ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: มิถุนายน 12, 2016, 05:07:10 pm »
ศิลา ภูผา ได้แชร์รูปภาพของ Piyadaroon Kalayanamit
19 ชม. ·
เราขอถวายร่างกายนี้
ให้เป็นดังดอกไม้บูชาพระ
มันจะอยู่บนแจกันได้นานแค่ไหนไม่สำคัญ
รูปภาพของ Piyadaroon Kalayanamit
Piyadaroon Kalayanamit
9 มิถุนายน 2014 ·
หลวงพ่อปราโมทย์ – สอนวิธีภาวนาสำหรับคนป่วยหนัก
โยม: คือตอนนี้หนูเพิ่งตรวจเลือดมา แล้วมันมีโรคใหม่มาหลายโรคพร้อมกัน (หนึ่งในโรคที่ตรวจพบ คือมะเร็งที่รักษาด้วยการผ่าตัดไม่ได้ – ผู้ถอดความ) มันก็เลย …
หลวงพ่อ: หนูก็ยังดีอยู่นะ อย่างน้อยขันธ์ก็ยังแยกได้
โยม: มันยังกลุ่มใจอยู่เยอะอ่ะค่ะ แล้วก็ …
หลวงพ่อ: ห้ามมันไม่ได้หรอก เราไม่ใช่พระอนาคาฯ เพราะงั้นมันยังกลุ้มอยู่นะ แต่กลุ้มเราก็กลุ้มแบบลูกศิษย์มีครู ไม่ใช่กลุ้มแบบหัวซุกหัวซุน ล้มเหลวไปเลย
โยม: ก็ ฟังธรรมมาก็พอรู้ว่าต้องยอมรับความจริงใช่มั้ยคะ? แต่ว่าพอในทางปฏิบัติแล้ว มันยัง …
หลวงพ่อ: ไม่ได้หรอก มันต้องฝึกจนถึงอนาคาฯ นะ ถึงจะเริ่มยอมรับนะ ต่ำกว่านั้นยังไม่ยอมหรอก พระโสดาฯ เห็นว่าขันธ์ไม่ใช่เรา แต่ยังยึดอยู่ ยังหวงอยู่นะ อะไรนิดหน่อยก็ไม่ยอมหรอก
โยม: อยากจะขอคำแนะนำหลวงพ่อว่าช่วงนี้ทำยังไงดีอ่ะคะ
หลวงพ่อ: ช่วงนี้คิดเลย ร่างกายนี้เจ็บป่วยแค่ไหนก็ช่างนะ เราขอถวายร่างกายนี้ เหมือนดอกไม้บูชาพระ ดอกไม้เราเก็บมาใส่แจกันนะ มันจะอยู่ได้กี่วันก็เรื่องของดอกไม้นะ เปลี่ยนมันเป็นบุญไปเลย ในร่างกายนี้เราขอเอากำลังที่เหลืออยู่ มาปฏิบัติบูชาไปเรื่อยๆ อาศัยร่างกายที่ยังมีอยู่นี่
โยม: แล้วจะตายหรือไม่ตายก็แล้วแต่? แล้วแต่มันหรือคะ?
หลวงพ่อ: ใช่ มันอยู่ที่กรรมของเรา กรรมตัดรอน ยังไงก็ตาย แต่ตายอย่างลูกศิษย์มีครูนะ ตายแต่ร่างกาย จิตมันก็จะดีขึ้นๆ ไป
โยม: แล้วก็มารู้สึกตัวเป็นขณะๆ ใช่มั้ยคะ?
หลวงพ่อ: ใช่ อยู่กับปัจจุบันไปนะ ที่เรากังวลเรากลุ้มนี่เพราะเราไปคิดถึงอดีต คิดถึงอนาคต … สมมุติว่าเราป่วยมากจริงๆ เวลาเราเหลือน้อยแล้ว เราต้องอยู่กับปัจจุบันสิ ใช่มั้ย? เพราะปัจจุบันจะหมดแล้ว เราอยู่กับปัจจุบันไว้ รู้สึกอยู่ในปัจจุบันไป เผื่อได้กำไรอย่างใหญ่นะ เคยมีนะลูกศิษย์ของหลวงพ่อเป็นพระ ไม่สบาย ที่หลวงพ่อไปเยี่ยมแล้วบอก “ตายแน่ รอบนี้” ท่านก็ยอมตายจริงๆ นะ ท่านภาวนาดูกายดูใจของท่านอยู่กับปัจจุบันนี่ … ตายได้สง่าผ่าเผยเลย
โยม: หนูขอถวายการปฏิบัติเพื่อบูชาพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ด้วยค่ะ
หลวงพ่อ: สาธุนะ โมทนา
โยม: ตลอดชีวิตนี้ แล้วก็ในชีวิตหน้าต่อๆ ไป
หลวงพ่อ: เออ ตั้งใจนะ ถ้าต้องตาย เกิดชาติใด ขอให้มีสัมมาทิฏฐิ ตั้งใจไว้อย่างนี้นะ และขอให้ได้อยู่ในแวดวงของคนมีสัมมาทิฏฐิด้วย ขอเอา 2 อัน ตัวเรามีสัมมาทิฏฐิด้วย ให้ได้อยู่ในแวดวงพวกสัมมาทิฏฐิด้วย งั้นถ้าไปขออันเดียวนะ เรามีสัมมาทิฏฐิแล้วไปเกิดในบ้านมิจฉาทิฏฐินะ เหนื่อยตายเลย
โยม: ขอคำแนะนำหลวงพ่อเพิ่มเติมด้วยค่ะ
หลวงพ่อ: พระไม่ทิ้งเราหรอกนะ ใจเราอยู่กับพระ คิดถึงพระเรื่อยๆ นะ ถ้ากรรมไม่ถึงขนาดตัดรอนอะไรเนี่ย พระก็ช่วยได้นะ ถ้ากรรมตัดรอน เรายอมรับสภาพ ใจเราสื่อไว้กับพระ คิดถึงพระพุทธเจ้า คิดถึงครูบาอาจารย์ ฉุกเฉินขึ้นมา คิดถึงพระไว้ ตอนยังไม่ฉุกเฉินก็แยกธาตุแยกขันธ์ เดินปัญญาไป ไม่ไหวแล้วจริงๆ คิดถึงพระ คิดถึงครูบาอาจารย์ไว้
โยม: ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชโช
วัดสวดสันติธรรม ศรีราชา
1 มี.ค. 2557