ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 28, 2016, 02:32:14 am »
สงฆ์ทั้งผองพี่น้องกัน!! หลายเหตุผลที่ทำให้ "พระป่ากรรมฐาน" มีความเคารพรักใน "สมเด็จพระญาณสังวรฯ" ยิ่งกว่าผู้ใด!!
ความเคารพศรัทธาอย่างมั่นคงต่อสมเด็จพระญาณสังวรฯ ของพระภิกษุสงฆ์สายวัดป่า
เรื่องนี้ย่อมมีที่มาและที่ไปว่า ทำไมพระสงฆ์สายวัดป่าจึงมีความเคารพเทิดทูนต่อสมเด็จพระญาณสังวรฯ ยิ่งกว่าพระสายปริยัติของวัดในเมือง
ประการที่หนึ่ง นับเนื่องจากสมเด็จพระญาณสังวรฯ ได้เคยเป็นพระอภิบาล (พระพี่เลี้ยง) ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เมื่อครั้งทรงผนวช นับตั้งแต่ก่อนการทรงผนวชจนตลอดระยะเวลาแห่งการทรงผนวช ดังนั้น สถาบันพระมหากษัตริย์กับสถาบันพระพุทธศาสนาจึงมีความสำคัญยิ่งที่ใครก็ตามไม่ควรจะกระทำล่วงล้ำก้ำเกิน
ประการที่สอง สมเด็จพระญาณสังวรฯ ทรงมีแนวปฏิบัติทางสายวิปัสสนากรรมฐานซึ่งเป็นประเพณีนิยมของคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุตที่นับเนื่องมาแต่ครั้งพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงผนวช ทั้งนี้เพราะทรงถือปฏิบัติตามหลักของพระพุทธศาสนาที่ว่า เพื่อเป็นแบบแผนในการประพฤติปฏิบัติสำหรับแนะนำสั่งสอนผู้อื่น ซึ่งวิปัสสนาธุระคือการอบรมจิตใจตามหลักสมถะและวิปัสสนาเพื่อให้รู้แจ้งในธรรมและกำจัดกิเลสออกจากจิตใจ
ฉะนั้น พระสงฆ์ธรรมยุตจึงถือปฏิบัติสืบทอดมาแต่ครั้งนั้น กล่าวคือ ในเวลาพรรษาก็อยู่ศึกษาคันถธุระในสำนักของตน เมื่อออกพรรษาแล้วก็จาริกธุดงค์ไปตามป่าเขาเพื่อหาที่วิเวกปฏิบัติวิปัสสนาธุระ ซึ่งประเพณีปฏิบัติดังกล่าวได้เจริญแพร่หลายในหมู่พระสงฆ์ธรรมยุตสืบมาจวบจนถึงปัจจุบัน ดังที่เรารู้จักกันในนามพระสายวัดป่า และเป็นที่ทราบกันดีว่า การศึกษาปฏิบัติกรรมฐานมิได้จำกัดวงอยู่เฉพาะในหมู่พระสงฆ์ธรรมยุตเท่านั้น แต่ได้แพร่หลายไปยังพระสงฆ์ฝ่ายมหานิกายด้วย เช่น พระสายวิปัสสนากรรมฐานของหลวงปู่ชา สุภัทโท แห่งวัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี
(ซ้าย) สมเด็จพระญาณสังวรฯ / (ขวา) หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
(ซ้าย) สมเด็จพระญาณสังวรฯ / (ขวา) หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
สมเด็จพระญาณสังวรฯ ได้ทรงปฏิบัติพระองค์ตามหลักวิปัสสนากรรมฐานนี้อย่างสม่ำเสมอมิได้ขาด แต่ด้วยพระภารกิจทางการปกครองจึงไม่มีโอกาสที่จะจาริกอยู่ในสำนักวัดป่า แต่ก็สามารถปฏิบัติได้โดยถือปฏิบัติตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ว่า "แม้จะอยู่ในบ้านในเมืองก็ให้ทำสัญญา คือทำความรู้สึกกำหนดหมายในใจว่า อยู่ในป่า อยู่ในที่ว่าง อยู่ในที่สงบ ก็สามารถทำจิตใจให้ว่างให้สงบได้" ซึ่งสมเด็จพระญาณสังวรฯ ก็ได้ทรงปฏิบัติพระองค์ตามหลักดังกล่าว
เมื่อมีโอกาส พระองค์จะเสด็จจาริกไปประทับตามสำนักวัดป่าในแถบภาคอีสานชั่วระยะเวลาหนึ่งเสมอมา และสิ่งที่จะขาดเสียมิได้ก็คือ จะต้องทรงเสด็จเข้าไปยังวัดป่าบ้านตาดเพื่อเยี่ยมและปรึกษาข้อธรรมกับหลวงตามหาบัว
ด้วยทรงเป็น "พระสังฆบิดร" ของพระสงฆ์ทุกหมู่เหล่า และยังทรงเป็นสมเด็จพระอาจารย์สายวิปัสสนากรรมฐาน ในยามที่พระองค์ทรงถูกกลั่นแกล้งรังแก พระลูกพระหลานที่เป็นพระสายวัดป่าจึงพากันออกมาให้การช่วยเหลือดูแลเทิดพระคุณด้วยเหตุฉะนี้!!
(ซ้าย) หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน / (ขวา) สมเด็จพระญาณสังวรฯ
ที่มา : คอลัมน์ "วิจารณธรรม" หนังสือพิมพ์พิมพ์ไทย
จาก http://panyayan.tnews.co.th/contents/206160/