ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: เมษายน 08, 2016, 03:53:14 pm »


12.12.2015 ท่าแขก @awe
ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: เมษายน 06, 2016, 03:21:41 pm »









時々๛༢༠༡༦ कभी कभी 一วันพุฤหัส 7 เมษยาน 2559

ถ่ายภาพโดย.....時々๛༢༠༡༦ कभी कभी 一

โลกนี้คือละครทุกคนเกิดมาล้วนโลดแล่นอยู่ในวัฏฏะสงสารตราบ

ใดที่ยังเป็นมนุษย์ปุถุชนเดินดินกินข้าวแกงในโลกแห่งความเป็นจริง

ก็ต้องพบกับโลกธรรม ๘ อะไรทำให้ชายผู้นี้ต้องนั่งคอตกเขากำลัง

ครุ่นคิดอะไรไรอยู่ไม่มีใครทราบได้แต่ที่แน่ ๆ เขาหิวและต้องการ

อาหารเพื่อประทังชีวิตเมื่อได้อาหารตกถึงท้อแล้วเขาอาจจะมีแรง

ต่อสู้กับความหฤโหดบนโลกใบนี้ต่อไปได้หากเขามีครอบครัวคงคิด

ถึงครอบครัวคิดถึง พ่อ - แม่ บุตร ภรรยาถ้าเขาต้องการความช่วย

เหลือจะมีสักกี่คนที่หยิบยื่นโอกาสให้แก่เขาโลกนี้ยิ่งดู - ยิ่งเศร้าใจ


ชีวิตคือละคร ซึ่งได้แสดงอย่างสอดคล้องกับสภาพชีวิตของเรา
ขอให้ใช้ทุก ๆ โอกาสเพื่อช่วยเหลือพวกเขา
เพื่อนคนนี้บ้าง คนนั้นบ้าง
ให้สร้างความสัมพันธ์กับพุทธธรรมและหลักปรัชญาในนั้น
ขอให้ออกไปพบปะกับผู้คนจำนวนมากเท่าที่จะทำได้
ด้วยหัวใจที่โชติช่วงด้วยแสงอาทิตย์
และเต็มเปี่ยมไปด้วยจิตใจที่เร่าร้อน


บรรยากาศคราบหม่นบนศรัทธา
มีคำถามมาสะกิตว่าไฉน
จึงเกิดฝนมีลมผสมไป
รอยคราบตะไคร่ติดใจตน
การก่อเกิดกำเนิดสรรพสิ่ง
ล้วนจริงอย่าวิ่งทิ้งเหตุผล
อยู่ที่เราเข้าใจในความคน
มิพ้นสัจธรรมปั้นโลกา
ร่างกายแก่ใช่แก่เพียงอายุ
บรรจุความสามารถที่มากค่า

แก่รู้แก่เรียนพากเพียรวิชา
เป็นปราชญ์พาตนพ้นอเวจี
สิ่งที่เจ็บมากที่สุดเหล่ามนุษย์
เมื่อถูกขุดความหลังครั้งไฟจี้
ความผิดพลาดกาลเก่าเราไม่ดี
กร้านโลกีย์กระทำช้ำรอยเดิม
ความตายหรือคือสิ่งปกติ
ครั้นจุติปิดดับใหม่กลับเสริม
วัฎจักรเวียนว่ายตายเผชิญ
จงรีบเติมเพิ่มสุขสู่ความดี

บรรยากาศคราบหม่นบนใจตน
อยู่ที่ว่าใครจะพ้นในหนนี้
คราบตะไคร่ในจิตคงปิดบัญชี
ตราบยังมีธรรมะย่อมชนะอธรรม


สุเทพ วงศ์กำแหง