ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: มกราคม 19, 2016, 02:55:32 am »
http://picture.in.th/id/86885de7baa5872d100bce5876ab170f
สำหรับปีชงกัน ไม่มีในคำสอนของพระพุทธเจ้าเพราะไม่ใช่สัจจะความจริง เนื่องจากขัดกับหลักกรรมและผลของกรรมซึ่งในความเป็นจริง บุคคลแต่ละบุคคลก็แต่ละหนึ่ง อันเป็นการเกิดขึ้นและดับไปของสภาพธรรมที่เป็น จิต เจตสิก และรูป ดังนั้นการจะได้รับสิ่งที่ดี หรือ ไม่ดี ไม่ได้ขึ้นอยู่กับปีนั้นปีนี้แต่ขึ้นอยู่กับกรรมและผลของกรรมที่ได้ทำมา ว่ามีเหตุปัจจัยให้เกิดวิบากที่ดี ก็ได้รับสิ่งที่ดี มีเหตุปัจจัยได้รับวิบากที่ไม่ดี ก็ได้รับสิ่งที่ไม่ดี
วิบาก หรือ ผลของกรรมที่ดี ที่จะได้รับสิ่งที่ดี หรือ ไม่ดีในชีวิตประจำวัน คือ ขณะที่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้กระทบสัมผัส แต่ขณะที่เกิดความทุกข์ใจ ไม่ใช่ผลของกรรม แต่เป็นอกุศลจิตที่สะสมมาทำให้เกิดขึ้นดังนั้น ผลของกรรมที่เป็นวิบากในชีวิตประจำวันที่จะได้รับสิ่งที่ดี หรือ ไม่ดี เกิดจากรรมที่ดี ที่เป็นกุศลกรรมและ กรรมไม่ดี อกุศลกรรมที่ทำไว้ในอดีต
หากมองให้ละเอียดในสัจจะแล้ว แบ่งเป็นสภาพธรรมที่มีจริงที่เป็นปรมัตถธรรมที่เป็น จิต เจตสิกและรูป วิบาก เป็นผลของกรรมที่ได้รับสิ่งที่ดี ไม่ดี เป็น จิต เจตสิก อีกประการหนึ่ง คือ สมมติเรื่องราว ที่บัญญัติกันขึ้น เช่น สัตว์โลก บัญญัติ นักษัตร 12 ปี บัญญัติปีนี้ว่า เป็นปีมะโรง จะเห็นนะว่า ปีมะโรงเป็นเพียงสมมติบัญญัติกันขึ้น และก็สมมติบัญญัติว่า ปีที่คนนี้เกิด เป็นปีอะไร และ สมมติบัญญัติกันอีกว่า ปีนี้ชง หรือ ไม่ถูก กับปีนี้ จะทำให้ได้รับสิ่งที่ไม่ดี ก็เป็นความคิดนึก เรื่องราว ใส่เข้าไปตามการปรุงแต่งของปุถุชนผู้มีความไม่รู้ ดังนั้น ถ้าเรามองที่สัจจะ บัญญัติที่สมมติกันขึ้น มีผลกับ วิบากที่เป็น จิต เจตสิก ที่เป็นผลของกรรมที่ทำให้ได้รับสิ่งที่ดี หรือ ไม่ดีหรือ
ไม่คำตอบ คือ ไม่ใช่ เพราะวิบากเป็นจิต เจตสิก วิบากจะเกิดขึ้นได้ ไม่ใช่เพราะอาศัยบัญญัติเรื่องราว ที่สมมติว่าเป็นปีต่าง ๆ ปีนี้ชงกับปีนี้ แต่สัจจะความจริงคือ วิบากที่เป็น จิต เจตสิก จะต้องอาศัยปรมัตถธรรมด้วยกัน คือ จิต เจตสิกนั่นเอง จึงจะเกิดขึ้นได้ ดังนั้นเพราะอาศัยกุศลกรรมในอดีต ที่เ่ป็น กุศลจิต และเจตสิกร่วมด้วย ทำให้เกิดวิบากที่เป็นจิต เจตสิกที่ดี และได้รับสิ่งที่ดี มีการเห็นสิ่งที่ดี เป็นต้น และการได้รับสิ่งที่ไม่ดี คือ วิบาก ที่เป็น จิต เจตสิกเกิดขึ้น ก็เพราะอาศัย ปรมัตถธรรม ไม่ใช่บัญญัติเรื่องราวที่โลกสมมติว่าเป็นปีชง คือ อาศัย อกุศลกรรม คือ
จิต เจตสิกที่ไม่ดีเกิดขึ้นเป็นปัจจัยให้ได้รับวิบาก คือ เกิดวิบากจิตและเจตสิก ทำให้เห็นไม่ดี ได้ยินไม่ดี เป็นต้น ดังนั้น จึงขึ้นอยู่กับปรมัตถธรรม คือ จิต เจตสิก ไม่ใช่เรื่องราวบัญญัติที่โลกสมมติว่าเป็นปีต่าง ๆ และเป็นปีชงขึ้นอยู่กับกรรมเป็นสำคัญนั่นเอง ที่จะได้รับวิบาก คือ ผลของกรรมที่ดี หรือ ไม่ดีส่วนการจะอธิบายให้เข้าใจก็ขึ้นอยู่กับ
การสะสม ความเข้าใจในเรื่องกรรมและผลของกรรมของบุคคลนั้นมาหรือไม่ด้วยเพราะอธิบายข้อความเดียวกัน อีกคนเชื่อ อีกคนไม่เชื่อ ก็แตกต่างกันว่าจะสะสมความเห็นถูก หรือ ความเห็นผิดมา ซึ่งควรพิจารณาง่าย ๆ ว่า บางปี ไม่ใช่ปีชง ทำไมถึงบางครั้งก็เห็นสิ่งที่ไม่ดี ได้ยินเสียงไม่ดี ได้กลิ่นไม่ดีบ้าง เพราะอะไร หรือ บางครั้ง เป็นปีที่ชง ก็ยังเห็นสิ่งที่ดีบ้าง ได้ยินสิ่งที่ดีบ้าง เพราะอะไร เพราะปีชง หรือ เพราะกรรมที่ทำมา
จิตแท้เป็นธาตุตามธรรมชาติ สามารถรู้หรือมองเห็น
ครั้นมีเครื่องหุ้มห่อ มีอวิชชา เป็นต้น ก็สูญเสียธรรมชาติเดิม
ดังนั้น จงกำจัดอวิชชา ก็จะมีจิตพุทธะ แต่พึงรู้ไว้ว่ามันยากจนเป็นยอดศิระ
พุทธทาส อินทปัญโญ
