ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: เมษายน 10, 2016, 06:23:15 pm »



บทละครจากชีวิตจริงไม่มีผู้กำกับการแสดง


ภาพจากเหตุการณ์จริง - สถานที่จริง

ที่ได้ภาพถ่ายมาเพราะผู้เขียนพกกล้องถ่ายรูปติดตัวเป็นประจำแต่ไม่ใช่กล้องจากมือถือ


มูลเหตุเกิดขึ้นเกิดขึ้นนานแสนนานมาแล้วหลังจากผู้เขียนได้ถืออุโบสถศีล เจ

ครบ 10 วันหลังจากออกจากอุโบสถศีล เจ ประมาณ 1 สัปดาห์ผู้เขียนได้ไปในสถานที่ ๆ ถือ

ศีล เจ ด้วยความคิดถึงพระอาจารย์และหลวงพี่ และไปสวดมนต์หลังจากสวดมนต์เสร็จกำลังจะ

กลับบ้านระหว่างทางพบเห็นชายชรานอนป่วยอยู่ด้วยความเป็นห่วงก็เลยเข้าไปถามดูปรากฏว่า

ท่านป่วยหนักพูดไม่ได้ ทานอาหารก็ไม่ได้นอนอยู่ริมข้างทางอย่างอนาถาข้างกายมีกล่องอาหาร

ซึ่งบูดเน่าแล้วมีขวดน้ำและเศษสตางค์อยู่ไม่กีบาทผู้เขียนวิ่งไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดและวิ่ง

ไปหาหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะเป็นภาครัฐหรือเอกชนก็ได้วิ่งไปบอกเขาแต่ก็ยังไม่มีใครเหลียวแล

ผู้เขียนวิ่งไปร้านเซเว่นอีเลฟเวนซื้อน้ำเปล่ามา 1 ขวดแล้วเอาหลอดป้อนใส่ปากชายชราท่าน

ก็ดูดน้ำไปหน่อยเดียวแล้วบอกว่าไม่ไหวแล้ว



ผู้เขียนเห็นคนอนาถาแบบนี้มามากมานับไม่ถ้วนในประเทศที่พัฒนาแล้วเขามี

สวัสดิการสำหรับคนอนาถาแต่ประเทศไทยไม่มีถ้าใครพบเจอเหตุการณ์แบบผู้เขียนจงอย่างรีรอ

ที่จะยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือ



เรื่องราวนี้ผู้เขียนเคยเล่าให้ฟังแล้วที่เว็บ....อาจะเป็นเหล้าเก่าในขวดใหม่หรือ

หนังซ้ำถ้าใครดูแล้วก็ถือว่าดูอีกรอบก็แล้วกันน่ะตอนนี่ผู้เขียนไปพบชายชราท่านนี้จวบเป็นเวลา

เย็นย่ำค่ำสนทยามากแล้วผุ้เขียนก็ต้องรีบกลับบ้านเพราะว่าบ้านอยู่ไกล 1 สัปดาห์ผ่านไปผู้เขียน

กลับไปดูชายชราท่านนี้อีกปรากฏว่ายังอยู่ที่เดิมพบอาหารบูดเน่าเหมือนเดิมประเทศไทยแล้งน้ำ

ใจเช่นนี้เหรอ ? ไม่มีหน่วยงานใดยื่นมีเข้ามาช่วยเหลือเลยอีก 1 สัปดาห์ผ่านไปผู้เขียนไปดูอีก

ประกฏว่าไม่อยู่แล้วถามคนแถวนั้นก็ไม่มีใครรู้ และก็ไม่มีข่าวคราวอีกเลยท่านผู้อ่านครับดูจาก

ภาพที่ผู้เขียนถ่ายมาสิครับชายชราป่วยหนักเช่นนี้กลับไม่มีคนเหลียวแล ถ้าเป็นประเทศที่พัฒนา

แล้วชายชราคงได้ไปอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อรับการรักษาแล้วเหตุการณ์นี้นานมาแล้วป่านนี้ไม่

รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร สักวันหนึ่งผู้เขียนอาจเป็นดังชายชราในภาพนี้ก็เป็นได้ใครจะรู้จริงมั๊ย ?


ลืมบอกไปว่าแถวนั้นมีโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดแต่ก็ไม่มีคนเหลียวแลเลยโรงพยาบาล

ที่ว่านี้อยู่ห่างจากชายชราที่นอนป่วยอยู่นี้เพียงไม่กี่เมตรประมาณ 50 เมตรเห็นจะได้เพราะข้ามถนนมา

ก็ถึงแล้ว



อากาศร้อนมากน่ะครับฟังเพลงเย็น ๆ จากนักร้อง จางเสี่ยวอิง กันน่ะครับ

ธรรมขัน(ธ์)



時々๛༢༠༡༦ कभी कभी 一