ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 31, 2016, 04:00:33 am »โดย สุริยา นามวงษ์
สิ่งสำคัญของการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะในแนวทางนี้นั้น ศิลปินเองต้องมีแรงขับเคลื่อน หรือแรงกดดันจากภายในอย่างสูง จึงจะสามารถสร้างผลงานที่มีความสลับซับซ้อนในเรื่องกระบวนการสร้างสรรค์ และกระบวนการคิดได้ ในแง่กระบวนการสร้างสรรค์นั้นนับได้ว่าศิลปินท่านนี้มีทักษะการวาด ทุกสิ่งบนโลกนี้ราวกับท่านสามารถเนรมิตทุกสิ่งขึ้นมาได้ ทั้งที่มีอยู่จริงและไม่มีอยู่จริง โดยอาศัยชั้นเชิงทางศิลปะ ส่วนในแง่ของกระบวนการคิดนั้นก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากันเพราะ เกี่ยวข้องกับความคิดฝันและอารมณ์ความรู้สึก โดยเริ่มต้นจากสิ่งเร้าภายนอกและภายในที่มีผลต่อจิตใจ ซึ่งศิลปินท่านนี้ก็ได้แสดงออกในภาพวาดทุกภาพของท่านมาตลอดระยะเวลา 40 ปี
เมื่อไม่นานมานี้ พระมหาวุฒิชัย วชิระเมธี ท่านได้ให้เกียรติมาเยือนพิพิธภัณฑ์ศิลปไทยร่วมสมัย (MOCA BANGKOK) ในทุกครั้งผมเองก็จะได้โอกาสนำพระคุณเจ้าชมผลงานชิ้นใหม่ๆของพิพิธภัณฑ์ พร้อมกับได้รับฟังธรรมจากท่านแบบวีไอพีเสมอๆ ครั้งนี้ก็เช่นกัน ท่านประสงค์อยากเห็นผลงานศิลปะที่เกี่ยวข้องธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซึ่งในพิพิธภัณฑ์ก็มีศิลปะในแนวนี้อยู่ไม่น้อยทีเดียว หนึ่งในนั้น คือ ผลงานแนวเหนือจริงของท่านอาจารย์สมพง อดุลยสารพัน ซึ่งท่านเองได้สร้างสรรค์ผลงานที่สะท้อนสภาวะของโลกที่กำลังถูกทำร้ายจากวิถีชีวิตของมนุษย์ที่กำลังเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ผลงานที่นำมาจัดแสดงส่วนใหญ่จะแสดงความแตกต่างระหว่างความสมบูรณ์แบบและความเสื่อมโทรมอยู่ในภาพเดียวกัน ตามรูปแบบและแนวทางการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมแนวเซอร์เรียลลิสต์ (Surrealism)
สิ่งสำคัญของการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะในแนวทางนี้นั้น ศิลปินเองต้องมีแรงขับเคลื่อนหรือแรงกดดันจากภายในอย่างสูง จึงจะสามารถสร้างผลงานที่มีความซับซ้อนในเรื่องกระบวนการสร้างสรรค์และกระบวนการคิดได้ ในแง่กระบวนการสร้างสรรค์นั้นนับได้ว่าศิลปินท่านนี้มีทักษะการวาด ทุกสิ่งบนโลกนี้ราวกับท่านสามารถเนรมิตทุกสิ่งขึ้นมาได้ ทั้งที่มีอยู่จริงและไม่มีอยู่จริง โดยอาศัยชั้นเชิงทางศิลปะ ส่วนในแง่ของกระบวนการคิดนั้นก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากันเพราะ เกี่ยวข้องกับความคิดฝันและอารมณ์ความรู้สึก โดยเริ่มต้นจากสิ่งเร้าภายนอกและภายในที่มีผลต่อจิตใจ ซึ่งศิลปินท่านนี้ก็ได้แสดงออกในภาพวาดทุกภาพของท่านมาตลอดระยะเวลา 40 ปี
.jpg)
พระอาจารย์เดินชมผลงานของศิลปินหลายท่าน พร้อมๆกับผมเองทำหน้าที่เป็นวิทยากรนำชมผลงานชิ้นสำคัญหลายชิ้น กระทั่งมาหยุดที่ภาพใหม่ซึ่งสร้างสรรค์โดยท่านอาจารย์สมพง อดุลยสารพัน ซึ่งเพิ่งได้นำมาจัดแสดง ชื่อภาพ “ย้ายป่า” สภาพใหม่ล่าสุดก่อนที่ศิลปินจะประสบปัญหาอย่างหนักเรื่องการมองเห็น ในภาพนี้มีแพขนาดใหญ่ลอยลำอยู่บนผิวน้ำ กำลังบรรทุกสัตว์น้อยใหญ่นานาชนิด ต้นใม้นานาพันธุ์ ภูเขาและน้ำตกอันอุดมสมบูรณ์ ย้ายออกจากป่าที่ควันไฟคละคลุ้งเพื่อไปยังสถานที่แห่งใหม่ ทั้งหมดนี้เกิดจากฝีมือมนุษย์ที่ทำลายป่า รุกล้ำเขตของป่า ความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ทั้งที่รู้ และรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พระอาจารย์ท่านหยุดอยู่ที่ภาพนี้นานมาก และแล้วเวลาแห่งการรอคอยของผมก็มาถึง พระอาจารย์ท่านกล่าวขึ้นมาว่า "ใช่แล้ว ปัญหาเหล่านี้ถ้าจะแก้ให้ถูกวิธีต้องแก้ที่ต้นตอของสาเหตุ ในคือที่ใจของเราเอง"
พระอาจารย์ท่านเริ่มให้โอวาทต่อจากนั้นโดยยกประเด็นสำคัญระดับโลก ขึ้นมาดังนี้ “เมื่อไม่นานมานี้สตีเฟน วิลเลี่ยม ฮอว์กิ้ง นักทฤษฎีจักรวาลวิทยา ระดับอัจฉริยภาพของโลกท่านหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า โอกาสที่มนุษย์จะรอด คือ การย้ายไปอยู่ดวงดาวใหม่ โดยมีความเสี่ยงที่มหันตภัยต่างๆจะทำลายโลกนั้น ได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นเขาจึงอยากให้สาธารณชนตระหนักเห็นถึงความสำคัญของการเดินทางในห้วงอวกาศ แต่ผลงานจิตรกรรมชิ้นนี้ได้สะท้อนผลร้ายต่อโลกที่เกิดจากกิเลสที่เกาะกินใจของมนุษย์ ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องเดินทางไปในอวกาศเพื่อแก้ไขปัญหาหรือหนีปัญหา ปัญหานี้จะถูกแก้ไขได้โดยการย้ายกิเลสออกจากใจ ธรรมะของพระพุทธองค์สอนให้มนุษย์ให้ขจัดซึ่งดับอาสวกิเลส เมื่อความโลภ ความโกรธ ความหลง ออกไปจากใจ เราก็ไม่มีความจำเป็นต้องย้ายไปดาวดวงใหม่”
...........กราบอนุโมทนาสาธุการครับ............
จาก http://www.rakbankerd.com/blog/view.php?id=10
สิ่งสำคัญของการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะในแนวทางนี้นั้น ศิลปินเองต้องมีแรงขับเคลื่อน หรือแรงกดดันจากภายในอย่างสูง จึงจะสามารถสร้างผลงานที่มีความสลับซับซ้อนในเรื่องกระบวนการสร้างสรรค์ และกระบวนการคิดได้ ในแง่กระบวนการสร้างสรรค์นั้นนับได้ว่าศิลปินท่านนี้มีทักษะการวาด ทุกสิ่งบนโลกนี้ราวกับท่านสามารถเนรมิตทุกสิ่งขึ้นมาได้ ทั้งที่มีอยู่จริงและไม่มีอยู่จริง โดยอาศัยชั้นเชิงทางศิลปะ ส่วนในแง่ของกระบวนการคิดนั้นก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากันเพราะ เกี่ยวข้องกับความคิดฝันและอารมณ์ความรู้สึก โดยเริ่มต้นจากสิ่งเร้าภายนอกและภายในที่มีผลต่อจิตใจ ซึ่งศิลปินท่านนี้ก็ได้แสดงออกในภาพวาดทุกภาพของท่านมาตลอดระยะเวลา 40 ปี
เมื่อไม่นานมานี้ พระมหาวุฒิชัย วชิระเมธี ท่านได้ให้เกียรติมาเยือนพิพิธภัณฑ์ศิลปไทยร่วมสมัย (MOCA BANGKOK) ในทุกครั้งผมเองก็จะได้โอกาสนำพระคุณเจ้าชมผลงานชิ้นใหม่ๆของพิพิธภัณฑ์ พร้อมกับได้รับฟังธรรมจากท่านแบบวีไอพีเสมอๆ ครั้งนี้ก็เช่นกัน ท่านประสงค์อยากเห็นผลงานศิลปะที่เกี่ยวข้องธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ซึ่งในพิพิธภัณฑ์ก็มีศิลปะในแนวนี้อยู่ไม่น้อยทีเดียว หนึ่งในนั้น คือ ผลงานแนวเหนือจริงของท่านอาจารย์สมพง อดุลยสารพัน ซึ่งท่านเองได้สร้างสรรค์ผลงานที่สะท้อนสภาวะของโลกที่กำลังถูกทำร้ายจากวิถีชีวิตของมนุษย์ที่กำลังเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ผลงานที่นำมาจัดแสดงส่วนใหญ่จะแสดงความแตกต่างระหว่างความสมบูรณ์แบบและความเสื่อมโทรมอยู่ในภาพเดียวกัน ตามรูปแบบและแนวทางการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมแนวเซอร์เรียลลิสต์ (Surrealism)
สิ่งสำคัญของการสร้างสรรค์ผลงานศิลปะในแนวทางนี้นั้น ศิลปินเองต้องมีแรงขับเคลื่อนหรือแรงกดดันจากภายในอย่างสูง จึงจะสามารถสร้างผลงานที่มีความซับซ้อนในเรื่องกระบวนการสร้างสรรค์และกระบวนการคิดได้ ในแง่กระบวนการสร้างสรรค์นั้นนับได้ว่าศิลปินท่านนี้มีทักษะการวาด ทุกสิ่งบนโลกนี้ราวกับท่านสามารถเนรมิตทุกสิ่งขึ้นมาได้ ทั้งที่มีอยู่จริงและไม่มีอยู่จริง โดยอาศัยชั้นเชิงทางศิลปะ ส่วนในแง่ของกระบวนการคิดนั้นก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากันเพราะ เกี่ยวข้องกับความคิดฝันและอารมณ์ความรู้สึก โดยเริ่มต้นจากสิ่งเร้าภายนอกและภายในที่มีผลต่อจิตใจ ซึ่งศิลปินท่านนี้ก็ได้แสดงออกในภาพวาดทุกภาพของท่านมาตลอดระยะเวลา 40 ปี
พระอาจารย์เดินชมผลงานของศิลปินหลายท่าน พร้อมๆกับผมเองทำหน้าที่เป็นวิทยากรนำชมผลงานชิ้นสำคัญหลายชิ้น กระทั่งมาหยุดที่ภาพใหม่ซึ่งสร้างสรรค์โดยท่านอาจารย์สมพง อดุลยสารพัน ซึ่งเพิ่งได้นำมาจัดแสดง ชื่อภาพ “ย้ายป่า” สภาพใหม่ล่าสุดก่อนที่ศิลปินจะประสบปัญหาอย่างหนักเรื่องการมองเห็น ในภาพนี้มีแพขนาดใหญ่ลอยลำอยู่บนผิวน้ำ กำลังบรรทุกสัตว์น้อยใหญ่นานาชนิด ต้นใม้นานาพันธุ์ ภูเขาและน้ำตกอันอุดมสมบูรณ์ ย้ายออกจากป่าที่ควันไฟคละคลุ้งเพื่อไปยังสถานที่แห่งใหม่ ทั้งหมดนี้เกิดจากฝีมือมนุษย์ที่ทำลายป่า รุกล้ำเขตของป่า ความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ทั้งที่รู้ และรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พระอาจารย์ท่านหยุดอยู่ที่ภาพนี้นานมาก และแล้วเวลาแห่งการรอคอยของผมก็มาถึง พระอาจารย์ท่านกล่าวขึ้นมาว่า "ใช่แล้ว ปัญหาเหล่านี้ถ้าจะแก้ให้ถูกวิธีต้องแก้ที่ต้นตอของสาเหตุ ในคือที่ใจของเราเอง"
พระอาจารย์ท่านเริ่มให้โอวาทต่อจากนั้นโดยยกประเด็นสำคัญระดับโลก ขึ้นมาดังนี้ “เมื่อไม่นานมานี้สตีเฟน วิลเลี่ยม ฮอว์กิ้ง นักทฤษฎีจักรวาลวิทยา ระดับอัจฉริยภาพของโลกท่านหนึ่งได้กล่าวไว้ว่า โอกาสที่มนุษย์จะรอด คือ การย้ายไปอยู่ดวงดาวใหม่ โดยมีความเสี่ยงที่มหันตภัยต่างๆจะทำลายโลกนั้น ได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นเขาจึงอยากให้สาธารณชนตระหนักเห็นถึงความสำคัญของการเดินทางในห้วงอวกาศ แต่ผลงานจิตรกรรมชิ้นนี้ได้สะท้อนผลร้ายต่อโลกที่เกิดจากกิเลสที่เกาะกินใจของมนุษย์ ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องเดินทางไปในอวกาศเพื่อแก้ไขปัญหาหรือหนีปัญหา ปัญหานี้จะถูกแก้ไขได้โดยการย้ายกิเลสออกจากใจ ธรรมะของพระพุทธองค์สอนให้มนุษย์ให้ขจัดซึ่งดับอาสวกิเลส เมื่อความโลภ ความโกรธ ความหลง ออกไปจากใจ เราก็ไม่มีความจำเป็นต้องย้ายไปดาวดวงใหม่”
...........กราบอนุโมทนาสาธุการครับ............
จาก http://www.rakbankerd.com/blog/view.php?id=10