ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มิถุนายน 07, 2015, 11:00:19 am »
G+ small mod (สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่า มด)
Shared publicly - May 31, 2015
พุทธทาสภิกขุ
❝.. เพราะชีวิตไม่มีวิชชาธาตุติดมาด้วย จึงมีความทุกข์ ..❞
ธรรมชาติมันมีมาในลักษณธที่ว่า ไม่มีวิชชา
ชีวิตนี้มันไม่มีอะไรมาก คือกายกับใจเท่านั้นแหละ
นามกับรูป หรือกายกับใจเท่านั้นแหละ, ๒ อย่างเท่านั้นแหละ
รวมกันเข้าแล้วก็เป็นชีวิต เป็นธาตุตามธรรมชาติ
แม้แต่ชีวิตก็เป็นธาตุ กายก็เป็นธาตุ ใจก็เป็นธาตุ
รวมกันเป็นชีวิตก็ยังคงเป็นธาตุ
แล้วเป็นชีวิตแล้วนี้ มันไม่มีวิชชาธาตุกำกับมาด้วย
พอไม่มีวิชชาธาตุกำกับมาด้วย มันก็มีอวิชชาธาตุเข้ามาแทน
วิชชาธาตุไม่มี อวิชชาธาตุก็เข้ามาครองชีวิตนี้แทน
ชีวิตก็เลยเป็นชีวิตแห่งอวิชชา ไม่รู้หรือรู้ผิดๆไปทั้งหมดทั้งสิ้น
ก็ทำไปตามอำนาจของอวิชชา มันโง่
พออะไรมาให้รักก็รัก มีอะไรมาให้โกรธก็โกรธ
มีอะไรมาให้เกลียดก็เกลียด มีอะไรมาให้กลัวก็กลัว
มีอะไรมาให้วิตกกังวล อาลัยอาวรณ์ อิจฉาริษยา หึงหวง
มันก็เป็นไปตามนั้นหมด นี่เพราะมันขาดวิชชาธาตุ
ในธรรมชาติมันไม่ได้ใส่วิชชาธาตุมาด้วยเสร็จ มันปล่อยให้ว่างอยู่
พอว่างอยู่ อวิชชาธาตุมันก็ทำหน้าที่แทน
คือไม่รู้ ทำไปตามความไม่รู้
อย่างเด็กทารกเกิดมาจากท้องแม่ มันไม่ได้ฉลาดมาแต่ในท้องเลย
มันไม่รู้เรื่องวิมุตติ เรื่องอะไรมาแต่ในท้องเลย มันไม่มีวิชชามาเลย
ทีนี้พอมันมาเกิดแล้ว มันได้สัมผัสกันเข้ากับโลกนี้
ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ
อะไรเอร็ดอร่อยถูกใจมัน ก็รักไปยินดี มันก็โง่ โง่ยินดี
อะไรไม่อร่อยไม่น่ารักไม่น่าพอใจ มันก็โกรธ เกลียด มันก็โง่ไปโกรธไปเกลียด
นี่อวิชชาธาตุมันตั้งต้นแล้ว
เพราะวิชชาธาตุมันไม่ได้กำกับมาในจิตใจนั้น
อวิชชาธาตุมันก็ครอบงำ แล้วก็บันดาลให้เป็นไป
นี่ชีวิตนี้จึงมีความทุกข์
เพราะตามธรรมชาติไม่ใส่วิชชาธาตุมาให้ด้วยเสร็จ
ปล่อยให้ว่างอยู่ อวิชชาธาตุเข้ามาแทน
เด็กๆทารกนั้นก็เติบโตขึ้นมาด้วยอวิชชา
รักในสิ่งที่น่ารัก โกรธในสิ่งที่น่าโกรธ
เกลียดในสิ่งที่น่าเกลียด กลัวในสิ่งที่น่ากลัว เพิ่มขึ้นทุกที
มันไม่สามารถจะเป็นปกติ เป็นกลางอยู่ได้
แล้วก็มากออกไปหลายอย่างหลายประการ
ก็ต้องเป็นทุกข์มากมายหลายประการ
นี้เพราะว่ามันปล่อยให้เป็นโอกาสแก่อวิชชาธาตุ
เพราะไม่มีวิชชาธาตุ
ฉะนั้น ทางออกของมันก็คือ
รีบสร้างสรรค์วิชชาธาตุให้ปรากฏขึ้นในจิตใจ
คือปัญญานั่นแหละ พอกพูนส่งเสริมอบรมให้มาก
ให้เป็นปัญญาที่มาก ให้สะดวกแก่สติที่จะระลึกถึงปัญญา
เอามาใช้ให้ทันแก่เหตุการณ์ก็จะดับทุกข์ได้
เดี๋ยวนี้ มันยังไม่เป็นอย่างนั้น ดังนั้นเราจึงต้องเป็นทุกข์
เพราะว่าชีวิตให้โอกาสแก่อวิชชาเข้าไปยึดครอง.
หนังสือธรรมะ ๔ เกลอ พุทธวิธีชนะความทุกข์
พุทธทาสภิกขุ
จาก https://www.facebook.com/bhuddatas/photos/a.302982606530360.1073741829.295534673941820/446498005512152/?type=1&fref=nf
