ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 04, 2010, 05:09:52 am »


 :13: ขอบคุณ คุณกบ ใจดีมากมายที่ดาวโหลดเพลงให้.. ขอบคุณนะคะ...


 :06: สัตว์มีชีวิตกระดุกกระดิกได้มีตัว รู้ แม่กบเค้าก็มีธาตุแห่งตัว รู้ ..
คลิปนี้เคยขอให้น้อง"บางครั้ง" เค้าโหลดให้ที่สุขใจห้องธรรมทาน
แต่หาไม่เจอ จะนำมาลง   :25: ต้องขอบคุณ   :13: น้องต้องมากๆเลยค่ะ..

อนุโมทนาสาธุกับน้องๆด้วยนะคะ..   :27: ดีใจที่มีโอกาสมาได้เจอ มารู้จักกัน...

                                               :13:  :19:  :13:
ข้อความโดย: Plusz
« เมื่อ: สิงหาคม 03, 2010, 08:53:33 pm »

อ่านแล้ว รู้สึกได้เลยค่ะ
ว่าเป็นการทำร้ายจิตใจ T-T
ข้อความโดย: สายลมที่หวังดี
« เมื่อ: สิงหาคม 03, 2010, 08:49:25 pm »

ขอบคุณค่ะพี่แป๋ม รักแม่ อยากกลับไปกอดแม่จังเลยค่ะ
เอามาฝากนะค่ะ เพิ่งเห็นวันนี้เองชอบมากค่ะ
ซึ้งใจในรักของแม่ค่ะ

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=swSL894rbns[/youtube]


 

ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: สิงหาคม 03, 2010, 03:06:02 pm »

" พระในบ้าน2องค์" ของเรานั่นเอง
แม๋ พี่ฝนนิ ช่างเปรียบ สวดยอดครับพี่
ขอบคุณพี่แป๋มด้วยครับ..ที่นำมาปันกัน
ข้อความโดย: แก้มโขทัย
« เมื่อ: สิงหาคม 01, 2010, 01:13:37 pm »

[wma=300,50]http://dc236.4shared.com/img/351398519/2bc3ea3b/dlink__2Fdownload_2FYsnl-VJ6_3Ftsid_3D20100801-021300-f63f244a/preview.wma[/wma]

ขอบคุณครับพี่แป๋ม  :23:
ข้อความโดย: ดอกไม้ในที่ลับตา ~ ღ
« เมื่อ: กรกฎาคม 25, 2010, 12:30:20 am »

  :13: :19:  :23: สาธุ..สาธุ ขอบคุณมากมายค่ะ พี่แป๋มจ๋า .. จริงๆเลยนะคะ ที่คนเราส่วนมากมักจะเป็น แบบในบทความข้างบนของพี่แป๋มอ่าค่ะ .. น้องก็เคยเป็นค่ะ แต่เด๋วนี้บอกตัวเองทุกวันค่ะ ว่า

จะไม่เผลอทำแบบนั้นอีกแล้วค่ะ ... :11: ม๊าจ๋า ป๊าจ๋า เมื่อก่อนในวันวาน ลูก เคย พลั้ง ผิด พาดไป ล่วงเกิน ป๊าม๊า โดยไม่ได้ตั้งใจ และ ไม่รู้ตัว มาบัดนี้ ขอน้อมสำนึกผิด..  :07: ..กราบแทบปลายเท้าของท่านทั้ง2 กราบขออภัยด้วยความสำนึกผิดจากใจ :19:จริงอีกครั้ง ณ.ที่นี้ ได้โปรดยกโทษให้ลูกอกตัญญูสิ้นคิดคนนี้ด้วยนะคะ..  :13:


   :21: :34: บ่อยครั้ง..ที่เรามักจะเกรงใจคนอื่น ให้เกียรติคนอื่น นอบน้อมมีสัมมาคาราวะ พูดจาหวานๆ สุภาพ อ่อนโยน กับ คนอื่น ที่เค้ามีบทบาท/หน้าที่/ความสำคัญในสังคมเหนือเรา หรือ มีผลประโยชน์ต่อเรา ได้เสมอ.. :26:

 
และ..


 :24: บ่อยครั้ง..อีกเช่นกันค่ะ ที่เรามักจะลืม ที่จะเกรงใจ ให้เกียรติ พูดจาอ่อนหวาน สุภาพ อ่อนโยน นอบน้อมมีสัมมาคาราวะ กับพ่อแม่ ผู้ให้กำเนิด หรือ ผู้ มีพระคุณ ที่เราคุ้นเคย ..เรียกได้ว่า ยิ่งสนิท ก็ ยิ่งไร้มารยาท ..ดังพระโอวาท พระอาจารย์จี้กงเมตตาไว้ ไม่มีผิดเพี๊ยนเลยแม้แต่..สักน้อยนิดค่ะ ...ทั้งๆที่ในความเป็นจริงแล้ว .. ผู้ที่สำคัญและมีพระคุณล้นฟ้าเกินบรรยายและเกินสุดที่จะตอบแทนได้ ก็ คือ .. " พระในบ้าน2องค์" ของเรานั่นเอง ..  :27: ..... :11:




:19: :13: รัก ป่ะป๊า หม่าม๊า ที่ สุด เลย ค่ะ ^^  .. ขอบพระคุณ+ขอโทษด้วยนะคะ หากลูกคนนี้เคย ดื้อมากๆ เอาแต่ใจ /ทำอะไรให้ท่านทั้ง2ไม่สบายใจ/ทุกข์ใจมาก่อนนะคะ..





ข้อความโดย: แก้มโขทัย
« เมื่อ: กรกฎาคม 24, 2010, 10:03:29 pm »

ชอบคุณมากครับพี่แป๋ม  :07:
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: กรกฎาคม 24, 2010, 07:05:27 pm »

 :13: รักแม่ครับ ขอบคุณครับพี่แป๋ม
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: กรกฎาคม 24, 2010, 02:02:40 pm »



แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉันใครสำคัญกว่ากัน

ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง วันนี้..ก็เหมือนเคย แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึก
ตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น โมโหตัวเองมาก ที่ลืมตั้งนาฟิกาปลุก (โดนเจ้านายด่าแน่ๆ )
แม่มาเคาะประตูห้อง .... “ ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว “
ฉันหงุดหงิดมาก ... แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้ เนี่ย..หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว
วันนี้..มีประชุมด้วย

“ แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย “ ...

แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง ไม่กินมันแล้ว .....แม่จับแขนฉันเบาๆก่อนเดินออกจากห้อง
อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
“ กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่ “
หนูไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที ถึงที่ทำงาน

“ ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุม แล้วรายงานอยู่ไหน “

ยกมือไหว้ .. ขอโทษค่ะพี่ ....รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
“ พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ เดี๋ยวช่วยไปหาอะไรให้พี่กินหน่อยสิ “ ...
ได้ค่ะพี่ ... วิ่งเข้าห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ...
ว๊า !! น้ำร้อนลวกมือ .. . มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆเลยค่ะ....

ออกจากห้องประชุมเกือบเที่ยง แม่โทรมาจากบ้าน
“ เมื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก แม่หาในตะกร้าไม่เจอ จะเอาไปซักน่ะ “
หาไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก หนูจำไม่ได้ คงโยนไว้ที่ไหนน่ะแหละ เมื่อเช้าหนูรีบ ...
“ ไม่เป็นไรลูก แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ”
ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่ ยังงัย..แม่กินไปก่อนเลยแล้วกัน ไม่ต้องรอ .....
วางหูโทรศัพท์ ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย ....

“เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ไหน หาไม่เจอ..
ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา พี่ลงไปทานข้าวเถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ ....
หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ โธ่..พี่ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา
โอย !! เที่ยงครึ่งแล้ว ลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ ไม่เป็นไร..บะหมี่ซักห่อพออิ่มก็แล้วกัน
....พี่คะ เจอแล้วนะคะ พี่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ
“ อ้าว..เหรอ “ รับเอกสารคืน ไม่มีแม้แต่ขอบใจสักคำ แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้

ใกล้เลิกงานแล้ว.. รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า
“ ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย พี่กลับก่อนล่ะ
ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้ “
... ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ
โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม .. พี่ขา หนูแก้ไข และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ
 หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ

“ กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? “
....เงียบไม่มีเสียงตอบ ไม่มีรอยยิ้ม . ..
“ มา มา แม่ช่วย “ แม่ รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ...
หนูเหนื่อยมากเลยแม่ หนูอยากพักผ่อน กำลังจะเดินขึ้นห้อง ...

ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ..เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ ...
อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ
กุลี กุจอ เปิดคอมพิวเตอร์ ... เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ
แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี
. . . แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงา ๆ คนเดียว . . .

แม่แอบร้องไห้ ... เพราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้
แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ
แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน

               

ฉันเริ่มทบทวน... เจ้านายคนที่ให้เงินเดือนฉัน กับ แม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน
เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิดได้เพียงนี้เลยหรือ..
แม่ ่ ... หนูขอโทษ
ใคร??? เคยเป็นแบบฉันบ้าง .......






ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง คุณอาจจะมีเจ้านายนับไม่ถ้วน
แต่ตลอดชีวิตของคุณ.....คุณมีแม่มีเพียงคนเดียวครับ คนเดียวจริงๆ ทำดีกับท่านไว้เถอะ
อย่าทำให้ท่านต้องร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย....คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน
แต่ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย ตรงกันข้ามท่านกลับรักและเป็นห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน....