ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด ผู้ที่มีเกียรติคือผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น ฉะนั้นสมาชิกใต้ร่มธรรมควรให้เกียรติกันและกัน พิมพ์คำว่า (ฉันจะให้เกียรติสมาชิกทุกๆท่านในใต้ร่มธรรมเสมอด้วยวาจาสุภาพอ่อนน้อม):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 09, 2016, 03:40:51 pm »



ศีลที่เกิดจากปัญญา

แล้วมาวันหนึ่งที่จวนจะใกล้ค่ำแล้ว เห้งเจียจูงม้าพระถังซัมจั๋งนั่งอยู่บนหลังม้า คิดว่าต้องหาที่พักสำหรับคืนนี้ ครั้นเห็นหมู่บ้านเกาเล้าจึง ณ บ้านหลังหนึ่ง เจ้าของบ้านคือเกาท้ายกง มีลูกสาว ๓ คน คนโตชื่อ กล้วยไม้กลิ่นหอม(จุลศีล) คนกลางชื่อ กล้วยไม้หยก (มัชฌิมศีล) คนสุดท้องชื่อ กล้วยไม้เงิน (มหาศีล)
 
ในเวลานั้น ทั้งบ้านได้รับความทุกข์โศกด้วยปีศาจหมูตนหนึ่งเข้าข่มขืนชำเรากล้วยไม้เงิน จะใช้หมอผีใดมาขับไล่ ก็ไม่สามารถไล่ไปได้ เพราะปีศาจมีฤทธิ์มาก ปีศาจหมูตนนี้ ชื่อ ตือหงอเหนง (ทุศีล) เป็นปีศาจ ที่มีอิทธิฤทธิ์มาก มีอาวุธวิเศษคือ คราดเก้าซี่ (สังฆคุณ ๙) เมื่อได้ฟังเรื่องบอกเล่า เห้งเจียจึงขันอาสาที่จะปราบปีศาจตนนี้ให้ โดยปลอมกายเป็นนางจุ๋ยลั้น (กล้วยไม้เงิน) เมื่อปีศาจหมูมาถึงห้องนอนตรงเข้าปลุกปล้ำทันที
 
นางจุ้ยลั้น(เห้งเจียแปลงกาย) ทำทีเป็นดิ้นรนพักหนึ่งแล้วแปลงกายกลับเป็นเห้งเจีย สู้รบกันเป็นสามารถต่างแปลงกายในรูปร่างต่างๆ เห้งเจียเห็นว่าปีศาจตนนี้มีความสามารถมาก จึงสู้กันไปต่างพูดจาไถ่ถามกันไป
 
ตือหงอเหนงจึงรู้ว่าพระถังซัมจั๋ง คือผู้ที่จะไปอาราธนาพระไตรปิฎก ที่ไซทีจึงเข้าถวายคำนับและนับถือเห้งเจียเป็นพี่ พร้อมขอติดตามไปไซทีด้วย พระถังซัมจั๋งจึงตั้งชื่อให้ใหม่ว่า ตือโป้ยก่าย (มิจฉาศีล) ทั้งคณะต่างเปลี่ยนรองเท้าใหม่ แล้วอำลาเกาท้ายกงออกเดินทางจากหมู่บ้านเกาเล้าจึง บ่ายหน้า สู่ไซที
 
(ในระยะแรกศีลยังเป็นมิจฉาศีล ยังไม่มีปัญญากำกับให้อยู่ในสัมมาศีล จึงยังเป็นทุศีล และมีความปรารถนาในศีลชั้นเลิศ คือ มหาศีล เปรียบเช่น การเข้าข่มขืนนางจุ๋ยลั้น (กล้วยไม้เงิน = มหาศีล) คือ การเสแสร้งแสดงตน ว่าเป็น ผู้ถือศีลชั้นเลิศ
 
คราด ๙ ซี่ที่ตือโป้ยก่ายใช้เป็นอาวุธนั้น ได้แก่สังฆคุณ ๙ หมายถึง คุณธรรม ของพระสงฆ์ ๙ ประการ ได้แก่
 
๑. สุปฏิปนฺโน เป็นผู้ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ
 
๒. อุชุปฏิปนฺโน เป็นผู้ปฏิบัติตรง
 
๓. ญายปฏิปนฺโน เป็นผู้ปฏิบัติถูกทาง
 
๔. สามีจิปฏิปนฺโน เป็นผู้ปฏิบัติสมควร พอเหมาะพอควร
 
๕. อาหุเนยฺโย เป็นผู้ควรแก่ของคำนับ
 
๖. ปาหุเนยฺโย เป็นผู้ควรแก่การต้อนรับ
 
๗. ทกฺขิเณยฺโย เป็นผู้ควรแก่ทักษิณาทาน คือ ควรแก่การทำบุญ
 
๘. อญฺชลีกรณีโย เป็นผู้ควรแก่กราบไหว้
 
๙. อนุตตรํ ปุญญักเขตตํ โลกสฺสะ เป็นเนื้อนาบุญของโลก แหล่งเพาะปลูกและเผยแพร่ความดีของโลก)




จาก http://www.khuncharn.com/skills

อีกอัน ไซอิ๋ว ฉบับ อาจารย์ เขมานันทะ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=maekai&month=10-07-2008&group=15&gblog=1