ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: มิถุนายน 06, 2016, 11:51:10 pm »
กว่าจะทำงานบ้านเสร็จก็ดึกแล้วแวะเข้ามา"ใต้ร่มธรรม"สักหน่อยเมื่อวานไปทำธุระที่เวสเกจใช้เวลาเกือบทั้งวัน-วันหนึ่ง ๆ เวลาผ่านไปเร็วจริง ๆ เวลา 24 ชั่วโมงแทบจะทำประโยชน์อันใดไม่ได้เลยในแต่ละวันที่ผ่านพ้นไปวันนี้เราจะหยิบยกเรื่องเวลามาพูดคุยกัน
ไม่ปล่อยเวลาคอยความตายแต่จะบำเพ็ญประโยชน์ให้ตนเองและผู้อื่นให้มากที่สุด คือ (คติ) ของผู้สูงอายุที่มีสุขภาพจิตดี
รังนกที่อบอุ่น
เกิดจากฟาง หญ้า เส้นเล็ก ๆ ทีละเส้น ทีละเส้น
บ้านใหญ่โต
เริ่มจากอิฐก้อนเล็ก ๆ ทีละก้อน ทีละก้อน
ต้นไม้ที่ใหญ่ที่ สุด
เติบโตจากพันธุ์ไม้เล็ก ๆ
ฝันเป็นจริงที่ยิ่งใหญ่
เติบโตจากฝันเล็ก ๆ ที่ซุกซ่อนอยู่ในใจ
ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มจากเรื่อง เล็ก ๆ สิ่งเล็ก ๆ
ก่อตัวขึ้นทุกวัน อย่างสม่ำเสมอ
แน่นอนระหว่าง ทาง ย่อมต้องเจอเรื่องราวที่เจ็บปวด
เจ็บ กาย เจ็บใจ เจอทุกข์ภัย
เจอความเจ็บปวดที่ไม่เคยคาดคิด
ณ. วินาที เหมือนเจอทางตัน หันไปทางไหนดีละ
ทางนั้นก็มืด ทางโน้นก็ไม่มีใครคอยช่วยเหลือ ..
จิตใจเริ่มร้อนรน
ร่างกายเริ่ม กระสับกระส่ายตามจิตใจ
สมองเริ่มหยุดคิด หายใจถี่เร็ว
ทำไมฉันถึงได้ร้อนรนอย่างนี้ ทรมานเหลือเกิน ?
ในที่สุดเมื่อทำอะไรไม่ได้
ทรุดกายลงนั่งอยู่ตรงนั้น
มองรอบกายด้วยใจนิ่ง
หายใจ เข้าออกอย่างเป็นปกติ
ค่อย ๆ คิด ค่อย ๆ มองทางออก
ตอนนี้ยังไม่รู้จะลุกไปทางไหน
แต่ ฉันก็ไม่ร้อนรน ไม่ไขว่คว้าจนรู้สึกเหนื่อย
ฉันกำลังสร้าง กำลังใจเล็ก ๆ ในมุมมืดที่ยังหาทางไม่เจอ
และสักวัน กำลังใจฉันจะต้องเติบใหญ่ ด้วยมีความอดทนช่วยหล่อเลี้ยง
ความอด ทนและกำลังใจเล็ก ๆ จากตัวเอง
จงจัดการกับปัญหาชีวิตในทุก ๆ วัน ด้วยความพากเพียร
พยายามทำอย่างจริงจัง นี่คือวิธีที่จะสร้างบุคคลิกลักษณะที่แข็งแกร่ง
