ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: เมษายน 08, 2016, 03:53:14 pm »


12.12.2015 ท่าแขก @awe
ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: เมษายน 06, 2016, 03:21:41 pm »









時々๛༢༠༡༦ कभी कभी 一วันพุฤหัส 7 เมษยาน 2559

ถ่ายภาพโดย.....時々๛༢༠༡༦ कभी कभी 一

โลกนี้คือละครทุกคนเกิดมาล้วนโลดแล่นอยู่ในวัฏฏะสงสารตราบ

ใดที่ยังเป็นมนุษย์ปุถุชนเดินดินกินข้าวแกงในโลกแห่งความเป็นจริง

ก็ต้องพบกับโลกธรรม ๘ อะไรทำให้ชายผู้นี้ต้องนั่งคอตกเขากำลัง

ครุ่นคิดอะไรไรอยู่ไม่มีใครทราบได้แต่ที่แน่ ๆ เขาหิวและต้องการ

อาหารเพื่อประทังชีวิตเมื่อได้อาหารตกถึงท้อแล้วเขาอาจจะมีแรง

ต่อสู้กับความหฤโหดบนโลกใบนี้ต่อไปได้หากเขามีครอบครัวคงคิด

ถึงครอบครัวคิดถึง พ่อ - แม่ บุตร ภรรยาถ้าเขาต้องการความช่วย

เหลือจะมีสักกี่คนที่หยิบยื่นโอกาสให้แก่เขาโลกนี้ยิ่งดู - ยิ่งเศร้าใจ


ชีวิตคือละคร ซึ่งได้แสดงอย่างสอดคล้องกับสภาพชีวิตของเรา
ขอให้ใช้ทุก ๆ โอกาสเพื่อช่วยเหลือพวกเขา
เพื่อนคนนี้บ้าง คนนั้นบ้าง
ให้สร้างความสัมพันธ์กับพุทธธรรมและหลักปรัชญาในนั้น
ขอให้ออกไปพบปะกับผู้คนจำนวนมากเท่าที่จะทำได้
ด้วยหัวใจที่โชติช่วงด้วยแสงอาทิตย์
และเต็มเปี่ยมไปด้วยจิตใจที่เร่าร้อน


บรรยากาศคราบหม่นบนศรัทธา
มีคำถามมาสะกิตว่าไฉน
จึงเกิดฝนมีลมผสมไป
รอยคราบตะไคร่ติดใจตน
การก่อเกิดกำเนิดสรรพสิ่ง
ล้วนจริงอย่าวิ่งทิ้งเหตุผล
อยู่ที่เราเข้าใจในความคน
มิพ้นสัจธรรมปั้นโลกา
ร่างกายแก่ใช่แก่เพียงอายุ
บรรจุความสามารถที่มากค่า

แก่รู้แก่เรียนพากเพียรวิชา
เป็นปราชญ์พาตนพ้นอเวจี
สิ่งที่เจ็บมากที่สุดเหล่ามนุษย์
เมื่อถูกขุดความหลังครั้งไฟจี้
ความผิดพลาดกาลเก่าเราไม่ดี
กร้านโลกีย์กระทำช้ำรอยเดิม
ความตายหรือคือสิ่งปกติ
ครั้นจุติปิดดับใหม่กลับเสริม
วัฎจักรเวียนว่ายตายเผชิญ
จงรีบเติมเพิ่มสุขสู่ความดี

บรรยากาศคราบหม่นบนใจตน
อยู่ที่ว่าใครจะพ้นในหนนี้
คราบตะไคร่ในจิตคงปิดบัญชี
ตราบยังมีธรรมะย่อมชนะอธรรม


สุเทพ วงศ์กำแหง