ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
กล่าวคำดังนี้  "ขออโหสิกรรม":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: กันยายน 29, 2016, 08:56:18 pm »



เมื่อเทวดามาทวงของจากหลวงปู่จาม มหาปุญโญ คราวออกธุดงค์กับหลวงปู่ชอบ ฐานสโม



หลวงปู่จาม มหาปุญโญเล่าว่า  ได้ออกเดินธุดงค์ไปกับท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม ทางอำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม ชอบพาไปพักอยู่บ้านหาดเสี้ยว โยมเขาพาไปให้อยู่ในถ้ำเขาเรียกว่า “ ถ้ำเสือนอน ” เพราะเสือมันมานอนอยู่ประจำ อยู่ถ้ำเสือนอน บ้านหาดเสี้ยว ได้หลายวันแล้ว ช่วงตอนกลางวันก็ไปเดินเล่นตามซากปรักหักพังของซากเจดีย์ แนวเขตกำแพง เลยไปปะเห็นพระหัตถ์เบื้องขวาขององค์พระพุทธรูปเป็นทองสำริด ขนาดโดยรวมแล้วใหญ่กว่ามือของมนุษย์เรายุคเดี๋ยวนี้ขนาด ๒ เท่า เห็นจะได้จึงได้เก็บมาล้างทำความสะอาด เอาผ้าเช็ดให้แห้ง แล้วก็กราบไหว้บูชา นึกในใจต้องการอยากบูรณะทำองค์พระพุทธรูปขึ้นมาใหม่ แล้วเอาพระหัตถ์นี้สวมเข้าประกอบไว้ เอาไปให้ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม ดู ท่านก็ไม่ว่าอะไร มีแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พลิกดูไปมาอยู่



สอง-สามวันแรกไม่มีอะไร พอคืนวันที่ ๔ เทวดามาบอกว่าให้เอาไปคืนว่า... “ท่านอาจารย์ขอให้เอาพระหัตถ์ขององค์พระปฏิมาเจ้าไปส่งคืน เพราะเป็นสมบัติของพวกผม” แต่หลวงปู่จาม ก็ไม่ว่าอะไร ทำเฉยอยู่ว่า พวกเทวดาภูมมาเทวดาหมู่นี้เขาจะทำอย่างไรต่อไป วันต่อมาก็มาบอกอย่างเก่า มาบอกอยู่อย่างนั้น ๓ วัน วันที่ ๔ จึงได้บอกเขาว่า...“อาตมาไม่เอาไปหรอก ถือเอานี่ก็ว่าจะเอามากราบไหว้บูชาเท่านั้น ที่ว่าจะสร้างหล่อองค์พระพุทธรูปนั้นคงทำไม่ได้หรอก พรุ่งนี้จะเอาไปคืนให้สูเจ้าทั้งหลาย แม้แต่สมบัติมากมายกว่านี้อาตมายังไม่ต้องการ”

วันรุ่งขึ้นฉันจังหันแล้วจึงได้เอาไปคืนไว้ที่เก่า แต่ก็ทำความสะอาดปัดกวาดใบไม้แห้งบริเวณนั้น หาเก็บเอาก้อนดินกี่ มาก่อเป็นกองให้สูงจากดินแล้วเอาพระหัตถ์ของพระพุทธรูปนั้นวางไว้ข้างบน กราบไหว้แล้วก็นั่งภาวนาเดินจงกรมอยู่บริเวณนั้นจนใกล้ค่ำจึงกลับที่พัก



ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม บอกว่า...“ เหตุที่เทวดาหวงนั้นเป็นเพราะว่าคนผู้หล่อสร้างมาแต่ก่อนนั้นได้อธิฐานจิตเอาไว้ว่าให้เป็นสมบัติของวัดนี้แผ่นดินแถบนี้ การจะนำไปที่อื่นไม่สมควร ”

ถามชาวบ้านเขาก็ว่า... “พวกพ่อค้าไม้ขนย้ายเอาลงไปตัวเวียงแล้ว เอาขึ้นรถไฟลงไปกรุงเทพฯ พวกฝรั่งอังกฤษเขารับซื้อ พระทองในวัดเก่านี้จึงหมดไป”

ก็คงจะจริงอย่างเขาว่าพระหัตถ์พระนี้มิได้หลุดออกมาเองแต่เป็นรอยถูกตัด  อย่าไปถามหา บุญ บาป กับพวกคนพาล คนทำร้ายพระศาสนาเหล่านี้เลย  แต่การปฏิบัติภาวนาอยู่วัดร้างนี้ดีมาก พอใกล้เข้าพรรษาจึงได้พากันลงมา

ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม อยู่จำพรรษากับพวกยางผาแด่น

หลวงปู่จามได้กราบลาท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโมแล้วลงมาอยู่เจดีย์หลวง ตัวเวียงเชียงใหม่

“ท่านอาจารย์ผมเป็นคนบ้านทุ่งบ้านนา มาอยู่บ้านป่าทึบ อากาศอับชื้นอย่างนี้ คงต้องเป็นไข้แน่เลย จึงขอโอกาสท่านอาจารย์จะลงไปอยู่เจดีย์หลวง เพราะท่านพระครูฯได้นิมนต์ไว้ว่าให้อยู่เทศน์ธรรมให้ศรัทธาเขาฟัง ”

ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม จีงบอกว่า “ อือ ไปเต๊อะ ”...

 

ที่มา : ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม ตอนที่ ๕๙

(วัดป่าบ้านห้วยทราย) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร ๑๔ กันยายน ๒๕๕๙

จาก http://panyayan.tnews.co.th/contents/204702/