ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กรกฎาคม 17, 2016, 03:42:26 am »
เรื่องราวของคนสองเมืองระหว่าง ‘ตรรกะนคร’ ที่พร่ำสอนให้ประชากรดำรงตนอยู่ภายใต้หลักการและเหตุผล ทุกการกระทำของผู้คน ล้วนต้องเกิดขึ้นบนทฤษฎีที่สามารถอธิบายได้ตามหลักตรรกศาสตร์ ในขณะที่เมือง “เอกเขนก” พลเมืองที่นี่ ดำเนินชีวิตด้วยจินตนาการ ความฝัน และความศรัทธา...พวกเขา ‘เชื่อ’ ในสิ่งที่ฝัน... ‘ทำ’ โดยไม่ทนฝืนอารมณ์และความรู้สึกของตน
ผู้คนแห่งเมือง ‘ตรรกะนคร’ ใบหน้าบูดบึ้ง ขมึงตึง ดูคล้ายหุ่นยนต์ เหมือนคนไร้ชีวิตจิตใจ ในขณะที่เมือง ‘เอกเขนก’ ใบหน้าของผู้คนกลับเปื้อนด้วยรอยยิ้ม เปี่ยมด้วยชีวิตชีวา เต็มไปด้วยความสุขสนุกสนานร่าเริง
การที่ผู้คนเมือง ‘ตรรกะนคร’ ยึดถือในหลักการและเหตุผล ชื่อเสียงเรียงนามที่เรียกขานกัน จึงตั้งตามสูตรทางคณิตศาสตร์ และนายทหารหนุ่มนาม ‘1001’ (พันหนึ่ง) ก็ได้รับมอบหมายจากท่านประธาน 50/50 (ห้าสิบห้าสิบ) ให้ออกตามหาเมืองที่อยู่ไกลโพ้น หลังเกิดเหตุจลาจลไฟดับทั่วเมือง อันเนื่องมาจากเด็กล้างชามละเลยในหน้าที่ของตัวเอง หลังถูกชายชราตาบอดชักชวนให้วาดรูป (ฉากนี้ เท้าความเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โยงกันไปมาอย่างชุลมุนสนุกสนาน) ทำให้ ‘พันหนึ่ง’ จำต้องจากลาคนรัก ‘3.14’ (พายอาร์) โดยฝากฝังเธอไว้กับเพื่อนสนิท ‘100009’ (แสนเก้า) ให้คอยช่วยดูแล และในระหว่างเดินทาง เครื่องบินของ ‘พันหนึ่ง’ เกิดประสบอุบัติเหตุ ตกลงที่เฉลียงบ้านของ ‘พระจันทร์’ สาวสวยแห่งเมือง ‘เอกเขนก’ ผู้ที่ ‘ชนะลม’ กวีหนุ่มแอบหลงรักอยู่ โดยที่เขาเองก็มี ‘ปุยปุย’ สาวห้าวลูกคนเดียวของ ‘ยับยับ’ ผู้ปกครองเมืองคอยตามตื๊ออยู่เช่นกัน
ผู้คนในเมือง ‘เอกเขนก’ ต่างไม่เคยหวาดระแวง สงสัยคนต่างถิ่นอย่าง ‘พันหนึ่ง’ เลยแม้แต่น้อย ทั้งๆ ที่เขาพลัดหลงมาจากแดนไกล และจริงๆ ก็มาด้วยเจตนาไม่บริสุทธิ์สักเท่าใดนัก หากแต่ชาวเมืองเอกเขนกต่างให้ความสนใจช่วยกันคนละไม้ละมือซ่อมแซม ‘เฉลียงบ้าน’ ของ ‘พระจันทร์’ ให้กลับคืนมาดังเดิมมากกว่า...ตลอดเวลาที่ ‘พันหนึ่ง’ พำนักอยู่ในเมืองนี้ น้ำใจและมิตรไมตรีที่เขาได้รับ ทำให้หลักการและเหตุผลที่ยึดถืออย่างเคร่งครัดเป็นดั่งสรณะในชีวิต เริ่มคลอนคลาย รู้จักเปิดรับความรู้สึกของคนรอบข้าง ออกตามหา ‘ความฝัน’ และค้นพบ ‘ความงาม’ ที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจมาเนิ่นนาน จวบจนกระทั่งถึงเวลาต้องเดินทางกลับไปยังเมืองที่จากมา แล้วก็พบว่าผู้นำแห่ง ‘ตรรกะนคร’ กลายเป็นคนกระหายสงคราม ทำให้เขาต้องกลับมาปกป้องดินแดนอันสวยงามนาม ‘เมืองเอกเขนก’ อีกครั้ง
เพลงประกอบละครเวที The Legend of เร่ขายฝัน เฉลียง เดอะ มิวสิคัล
00:00 01. โหมโรงแห่งความฝัน (Overture)
01:47 02. ตำนานเรื่องตลก
03:32 03. ปรากฎการณ์เรื่องตรรกะนคร
06:52 04. เหตุที่ไฟดับ
09:37 05. ต้นชบากับคนตาบอด
11:57 06. เธอกับฉันกับคนอื่นๆ
14:17 07. เหตุร้ายแรงระดับ 9 (Instrumental)
14:46 08. รู้สึกสบายดี
17:18 09. ถูกโฉลกเธอ
18:42 10. บ้านเราเมืองเรา
19:32 11. อยากมีหมอน
20:35 12. มีเพียงเราเท่านั้นเอง (Instrumental)
21:01 13. ถ้าโลกนี้มีเราเพียงสองคน
23:12 14. ก็มีแค่สองคน (Instrumental)
23:38 15. อื่นๆ อีกมากมาย
26:45 16. แตกต่างกันมากมาย
27:17 17. เอกเขนก
30:08 18. อยู่ที่ใคร
33:26 19. กุ๊กไก่ (จับไก่)
34:32 20. เธอหมุนรอบฉัน ฉันหมุนรอบเธอ
37:13 21. พ่อกล่อมลูก
40:00 22. ไม่คิดถาม...แต่ยังมี
44:17 23. เหมือนโลกเบาขึ้นเลย
46:54 24. ศัตรู (Instrumental)
47:18 25. ไม่คิดถาม
49:24 26. โศกนาฏกรรม (Instrumental)
50:02 27. คำไม่รัก
53:28 28. สิ่งที่ซ่อนอยู่ภายใต้เหตุผล (Instrumental)
54:29 29. ประหารชีวิต (Instrumental)
54:58 30. นิทานหิ่งห้อย
57:16 31. หิ่งห้อยที่ถูกขัง (Instrumental)
58:12 32. ฝากเอาใว้
01:00:31 33. ฝากแผ่นดินเอาใว้ (Instrumental)
01:01:40 34. โลกยังสวย
01:06:30 35. เรื่องตลก
01:08:01 36. นอนคืนนั้นจึงฝันดี
01:09:48 37. เร่ขายฝัน
:: ละครเวที The Legend of เร่ขายฝัน เฉลียง เดอะ มิวสิคัล ::
ละครเวทีซึ่งนำเพลงของวงเฉลียง กว่า 30 บทเพลง มาร้อยเรียงเป็นละครเวที
ทำการแสดงวันที่ 2 - 25 ตุลาคม 2552 ณ M theatre
กำกับการแสดง :
ธีระวัฒน์ อนุวัตรอุดม
นำแสดงโดย :
พิษณุ นิ่มสกุล
สาวิตรี สุทธิชานนท์
ณัฐ ศักดาทร
มิณฑิตา วัฒนกุล
วันธงชัย อินทรวัตร
ภคมน บุณยะภูติ
สุประวัติ ปัทมสูต
ญาณี ตราโมท
ปวันรัตน์ นาคสุริยะ
วิชัย จงประสิทธิ์พร
ศุ บุญเลี้ยง