ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: กันยายน 22, 2016, 12:41:46 am »
ถ่ายภาพโดย.....時々๛༢༠༡༦ कभी कभी 一
จุดมุ่งหมายของการศึกษา พุทธธรรม ของเราคืออะไร ก็คือเพื่อส่งเสริมกำลังใจซึ่งกันและกันในการศรัทธาและ บรรลุพุทธภาวะ ในชั่วชีวิตนี้ด้วยกันก็คือ เพื่อทำให้ความสามัคคีแห่งต่างกายใจเดียวแข็งแกร่งขึ้น ก็คือ เพื่อเอาชนะอุปสรรคและแสดงให้เห็นถึงความหมายของชัยชนะในพุทธธรรม ก็เพื่อสร้างสังคมที่สงบสุขและเจริญรุ่งเรืองบนพื้นฐานของหลักมนุษยนิยมของ พุทธธรรม
หัวข้อธรรม....ภิกษุทั้งหลาย ! เรากล่าวว่า สติ มีประโยชน์ในที่ทั้งปวง สติญฺจ ขฺวาหํ ภิกฺขเว สพฺพตฺถิกํ วทามิ(อัคคิสูตร ๑๙/๑๕๗)
ภิกษุทั้งหลาย ! ปาณาติบาต (ฆ่าสัตว์)ทีเสพทั่วแล้วเจริญแล้วทำให้มากแล้วย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิด ติรัจฉานเป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากแห่งปาณาติบาต ของผู้เป็นมนุษย์ ที่เบากว่า วิบากทั้งปวง คือวิบากที่ เป็นไปเพื่อ มีอายุสั้น
ภิกษุทั้งหลาย ! อทินนาทานา (ลักทรัพย์)ที่เสพทั่วแล้วเจริญแล้วทำให้
มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรกเป็นไปเพื่อกำเนิด
ดิรัจฉาน เป็นไปเพื่อ เปรตวิสัย วิบากแห่งอทินนาทาน ของผู้เป็นมนุษย์ ที่เบากว่า วิบากทั้งปวง คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อ ความเสื่อมแห่งโภคะ
ภิกษุทั้งหลาย ! กาเมสุมิจฉาจาร (ประพฤติผิดในกาม)ที่เสพทั่วแล้วเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อการก เป็นไปเพื่อกำเนิด ดิรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากแห่งกาเมสุมิจฉาจาร ของผู้เป็นมนุษย์ ที่เบากว่าวิบากทั้งปวง ก็คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อก่อเวรด้วยศัตรู
ภิกษุทั้งหลาย ! มุสาวาท (คำเท็จ) ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้วทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อ กำเนิดดิรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปิดวิสัย วิบากแห่งมุสาวาท ของผู้เป็นมนุษย์ ที่เบากว่าวิบากทั้งปวง คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อ ถูกกล่าวตู่ ด้วยคำไม่จริง
ภิกษุ ทั้งหลาย ! ปิสุณวาท (คำยุยงให้แตกกัน) ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้วทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรก เป็นไปเพื่อกำเนิด ดิรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากแห่งปีสุณวาท ของผู้เป็นมนุษย์ ที่เบากว่าวิบากทั้งปวง คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อ การแตกแยกจากมิตร
ภิกษุทั้งหลาย ! ผรุสวาท(คำหยาบ)ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้วทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อ นรก เป็นไปเพื่อ กำเนิดดิรัจฉาน เป็นไปเพื่อ เปรตวิสัย วิบากแห่งผรุสวาทของผู้เป็นมนุษย์ ที่เบากว่าวิบากทั้งปวง คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อ การได้ฟังเสียง ที่ไม่น่าพอใจ
ภิกษุทั้งหลาย ! สัมผัปปลานะ(คำเพ้อเจ้อ)ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้วทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อนรกเป็นไปเพื่อ กำเนิดดิรัจฉานเป็นไปเพื่อ เปรตวิสัย วิบากแห่ง สำหรับปานะ ของผู้เป็นมนุษย์ ที่เบากว่าวิบากทั้งปวง คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อ วาจาที่ไม่มีใครเชื่อถือ
ภิกษุทั้งหลาย ! การดื่มน้ำเมาคือ สุราและเมรัย ที่เสพทั่วแล้ว เจริญแล้วทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อ นรก เป็นไปเพื่อกำเนิด ดิรัจฉาน เป็นไปเพื่อเปรตวิสัย วิบากแห่งการดื่มน้ำเมา คือสุราเมรัยของผู้เป็นมนุษย์ที่เบากว่าวิบากทั้งปวง คือ วิบากที่เป็นไปเพื่อความเป็นบ้า