ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 30, 2016, 04:20:55 am »เผยบันทึกบทสนทนาระหว่าง "หลวงปู่ดู่" กับ "หลวงปู่บุดดา"!! ... สายใยแห่งความผูกพันของพระอริยเจ้า!!!
บทสนทนาธรรม (ถอดเทป) บางช่วงบางตอนที่สำคัญ
เมื่อครั้งที่ "หลวงปู่บุดดา ถาวโร" มาเยี่ยมอาการอาพาธของ "หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ"
ณ วัดสะแก จังหวัดอยุธยา
หลวงปู่บุดดา : เออ... หายซะ...หายใจไว้ ธรรมะไม่ป่วย ป่วยแต่ร่างกาย ธรรมะไม่ป่วยหรอก
พระผู้ติดตามหลวงปู่บุดดา : พอบ่ายหน่อย หลวงปู่ชวนมาเยี่ยมหลวงปู่ครับ
หลวงปู่ดู่ : ให้หายซะที
หลวงปู่บุดดา : หาย...หายซะ
หลวงปู่ดู่ : อยากให้มามากๆ มันจะได้ตายไวๆ
หลวงปู่บุดดา : พระรุ่นเก่าหายหมดแล้ว ไม่มีใครป่วยแล้ว หายป่วยแล้ว
หลวงปู่ดู่ : เมื่อวานนี้หลวงพ่อโง่นมา...มาเยี่ยม
หลวงปู่บุดดา : หายป่วย...หายไข้ซะ
หลวงปู่ดู่ : ให้สมองดีๆ หน่อย จะได้ไปเกาะผ้าเหลืองพระพุทธเจ้า ... ไม่อยากอยู่แล้วเต็มที
หลวงปู่ดู่บอกกับญาติโยม : นั่นไง...น้ำร้อน น้ำแร้นน่ะ เอ้า! ใครยังไม่ได้ (แป้ง) เรียงเข้ามานะ เอ้า! ให้ท่านจับหัวเถอะ ไม่เป็นไรหรอก เหลือแต่แก่นแล้ว กระพี้หล่น
โยมท่านหนึ่งที่อยู่ใกล้วัดพูดขึ้นขณะทาแป้งเสกของหลวงปู่บุดดา : หมดโรคภัยไข้เจ็บ...หมดทุกอย่างเลย
หลวงปู่ดู่ : ข้าไม่เอาให้หมดโรคภัยไข้เจ็บ ข้าเอาให้หมดกิเลส โลกเอาไว้หน่อย... เดี๋ยวบ้านเขาพัง เขาจะขับตีเอาเข้า
หลวงปู่บุดดา : พระพุทธ พระโสดา สกิทาคา อนาคา อรหันต์น่ะ พ้นได้ (ครับ...ครับ... ยัง...ยังไปไม่ได้) มัจจุราชมันตามไม่ทัน (ครับ) ตามพระโสดาไม่ได้ ตามพระสกิทาคาไม่ได้ ตามพระอนาคาไม่ได้ ตามพระอรหันต์ก็ไม่ได้ มันหายตัวไปหมด ธรรมะก็พ้นได้
หลวงปู่ดู่ถามพระผู้ติดตามหลวงปู่บุดดา : นี่ไปไหนมาด้วยรึ ... หรือมานี่?
หลวงปู่บุดดา : มาจากวัดนั่นล่ะ พระทำงานอยู่ เณรทำงานอยู่ รถมันว่างก็เลยมาได้ ... งานประจำวันไม่ว่างหรอก
หลวงปู่ดู่กล่าวขึ้นขณะญาติโยมกำลังจะประเคนของถวายหลวงปู่บุดดา : ท่าน (หลวงปู่บุดดา) ทอดสะพานไปสวรรค์ให้
พระผู้ติดตาม : วันนี้ว่าง...ไม่ได้ไปไหน หลวงปู่ (บุดดา) ชวนมาวัดสะแกกัน มาเยี่ยมพระป่วยหน่อย ... (หลวงปู่บุดดาบอก) หายๆ
หลวงปู่ดู่ : หลวงพ่อโง่นมาเมื่อวานนี้ บอกไม่มีอะไรแล้วล่ะ...เอาไปทิ้งเขา
พระผู้ติดตาม : หลวงปู่เอาไปทิ้งคลองสิครับ
หลวงปู่ดู่ : ไม่ไปคลองนี่ ... ผมก็อยู่แค่เนี้ย ไม่เดินไปโน่นหรอก ... เหนื่อย
หลวงปู่ดู่กล่าวกับหลวงปู่บุดดา : ที่ถวายนี่...เขาเอามาทำบุญด้วย สังฆทานมั่ง อะไรมั่ง รวมๆ ไว้ เอาไว้สร้างวัด ท่านมาโปรดผม ... ก็เลยจ่ายไปโน่นก่อน มันไกล ที่ใกล้ๆ นี่เอาไว้ต่อไป
หลวงปู่ดู่ : เป็นบุญเหลือเกินล่ะ
หลวงปู่ดู่กล่าวกับโยมท่านหนึ่ง : ทาไป...ทาให้ขาวจั๊วะ ... ไปบ้าน...เอ๊! ใครหว่ามา ... ฮ่าๆ
[หลวงปู่ดู่สั่งให้ศิษย์ช่วยกันนำพระบูชาที่สร้างมาถวายพระผู้ติดตาม ประกอบด้วยพระปางประทานพร หลวงปู่ทวด และหลวงปู่เกษม เขมโก]
พระผู้ติดตาม : เอาตัวหลวงปู่ไปไม่ได้เหรอครับ!
หลวงปู่ดู่ : ไม่ได้หรอก...ต้องเลี้ยงแย่สิ (ไม่เป็นไรครับ...เลี้ยงได้) ไม่ด้ายยย... เลี้ยงผมมันเลี้ยงยาก
หลวงปู่ดู่แนะนำศิษย์ท่านหนึ่ง : กินเลยสิ... กินเลยนะ... เอ้า! กินเลย เออ! เชื่อข้าเหอะ ข้ากินแล้ว...กินเข้าไปสองแก้วแล้ว
พระผู้ติดตาม : หลวงปู่กินข้าวได้แล้วนะครับ
หลวงปู่ดู่ : อ้าว... ได้สองชามแล้ววันนี้
หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ
หลวงปู่บุดดา ถาวโร
หลวงปู่บุดดา : หายโรค...หายภัยซะ ธรรมะรักษาหาย ... ทศบารมีก็สิบ ทศอุปบารมีก็สิบ ทศปรมัตถบารมีก็สิบ บารมีสามสิบยังอยู่ (หลวงปู่ดู่ว่า...สามสิบแล้ว)
หลวงปู่บุดดา : พระพุทธยังอยู่ พระธรรมยังอยู่ พระสงฆ์ยังอยู่ แต่อวิชชาไม่อยู่หรอก... อวิชชามันหนีเราไปแล้ว
หลวงปู่ดู่ : ดีแล้ว... มงคลอย่างสูงสุด... หลวงพ่อท่านหา ท่านมาเองนะ ไม่ได้บอกให้ท่านมานะ ท่านมาเอง เห็นว่างงานก็เลยมาเยี่ยม
พระผู้ติดตาม : หลวงปู่นึกถึงละมั้ง
หลวงปู่ดู่ : นึกถึง... แต่ไม่ได้บอกให้มา...นึกให้มาฉันจังหันที่นี่
พระผู้ติดตาม : นั่นไง... พอดีมีโยมมาจากกรุงเทพฯ ครับ ...ก็เลยมาไม่ได้
หลวงปู่ดู่ : นึกเรื่อยเป็นที่พึ่งสรณะแล้ว ... ผมขอยึดถือ (หลวงปู่บุดดา) ตลอดชีวิตผม ... หลวงพ่อเกษมองค์หนึ่ง...ตลอดชีวิต
*****************************************************************
ที่มา : http://www.luangpordu.com/?cid=453342&f_action=forum_viewtopic&forum_id=41281&topic_id=106873
จาก http://panyayan.tnews.co.th/contents/201202/