ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: พฤษภาคม 11, 2016, 08:55:43 pm »http://picture.in.th/id/0b142f14b32eee0a0b230492f5c4cd3a
ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสกับชายหนุ่มที่ร้องไห้มาเข้าเฝ้าพระบรมศาสดา ให้ทรงทำพิธีส่งวิญญาณบิดาของเขาที่ตายแล้วให้ไปสู่สวรรค์
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า บิดาของเธอตายไปแล้ว ตถาคตจะช่วยอะไรได้
คำตรัสนี้ให้ข้อคิดมากว่า ตอนมีชีวิตอยู่ ทำไมไม่ขวนขวายทำความดี หยุดทำบาป เอาเวลาที่มีอยู่บนโลกนี้ไปทำอะไร พอตายแล้วทำไมต้องมาทำพิธีส่งวิญญาณ
คนเรามักใช้ชีวิตอยู่ด้วยความประมาท หลงเพลินติดสุข หลงไปตามวิถีมายา
โดยไม่ให้ความสำคัญกับคำสอนของพระพุทธเจ้า อันมีการรักษาศีล และการทำความดี และชำระจิตให้บริสุทธิ์จากกิเลส
การหยุดทำบาป คือการไม่เพิ่มวิบากให้กับตัวเอง
และการฝึกภาวนา คือการปลดปล่อยจิตให้พ้นทุกข์
พ้นจากการเวียนจมในวงจรการเกิด แก่ เจ็บ ตาย
อย่าเห็นเรื่องจริงที่ไม่มีใครหนีพ้น เป็นเพียงเรื่องสมมติ
เพราะเราเองคือผู้ที่ต้องเผชิญกับความจริงนั้น
อาจารย์อัจฉราวดี วงศ์สกล
8 สิงหาคม 2561
https://sites.google.com/site/dhammaandphoto/Home/chiwitkhuxkartxsu