ...
กลัวกรรมตามราวี เสริมสร้างศรีที่จิตใจ ...
เลิกเบียดเบียนชีวิต แม้เพียงคิดก็ผิดได้ ...
เรารักตัวกลัวตาย สัตว์ทั้งหลายก็เช่นกัน ...
อยากลบล้างความผิด ชำระจิตให้เฉิดฉัน ...
ปณิธานยึดมั่น เลิกพัวพันสรรพ์อบาย ...
อดีตของพรุ่งนี้ เริ่มใหม่ที่บัดนี้ได้ ...
ผ่านวันคืนฝันร้าย ด้วยหัวใจใฝ่ศรัทธา ...
อธิษฐานอุทิศ ด้วยดวงจิตขอขมา ...
แน่วแน่แผ่เมตตา อโหสิมิจองเวร ...
กุศลสั่งสมสร้าง ส่องสว่างทางให้เห็น ...
มุ่งมั่นหมั่นบำเพ็ญ ดับทุกข์เข็ญเป็นสุขเอย ...
ทำไมป่วยเป็นโรค แต่หาสาเหตุไม่พบ
(โอวาทสิ่งศักดิ์สิทธิ์)
ปัจจุบันนี้แม้ว่าโลกจะเจริญขึ้น ผู้คนมีกินมีใช้ ...
แพทย์ผู้เชี่ยวชาญก็มีมากมาย ...
แต่โรคแปลกประหลาดต่างๆ ก็ทวีเพิ่มขึ้นจนบางครั้งหมอก็จนปัญญารักษา ...
โรคเหล่านี้ เรียกว่า โรคหนี้เวรกรรม หรือ โรคกรรม...
ถ้าเป็นโรคไข้หวัด ธรรมดา ใช้ยารักษาไม่กี่วันก็หาย ...
ถ้าหากเป็นโรคกรรมแล้ว ยาทั่วๆ ไปแทบจะใช้ไม่ได้ผล ...
ยาวิเศษก็ยากจะรักษาให้หายได้ ...
เมื่อร่างกายมีการเจ็บป่วยไม่ว่าจะเป็นโรคอะไรก็ตาม ...
ถ้าได้รับการรักษาเป็นเวลานานแล้ว โรคที่เป็นอยู่ก็ยังไม่หาย ...
พึงเข้าใจว่าเป็นผลพวงมาจาก วิญญาณของเขากำลังถูกลงโทษใน“นรกคนเป็น” ...
ยิ่งต้องสำรวจตนเองว่าได้กระทำผิดไว้ ...
จึงควร สำนึกผิด และ หมั่นสร้างบุญกุศล เพื่อเป็นการชดเชย ความผิดที่ผ่านมา...
ยกตัวอย่าง :...
โลกมนุษย์ :
หญิงที่ไม่รักนวล สงวนตัว เที่ยวสำส่อนมีเพศ สัมพันธ์จนเกิดมีท้องก็ไป ทำแท้ง ...
โลกวิญญาณ :
มีเด็กทารก ดูด กิน ที่บริเวณเอว...
หัวเข่า... ฝ่ามือ ...หัวไหล่... ข้อต่อ ...
บริเวณที่ถูก ดูดกินจะเปลี่ยนไป ...
การทำแท้งเป็นการ ละเมิดกฏสวรรค์ ...
เป็นบาปมหันต์มีโทษท่วมฟ้า ...
เพราะ เป็นการฆ่าชีวิตเด็กทารกที่มีโอกาสเกิดใหม่แต่ไม่ได้เกิด ...
อารมณ์แห่งความโกรธแค้นของ เด็กทารกแท้งนี้จะเกาะติดตัว ...
พากันดูดกินไอธาตุ ทำให้ มีการเจ็บปวดข้อต่อต่างๆ...
บางครั้งก็เกาะอยู่บนร่างของมารดา ...
บางครั้งก็เกาะบนร่างบิดา ...
แรงกรรมต่างกันอาการเจ็บปวด ก็ต่างกันไป ...
บางครั้งเจ็บปวดจนนอนไม่หลับ ...
เป็นเพราะว่า ในขณะนั้น วิญญาณของผู้ป่วยถูกจับนำมาลงโทษ นั่นเอง.
...วิธีแก้กรรม
ชาวโลกมักสร้างเวรกรรมโดยไม่รู้ตัว ...
ดังนั้น ถ้าจะหลีกเลี่ยง จากหนี้เวรกรรมก็จงหยุดก่อเวรสร้างกรรม ...
หรือกล่าวโทษให้ร้าย ผู้อื่น ...
ไม่ก่อเรื่องเดือดร้อน นินทาวิพากวิจารณ์ ...
รู้จักให้อภัย อดทนอดกลั้น อ่อนน้อมถ่อมตน ...
ก็จักไม่มีเวรกรรมต่อกัน...
อนึ่ง ถ้าจะแก้กรรมในชาติปางก่อนหรือชาตินี้ที่ได้กระทำไป ...
จงอย่าได้โทษฟ้าโทษดิน ....
ตนเองยอมขอขมากรรมสำนึกในความ ผิดที่ได้กระทำมาแล้ว...
ในชาตินี้ จวบจนชาติที่แล้วๆ มา อีกทั้ง ...
ตั้งคำอธิษฐานโดยศรัทธาจริงใจ ...
หันมาทำความดีสร้างบุญกุศล ...
ไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์ (ปล่อยสัตว์, กินเจ)...
เพื่อเอากุศลนี้ไปไถ่บาป จึงจะสามารถแก้กรรมได้...
กรรมใดที่ก่อ กรรมนั้นย่อมติดตามให้ผลในไม่ช้า ...
ถึงแม้ จะไปสวดมนต์วอนขอจากที่ไหนๆ ก็ตาม ...
กรรมนั้นก็มิอาจแก้ได้ ...
มีแต่การทำความดีสร้างบุญกุศลเท่านั้น ...
เช่น พูดธรรมะ ตักเตือนให้คนละชั่วทำดี ...
พิมพ์หนังสือธรรมะแจกจ่าย ฯลฯ ...
ผลบุญเหล่านี้ แรงมาก เบื้องบนจึงจะลดหย่อนผ่อนโทษ...
และอนุญาตให้นำบุญนี้ มาชดใช้กรรมเก่า ...
เมื่อนั้นหนี้เวรกรรมก็จักค่อยๆ หมดไป..
