ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กรกฎาคม 18, 2016, 04:39:53 pm »
ผมห่างเหินกลุ่มบล๊อกนี้นานเกินไปแล้วครับ
ไปใส่ใจกับรูปเขียนและบทกวีมากไปหน่อย
เมื่อราวสัปดาห์ที่แล้ว คุณสิน(yyswim)ได้กรุณาแนะนำถึง
"งานเขียนอักษรมงคล ในงานตรุษจีนเยาวราช"
เข้าใจว่าสมเด็จพระเทพฯคงจะเสด็จในงานนี้ด้วย
มีการแสดงถึงการเขียน "อักษรศิลป์" แบบจีน
ที่เป็นผลงานขนาด "ใหญ่โต" ด้วยพู่กันโตๆ
กระดาษหรือผ้าไหมผืนโตๆ และน้ำหมึกเป็นถังๆ
ผมนึกถึงขนมเปี๊ยะใหญ่ที่สุดในโลก
นึกถึงพิซซ่าใหญ่ที่สุดในโลก
นึกถึงสลุงหลวงเงินใบโตที่สุดในโลก....ฯลฯ....ฯลฯ
นี่คงเป็นแค่การประชาสัมพันธ์สร้างสีสันของงาน
หรือเรื่องของ "การตลาด" เท่านั้น
แต่ในชีวิตจริงของ " ม ร ร ค า แ ห่ ง ตั ว อั ก ษ ร "
มีอะไรที่ซุกซ่อนแฝงเร้นอยู่มากมาย
ชวนเชิญกันลองมาหาความหมายครับ
ครั้งนี้จึงขอนำเสนอผลงาน 5 ชิ้น จากพลังฝีพู่กันของ 5 สุดยอด
สำหรับการเขียน "อักษรศิลป์" ด้วยลายมือของ "ผู้บรรลุ"
คือท่านอาจารย์เซนที่นับถือกันว่า บรรลุ "ซาโตริ"
เห็นแจ้งแทงทะลุมายาทั้งมวล ผ่านด่านที่ไร้ประตู
อิ่มเอิบปีติไปใน "เนื้อเซน กระดูกเซน".
.
.
.
.
ดังได้เคยเรียนเพื่อนๆไปว่า......
เซน นั้นเป็นเรื่องอธิบายยากด้วยถ้อยคำ
เป็นเรื่องของ "จิต สู่ จิต"
ผมอยากใช้ถ้อยคำให้น้อยที่สุด
แต่จะให้ท่าน "ดู"
และ "แปลคำ" เฉพาะในส่วนที่ท่านอาจารย์เซนเขียน
ตั้งใจจะไม่ตีความ จะไม่อธิบาย ใ ด ใ ด ทั้งสิ้น
แต่พิจารณาแล้ว อาจจะสร้างความงุนงงมากพอควร โดยเฉพาะผู้ไม่คุ้นเคย
จึงขอท้าวความเล่าถึงเรื่องราวที่มาที่ไปสักหน่อยหนึ่ง...ให้น้อยที่สุด
สำหรับผู้เห็นว่าส่วนอธิบายจะทำลายจินตนาการหรือตีกรอบความคิด
มากเกินไปก็ขอให้ข้ามส่วนนี้ไปเลยครับ (จะพิมพ์ด้วยสีฟ้าอ่อน)
.
.
.
.
.
...
ลายมือท่านยอดซามูไรผู้บรรลุ...มิยาโมโต มูซาชิ
เขียนเมื่อปี 1640 ไม่ทราบขนาด
ต้นฉบับของแท้ถูกทำลายเมื่อคราวเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2
อ่านว่า...
จิกิชิ..............直指 (จื๋อจื้อ)
นินชิน...........人心 (เหรินซิน)
มูซาชิ............武藏 (หวู่ซ่าง)
โช................書 (ซู)
แปลว่า...
ชี้ตรง
ใจคน
เขียนโดยมูซาชิ
นำมาจากบาทที่ 3
ของโศลกท่านพระโพธิธรรม(ตั๊กม้อ หรือ ทะรุมะ)
" ไม่เกี่ยวกับถ้อยคำหรืออักขระ
...การถ่ายทอดพิเศษไร้คัมภีร์
...ชี้ตรงสู่จิตมนุษย์
...แจ้งในธรรมชาติแห่งตน...กลายเป็นพุทธะ "
แม้กระดาษจะเสื่อมแตกปริ อักษรทั้ง 4 ของท่านมูซาชิ
ยังคงมีความคมเฉียบ หนักแน่น
ลายเซ็นก็โดดเด่นเปี่ยมพลัง.
.
.
.
.
...
ลายมือท่านฮาขุอิน เอคาขุ
เขียนเมื่อปี 1775
ขนาด 126.4 x 28.2 ซม.
อ่านว่า...
อิชิ..............一 (อยี)
โซขุ.............鏃 (สู)
ฮะ...............破 (พว่อ)
ซาน.............三 (ซาน)
คาน.............關 (กวาน)
แปลว่า...
ธนูดอกเดียวทะลวง 3 ด่าน
เป็นตัวอย่างของลายมือท่านฮาขุอินแบบบล๊อกสี่เหลี่ยม
ดูแน่นหนัก มั่นคง ตัว"ฮะ"(ตัวที่ 3) และตัว "คาน"(ตัวที่ 5)
จะบรรเจิดกระจ่างและมีพลังมาก
อักษรศิลป์ม้วนนี้เป็นชิ้นสุดยอดชิ้นหนึ่งของท่านฮาขุอิน
นำมาจาก "เฮขิกานโรขุ ลำดับกรณีที่ 56"
ตัวอักษรเหมือนบอกอะไรอยู่แล้ว...เพียงแจ้งประจักษ์ครั้งเดียว
ก็สามารถทะลุผ่านอุปสรรคขวางกั้นได้หมดสิ้น.
.
.
.
.
...
.
ลายมือท่านอินซาน อิเอน
เขียนเมื่อปี 1810
ขนาด 127 x 27 ซม.
อ่านว่า...
อาเมะ.........雨 (หยวี)
ซูกิเตะ.........過 (กว้อ)
ซาน............山 (ซาน)
โชขุ............色 (เซ่อ)
โอชิ............多 (ตวัว)
แปลว่า...
หลังฝน ภูเขาล้วนหลากสีสัน
แม้ว่าตัวอักษรจะไม่เชื่อมโยงเด่นชัดก็บอกไม่ได้ว่าไม่ต่อเนื่อง
ฝีพู่กันสดและกระจ่างชัด เหมือนดังจะบอกถึงความหมายของ
วลีที่ยกมา
ไม่มีร่องรอยของความลึกซึ้งในอักษรศิลป์ เห็นแต่ความสง่างาม
งานชิ้นนี้แสดงให้เห็นบุคคลิกของท่านอินซานที่นุ่มนวลอบอุ่น.
.
.
.
.
...
ลายมือท่าน ฮิรายามะ ชิริว
เขียนเมื่อปี 1820
ขนาด 131 x 57.5 ซม.
อ่านว่า...
โด............怒 (หนวี่)
อะ............鼃 (อวา)
อุน...........運 (ยุ่น)
ชู.............籌 (โฉว)
ซิน...........真 (เจิน)
จิน...........人 (เหริน)
แปลว่า...
โดอะ!
(ลายเซ็น) อุนชู ซินจิน(ฉายาหนึ่งของท่านชิริว)
"โดอะ" เป็นเสียงกบที่กำลังโกรธ มีเรื่องเล่าว่าสมัยหนึ่งนานมาแล้ว
เจ้าผู้ครองนครแคว้นหนึ่งของจีนนำทัพไปรบ ได้สังเกตว่ากบตัวเล็ก
(น่าจะเป็นอึ่งอ่าง)ทำตัวพองพร้อมจะสู้ปกป้องอาณาเขตของตนแม้
ผู้บุกรุกจะตัวโตกว่า จึงเกิดความประทับใจในวิญญาณนักสู้ของกบ(อึ่ง)
เขาจึงเอากลยุทธนี้มาสอนให้พลรบของเขาในการเผชิญศึกกับอริราชศัตรู
ท่านชิริวได้ทุ่มตัวลงเมื่อเขียนอักษร 2 ตัวนี้ เล่ากันว่า...
เมื่อท่านยกพู่กันขึ้นน้ำหมึกจะสะบัดกระทบถึงเพดาน และตอนเขียน
อักษรศิลป์ชิ้นนี้แล้วเสร็จ ทั้งห้องก็เปรอะไปด้วยหยดหมึกกระจาย
พลังของท่านถ่ายทอดผ่านพู่กันและหมึก
ท่านชิริวเองนั้นมิได้เหมือนกับท่านอาจารย์เซนทั้งหลาย ท่านมิได้
พาดพิงถึง "เซน" หรือ "บรรลุ (ตรัสรู้)" ในการเขียนอักษรของท่าน
แม้กระนั้น...ผลงานของท่านก็มิได้ขาดจิตวิญญาณของเซนเลยแม้
แต่น้อย
.
.
.
.
...
.
ลายมือท่านยามะโอขะ เทสซู
เขียนเมื่อปี 1888
ขนาด 137 x 31 ซม.
อ่านว่า...
จิ...........自 (จื้อ)
เน็น........然 (หราน)
ฟู...........風 (เฟิง)
เงจึ.........月 (เยว่)
โจ..........情 (ฉิง)
มุ...........無 (หวู)
จิน..........盡 (จิ้น)
เทส........鐡 (เถี่ย)
ซู...........舟 (โจว)
โค..........居 (จวี)
จิ............士 (ซื่อ)
โช..........書 (ซู)
แปลว่า...
ธรรมชาติแห่งสายลมและจันทรา
ช่างงดงามมิรู้หมดสิ้น
เขียนโดย ประสก เทสซู
ความหมายของวลีนี้แฝงอยู่ในตัวอักษร
ลายมือของท่านเทสซูไม่เพียงแต่สำแดง "ภาวะไร้จิต" เท่านั้น
แต่ยังให้เห็นถึงความชำนาญชาญเชี่ยว พร้อมที่จะช่วยเหลือ
สรรพชีวินให้พ้นห้วงทุกขเวทนา ฉะนั้นจึงรู้สึกได้ว่า...ลายมือ
ของท่านมีความอบอุ่นและแผ่จิตเมตตาไปกว้างขวางนัก
.
.
.
.
...
เป็นยังงัยบ้างครับ
จากใจสู่ใจ ที่น่าจะเรียกว่า "รหัสยวิถี"
หวังว่าคงมีผู้ดูแล้ว "เห็น"
สัมผ้สแล้ว "รู้สึก"
ถ้าเป็นเช่นว่า.....ผมก็ได้ทำหน้าที่มัคคุเทศก์ได้ดีพอควรแล้ว.
.
.
.
........................................................
.
ดนตรีพื้นเมืองวันนี้คือขลุ่ย"ซะคูฮะฉิ"
เสียง...close to Nature...มากเลยครับ
มีพลังกระแทกกระทั้นออกมาสลับโหยหวน
ในทำนองลีลา น่าฟัง เข้าได้กับลีลาเขียนอักษร
เป็นขลุ่ยที่พระเซนใช้เป่าเพื่อ..ทำสมาธิ..อีกวิธีหนึ่ง
จาก http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dingtech&month=01-2011&date=27&group=8&gblog=4