ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 01, 2016, 01:25:43 am »
พระไตรปิฎกฉบับแท้
พระถังซัมจั๋งกับสานุศิษย์มุ่งหน้าเดินขึ้นสู่เขาเล่งซัวผ่านประตูที่มีเทพเจ้าเฝ้ารักษาอยู่เป็นชั้นๆ ในที่สุดได้มาหมอบเฝ้าอยู่หน้าพระพักตร์ของ พระยูไลซึ่งแวดล้อมด้วยปวงเทพบุตรหมู่พระอรหันต์และสาวกทั้งหลาย
พระยูไลทรงทักทายทั้งพระถังซัมจั๋งและศิษย์ พระถังซัมจั๋งทูลถวายหนังสือเดินทางพร้อมทั้งแจ้งความประสงค์ของพระเจ้าถังไทจงฮ่องเต้ที่จะ อาราธนาเชิญพระไตรปิฎกไปประกาศ ณ ประเทศจีน
พระยูไลจึงรับสั่งพระออ(พระอานนท์) กับมหากัสสปะนำพระถังซัมจั๋ง ไปชมหอไตรปิฎกอันมีพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ถึง ๕,๐๐๐ กว่าเล่ม พระอานนท์และ มหากัสสปะช่วยขนคัมภีร์ออกมามอบให้พระถังซัมจั๋ง ทั้งเห้งเจีย โป้ยก่าย ซัวเจ๋ง ต่างช่วยกันห่อมัดแล้วบรรทุกขึ้นบนหลังม้าขาว ที่เหลือจากนั้น โป้ยก่ายกับซัวเจ๋งยกใส่หาบ ต่างช่วยแบกหาม แล้วเข้านมัสการลาพระยูไล ทั้งศิษย์และอาจารย์ลงจากเขาเล่งซัว หมายตาทิศบูรพาอันเป็นที่ตั้งเมืองไต้ถังแผ่นดินจีน
เดินทางมาได้ระยะหนึ่ง พระพุทธเจ้าเยียนเตง (ทีปังกร) อันเป็นพระพุทธเจ้าในอดีตกาลนานไกลได้รับสั่งให้พระเถระชื่อแปะฮุย บันดาลพายุ ให้เกิดขึ้น แกล้งให้พัดแรงจนกระทั่งพระไตรปิฎกที่พระถังซัมจั๋งกำลังนำลงจากเขาเล่งซัวนั้นกระจัดกระจายออก พระถังซัมจั๋งและศิษย์ ต่างวางหาบช่วยกันเก็บพระไตรปิฎกอันทรงค่า เมื่อเก็บรวบรวมได้แล้ว เห้งเจียลองเปิดพระไตรปิฎกดูจึงเห็นว่า พระคัมภีร์ทั้งหมดนี้ ไม่มีตัวหนังสือ เป็นกระดาษเปล่าๆทั้งสิ้น พระถังซัมจั๋งถึงกับถอนใจใหญ่
เห้งเจียให้ความเห็นว่า เห็นทีพระอานนท์กับพระมหากัสสปะจะกลั่นแกล้งเป็นแน่แท้ ดังนั้นทั้งศิษย์และอาจารย์จึงแบกคัมภีร์ย้อนกลับ ขึ้นไปหมอบเฝ้าแทบพระบาทของพระยูไล ทันใดได้ยินเสียงของพระยูไล ตรัสว่า
“พระไตรปิฎกไม่มีตัวอักษรนั่นแหละ ถึงจะเป็นฉบับที่แท้จริง และวิเศษสุด” พระถังซัมจั๋งเข้าใจความหมายในบัดดล พระยูไลเห็นว่า พระถังซัมจั๋งเข้าใจดีแล้ว จึงสั่งให้พระอานนท์กับพระมหากัสสปะไปจัดหา พระไตรปิฎกฉบับที่มีอักษรมามอบให้พระถังซัมจั๋ง ด้วยทรงเห็นว่าเมื่อถึง เมืองจีนแล้วจะหาคนเข้าใจพระคัมภีร์ที่ว่างตัวอักษรได้บ้างหรือไม่
พระถังซัมจั๋งรับพระไตรปิฎกฉบับมีอักษรแล้ว มอบบาตรให้แก่พระมหากัสสปะเป็นของกำนัลในธรรมแล้วกลับมาทูลลาพระยูไล
พระยูไลกำชับว่า “หากผู้ใดไม่กินเจ และไม่มีศีลบริสุทธิ์แล้ว อย่าให้ผู้นั้นเปิดคัมภีร์ของตถาคตทีเดียวเชียว”
พระโพธิสัตว์กวนอิมเห็นการสำเร็จตามหวังเช่นนั้น เข้ากราบรายงานพระเซ็กเกียมองนี่ฮุดโจ๊ (ศากยมุนี พุทโธ) ว่าการได้บรรลุแล้วรวมเวลาทั้งสิ้น ๑๔ ปี พระยูไลเจ้าจึงรับสั่งให้ท้าวกิมกังทั้ง ๘ (เทพเจ้าผู้รักษาทิศ) นำพระถังซัมจั๋งไปส่งยังเมืองไต้ถัง ท้าวกิมกังทั้ง ๘ รับคำสั่งแล้วแผลงฤทธิ์ อุ้มพระถังซัมจั๋งและสานุศิษย์รวมทั้งม้าขาวบรรทุกพระไตรปิฎก เหาะขึ้นฟ้าละลิ่วมุ่งสู่แผ่นดินไต้ถัง
แล้วพระโพธิสัตว์กวนอิมทรงรับสั่ง ให้เทพารักษ์รักษาทิศทั้ง ๕ ไปแจ้งให้ท้าวกิมกังทั้ง ๘ ที่กำลังอุ้มพระถังซัมจั๋งและคณะกลับเมืองจีนนั้น ให้ได้รับเคราะห์ร้ายอีกครั้งเป็นครั้งสุดท้าย
ท้าวกิมกังรับทราบคำสั่งของกวนอิมแล้ว เมื่อเหาะมาถึงลำน้ำ ทงทีฮ้อก็ปล่อยวางพระถังซัมจั๋งและศิษย์ลงยังพื้นดิน ส่วนเห้งเจียกำหนดรู้ว่าพระถังซัมจั๋งยังต้องประสพภัยอีก จึงไม่ยอมอุ้มพระถังซัมจั๋งเหาะข้าม ลำน้ำทงทีฮ้อ
ขณะที่ยังรีรอที่ริมฝั่งด้วยไม่รู้ว่าจะทำประการใดดี เต่าขาวตัวเดิม ได้โผล่ขึ้นมาร้องเชิญให้ทุกคนขึ้นขี่หลัง ศิษย์และอาจารย์ต่างยินดียิ่ง ต่างลงไปยืนบนกลางหลังเต่าขาว จากนั้นเต่าขาวว่ายน้ำตัดกระแสน้ำตรงไปยังฟากตรงข้าม ครั้นมาใกล้ถึงฝั่งเต่าขาวเอ่ยถามพระถังซัมจั๋งขึ้นว่า ที่ฝากไปถามพระยูไลว่า เมื่อไรหนอเต่านี้จะได้เป็นมนุษย์นั้นเป็นอย่างไร
ด้วยพระถังซัมจั๋งนั้นความที่ใจจดใจจ่อ แต่เรื่องพระไตรปิฎกจึงลืมคำฝากถามของเต่าเสียสนิท เมื่อถูกถามทำให้นิ่งอั้นไป
เต่าขาวเห็นเช่นนั้น รู้ว่าพระถังซัมจั๋งไม่เอื้อเฟื้อ จึงดำวูบลงไปในแม่น้ำ ทั้งอาจารย์และศิษย์จึงหลุดจากหลังเต่าขาว แต่หาจมน้ำไม่เพราะตอนนี้ กายเบาผิดคนสามัญ แต่ทว่าเห้งเจียรวบพระคัมภีร์อานม้า และข้างของไว้ได้ทันก่อนที่มันจะจมลงไปใต้น้ำ
อาจารย์และศิษย์ลอยมาขึ้นฝั่งตรงข้าม แต่เนื้อตัวเปียกปอน พระถังซัมจั๋งนั้นหนาวสั่น มือทั้งสองข้างโอบกอดพระไตรปิฎกไว้แน่น ท้องฟ้ามืดมิด ลมพัดกล้ามีพายุจัด
รุ่งเช้าเมื่อพายุสงบลงแล้ว อาจารย์และศิษย์ต่างก็ช่วยกันผึ่งพระคัมภีร์ให้แห้งบนเนินหิน พระถังซัมจั๋งนั่งเฝ้าดูพระคัมภีร์ อยู่ในขณะนั้นตาเฒ่าตั๊นเท่ง ตั๊นเซ้ง และชาวบ้านตั๊นแกจึงออกมาเยี่ยมคารวะพระถังซัมจั๋ง
ตั๊นเท่งถามพระถังซัมจั๋งถึงเหตุร้ายที่เกิดกลางน้ำเมื่อคืนที่มีพายุใหญ่ พระถังซัมจั๋งจึงเล่าให้ฟังว่า“เหตุเพราะลืมคำถามของเต่าที่ฝากไปถามพระยูไล ทำให้คัมภีร์ต้องเปียกแฉะหมด”
เมื่อพระคัมภีร์เหล่านั้นแห้งสนิทดีแล้ว ต่างช่วยกันรวบรวมเก็บ จึงได้พบว่าเนื้อความพระคัมภีร์ปุนเห้งเกงสองสามเล่มแห้งติดกับหินอยู่ เมื่อแกะออกมา อักขระที่สำคัญจึงได้ขาดหายไป พระถังซัมจั๋งตำหนิกล่าวโทษเห้งเจียว่าไม่ดูแลให้ดี เห้งเจียจึงอธิบายว่า
“อันอักขระหาได้ขาดหายไปไหนไม่ เพียงพระธรรมอันล้ำลึกนั้น เกินวิสัยที่จะบันทึกไว้ในคัมภีร์ได้”
ตาเฒ่าแซ่ตั๊นนิมนต์พระถังซัมจั๋ง กับสานุศิษย์ไปที่บ้าน แล้วถวายภัตตาหารทำบุญเอิกเกริก แต่อาจารย์และศิษย์ขณะนี้เบื่อหน่ายอาหารของปุถุชนแล้ว จึงไม่มีผู้ใดกินภัตตาหารเลย
เสร็จงานบุญแล้ว ตาเฒ่าและชาวบ้านต่างช่วยกันสร้างอารามชื่อ เซงยี่ (ช่วยชีวิต) เพื่อระลึกถึงพระถังซัมจั๋งและศิษย์ แล้วนิมนต์ให้ไปค้างอยู่ที่อารามแห่งนั้น พร้อมกับลอบใส่กุญแจขังพระถังซัมจั๋งไว้เพื่อจะได้ อยู่ให้พวกข้าได้ทำบุญกันอีก พระถังซัมจั๋งรู้ว่าชาวบ้านไม่อยากให้ลาจากจึง ให้เห้งเจียสะเดาะกุญแจหนีลาภสักการะไปกลางดึก
ส่วนท้าวกิมกังทั้ง ๘ ได้เฝ้าดูอยู่เห็นว่าพระถังซัมจั๋งได้หมดสิ้นภัย ตามอำนาจฟ้าดินทุกประการแล้วก็เหาะลงมาอุ้มพระถังซัมจั๋งและศิษย์ มุ่งตรงไปยังเมืองเชียงอาน (ซีอาน) แผ่นดินไต้ถัง
พระเจ้าถังไทจงฮ่องเต้ทราบข่าวที่พระน้องยาเธอถังซัมจั๋งกลับถึงเมืองเชียงอาน (ซีอาน) พร้อมทั้งพระไตรปิฎกครบถ้วนให้ทรงปิติโสมนัสเสด็จออก มารับพระถังซัมจั๋งพาขึ้นสู่ท้องพระโรง พระถังซัมจั๋งทรงกราบบังคมทูล รายงานการเดินทางโดยย่อ
พระเจ้าถังไทจงฮ่องเต้ทรงมีพระราชศรัทธาเป็นอันมาก ยกย่องเกียรติคุณพระถังซัมจั๋งให้ลือเลื่อง แล้วรับสั่งให้คัดลอกพระธรรมคำสอนเผยแพร่ธรรมไปทั่วเมืองจีน
ถึงที่นี่ ... ไม่มีคำใดต้องบรรยายขยายความ เพราะการเดินทางได้สิ้นสุดลงแล้ว
บทสรุป
เรา ท่าน กับ ธรรมชาติ เป็นหนึ่งเดียว
ธรรม (ชาติ) ทั้งมวลย่อมไม่สามารถขีดเขียนออกมาได้หมด
ความรู้แจ้งในธรรม(ชาติ)รู้ได้ด้วยตัวเอง ไม่สามารถถ่ายทอดเป็นตัวอักษรได้
เมื่อท่านค้นพบธรรม(ชาติ) ด้วยตัวของท่านเองแล้ว จะพบว่า
ธรรม(ชาติ)ทั้งมวลสามารถรวบรวมเอาไว้ได้ทั้งหมด และ บันทึกลงได้ในไตรปิฎก ฉบับที่ไม่มีตัวอักษร เท่านั้น
ทุกสิ่งย่อมเป็นอนิจจัง มีความไม่เที่ยงต้องแปรเปลี่ยน
ทุกสิ่งย่อมเป็นทุกขัง ที่ไม่สามารถคงทนอยู่ในสภาวะเดิมได้
ทุกสิ่งย่อมเป็นอนัตตา ไม่มีตัวตน
หนังสืออ้างอิง
เรื่อง เดินทางไกลกับไซอิ๋ว โดย ฉับโผง
พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับ ประมวลศัพท์ โดยพระธรรมปิฎก
พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับ ประมวลธรรม โดย พระธรรมปิฎก
พระไตรปิฎก ฉบับสำหรับประชาชน โดยมหามกุฏราชวิทยาลัย
ในพระบรมราชูปถัมภ์
จาก http://www.khuncharn.com/skills?start=35
อีกอัน ไซอิ๋ว ฉบับ อาจารย์ เขมานันทะ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=maekai&month=10-07-2008&group=15&gblog=1