ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 09, 2016, 03:53:49 pm »
อนันตริกะสมาธิที่เกิดจากปัญญา
ขึ้นฤดูวสันต์เวลาจวนค่ำ อาจารย์และศิษย์ทั้งสองบรรลุถึงฝั่งแม่น้ำ หลิวซัวฮ้อ ซึ่งเห็นฝั่งตรงข้ามไกลสุดสายตาของพระถังซัมจั๋ง และตือโป้ยก่าย แต่ไม่เกินทัศนวิสัยของเห้งเจีย ขณะที่กำลังรีรอว่าจะข้ามแม่น้ำอย่างไร ปีศาจมังกร (ซัวหงอเจ๋ง = สมาธิ) ก็โผล่พรวดขึ้นมาจะจับพระถังซัมจั๋ง (ขันติ = ความอดทนเพื่อบรรลุสิ่งที่ดีงาม) กินเป็นอาหาร
เห้งเจีย (ปัญญา = การหยั่งรู้เหตุผลในความดีและความชั่ว) และโป้ยก่าย (ศีล = การประพฤติดีงามทั้งกายและวาจา) เข้ารุมปีศาจตกใจ กระโดดลงน้ำ โป้ยก่ายตามลงไปรบแล้วล่อขึ้นมาบนบก ยังไม่ทันขึ้นมาเหนือน้ำ เห้งเจียใจร้อนกระโดดเข้าตีด้วยกระบอง ปีศาจจึงกลับมุดลงไปกบดานอยู่ใต้น้ำ เห้งเจียจนปัญญา คิดว่าหากไม่สามารถปราบปีศาจตนนี้ได้ คงไม่สามารถข้ามแม่น้ำหลิวซัวฮ้อได้
เห้งเจียจึงตีลังกาไปถึงสำนักเขาน่ำไฮ้ เล่าความให้พระโพธิสัตว์กวนอิมฟัง กวนอิมโพธิสัตว์ (เมตตา = ความปรารถนาให้ผู้อื่นมีความสุข) จึงมอบน้ำเต้าให้แก่ฮุยไง้ (ทาน = การให้) ศิษย์เอก แล้วเดินทางไปกับเห้งเจีย
เมื่อมาถึงลำน้ำหลิวซัวฮ้อ จึงร้องเรียกว่า “ซัวหงอเจ๋ง ผู้ที่จะเดินทางไปยังไซที เพื่อไปอาราธนาพระไตรปิฎกมาถึงแล้ว เจ้าจงขึ้นมาเถิด”
พลันสิ้นเสียง ปีศาจซัวหงอเจ๋งก็ขึ้นมาคำนับพระถังซัมจั๋ง แล้วเห้งเจียทำการโกนผมให้ซัวหงอเจ๋ง เป็นการสมาทานศีลบวชเป็นพระสงฆ์
จากนั้น ซัวหงอเจ๋งเอาหัวกะโหลก ๙ หัว (พุทธคุณ ๙ = คุณของพระพุทธเจ้า) ของบรรดาผู้คิดจะไปไซทีแล้วถูกตนจับกิน นำมาร้อยกะโหลก เป็นมาลัยคล้องคอ แล้วนำมาร้อยติดกับหวายล้อมน้ำเต้าที่กวนอิมมอบให้ฮุยไง้เอาวางไว้ตรงกลาง (สุญญตา = ความว่าง) จากนั้นนิมนต์คณะที่จะไป ไซทีลงขี่น้ำเต้าเสมือนหนึ่งเรือข้ามฟาก
พระถังซัมจั๋ง (ขันติ = ความอดทนเพื่อบรรลุสิ่งที่ดีงาม)ยืนตรงกลาง โป้ยก่าย (ศีล = ความประพฤติที่ดีงามทั้งกายวาจา) ยืนซ้าย ซัวเจ๋ง (สมาธิ = จิตสงบแน่วแน่) ยืนข้างขวา ส่วนเห้งเจีย(ปัญญา = การหยั่งรู้เหตุและ ผลของ ความดีความชั่ว) จูงม้าขาว (วิริยะ = ความเพียรที่จะละความชั่ว) ยืนอยู่ข้างหลัง
ฮุยไง้ (ทาน - การให้) ศิษย์เอกของพระโพธิสัตว์กวนอิม เหาะลอยตามคุ้มครองอยู่เบื้องบน คลื่นลมสงบราบเรียบ เรือน้ำเต้าลอยลิ่วถึงฝั่งตรงข้ามอย่างปลอดภัย ฮุยไง้เก็บลูกน้ำเต้าคืน หัวกะโหลกทั้ง ๙ ก็หายไป เมื่อข้ามแม่น้ำหลิวซัวฮ้อแล้วช่างรู้สึกบันเทิงใจดียิ่ง เพราะฝั่งด้านนี้ อุดมไปด้วยผลไม้ดอกไม้เป็นที่รื่นรมย์ ศิษย์และอาจารย์มุ่งหน้าสู่ทิศปราจีน อย่างเบาใจ
(ณ แม่น้ำหลิวซัวฮ้อ การข้ามฟากด้วยการขี่น้ำเต้าครั้งนี้ ได้บังเกิด ความพร้อมด้วยบารมี ๖ อันประกอบด้วย
๑ ปัญญา - เห้งเจีย
๒ ศีล - โป้ยก่าย
๓ สมาธิ - ซัวเจ๋ง
๔ วิริยะ - ม้าขาว
๕ ทาน - ฮุยไง้ และ
๖ ขันติ - พระถังซัมจั๋ง
ทั้งหมดเดินทางข้ามฟากด้วยพาหนะน้ำเต้ากลวง = สุญญตา, หัวกระโหลกทั้ง ๙ = พุทธคุณ ๙
เมื่อเป็นเช่นนี้ ชีวิตเริ่มมีความพร้อมด้วย ศีล สมาธิ ปัญญา และน้อมเอียงไปสู่นิโรธ = การดับทุกข์ ชีวิตจึงมีความสงบสุขในระดับหนึ่ง จึงทำให้สองข้างทางเดินมีไม้ดอกไม้ผลออกช่อน่าชมยิ่งนัก
พุทธคุณ ๙ ได้แก่
๑. อรหํ - เป็นพระอรหันต์
๒. สมฺมาสมฺพุทโธ - ตรัสรู้เองโดยชอบ
๓. วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน - ถึงพร้อมด้วยวิชชาและจรณะ
๔. สุคโต - เสด็จไปดีแล้ว
๕. โลกวิทู - เป็นผู้รู้แจ้งโลก
๖. อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ - เป็นสารถีฝึกคนที่ฝึกได้ไม่มีใครยิ่งกว่า
๗. สตฺถา เทวมนุสฺสานํ - เป็นสาสดาของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
๘. พุทฺโธ - เป็นผู้ตื่นและเบิกบานแล้ว
๙. ภควา - เป็นผู้มีโชค)
จาก http://www.khuncharn.com/skills?start=7
อีกอัน ไซอิ๋ว ฉบับ อาจารย์ เขมานันทะ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=maekai&month=10-07-2008&group=15&gblog=1