ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ให้อภัยนะ":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: ธันวาคม 14, 2017, 08:29:38 am »



"...ในวันคริสต์มาสอีฟ เราพูดกันเรื่องศรัทธา เรื่องพลังแห่งชีวิต เรื่องพระจิต สำหรับฉันแล้วพระจิตคือศรัทธา พระจิตคือสติ และคือความรัก พระจิตนั้นดำรงอยู่ภายในเราอยู่แล้ว หากเราสามารถที่จะสัมผัสพระจิตภายในตัวเราเอง และช่วยให้พระจิตปรากฏชัดขึ้นในเรา เราก็จะสามารถเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งพระจิตในแนวทางที่เราเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งสติได้...

...พระจิตเป็นสิ่งที่ต้องเพาะปลูก และเมล็ดพันธุ์แห่งพระจิตนั้นก็อยู่ภายในตัวเธออยู่แล้ว การได้รับศีลล้างบาป ก็คือการมีโอกาสที่จะตระหนักรู้ว่า พระจิตนี้และพลังแห่งชีวิตนั้นดำรงอยู่แล้วภายในเธอ การได้รับศีลล้างบาป ก็คือการตระหนักรู้ในพระจิตและคือการสัมผัสพระจิตในเธอ...

...ในขณะแห่งการรับศีลล้างบาป ศีรษะของคนนั้นจะจุ่มลงไปในน้ำ หนึ่ง สอง และสามครั้ง คนผู้ถูกให้ศีลล้างบาปแล้วจะเกิดจากน้ำนั้น และจากพระจิต ในธรรมเนียมของนิกายออร์ธอด็อกซ์ ผู้คนนิยมที่จะให้ทั้งศีรษะจุ่มลงไปในน้ำแห่งศีลล้างบาปนั้น ทว่า ในธรรมเนียมคาทอลิก ผู้คนอาจนิยมเพียงการรินน้ำเสกลงบนศีรษะของคนผู้ที่ถูกให้ศีลล้างบาป พิธีกรรมเช่นนี้หมายที่จะช่วยให้ผู้คนสัมผัสเมล็ดพันธุ์แห่งพระจิตที่ดำรงอยู่แล้วในเขาและเธอ พิธีกรรมนี้คือสัญญาในการช่วยเหลือให้คนคนหนึ่งได้เกิดใหม่ในชีวิตทางจิตวิญญาณของเขาและเธอ พระกุมารบังเกิด พระเยซูบังเกิดทุกครั้งที่พระจิตภายในเธอนั้นได้ถูกสัมผัส

สิ่งเดียวกันนี้ก็จริงแท้สำหรับคนผู้ปฏิบัติธรรมด้วย ทุกๆครั้งที่เธอสัมผัสเมล็ดพันธุ์แห่งสติ และสตินั้นปรากฏชัดขึ้นในเธอ การมีชีวิตก็เป็นไปได้อีกครั้ง ในภาวะของจิตใจอันว้าวุ่น กายและใจนั้นไม่ประสานกัน หากว่าเธอหลงอยู่ในอนาคตหรือในอดีต เธอก็ไม่มีชีวิต แต่ถ้าเมื่อใดที่เมล็ดพันธุ์แห่งสติภายในเธอได้ถูกสัมผัส ทันใดนั้นเองเธอก็จะมีชีวิต กายและจิตวิญญาณสัมพันธ์กัน เธอได้เกิดอีกครั้ง พระเยซูได้บังเกิดอีกครั้ง พระพุทธเจ้าได้บังเกิดอีกครั้ง

เมื่อเธอได้ยินเสียงระฆังสมาธิ เธอหยุดการคิดของเธอ เธอหยุดสิ่งที่เธอกำลังพูด และระฆังช่วยเธอ อีกทั้งนำเธอกลับมาสู่บ้านที่แท้จริงของเธอ ที่ซึ่งพระจิตและสติดำรงอยู่ ที่ซึ่งเธอได้เกิดอีกครั้ง เธอได้เกิดหลายๆครั้งในหนึ่งวัน ซึ่งต้องขอบคุณสังฆะที่แวดล้อมเธอ นี่คือการปฏิบัติการกลับฟื้นคืนชีวิต เราตายลงหลายๆครั้งในหนึ่งวัน เราหลงสติไปหลายต่อหลายครั้งในหนึ่งวัน และต้องขอบคุณสังฆะและการปฏิบัติ ที่เรายังกลับมามีชีวิตได้หลายๆครั้งในหนึ่งวันด้วย แต่ถ้าเธอไม่ปฏิบัติ เมื่อนั้น ครั้งใดก็ตามที่เธอสูญเสียชีวิตไปในทุกๆวัน เธอก็ไม่มีโอการที่จะเกิดใหม่อีกครั้ง การไถ่บาปและการกลับฟื้นคืนชีวิตไม่ใช่ทั้งถ้อยคำหรือเรื่องของความเชื่อ แต่มันคือการปฏิบัติในทุกๆวันของเรา และเราปฏิบัติในมรรคาที่พระพุทธเจ้าบังเกิดในทุกขณะแห่งชีวิตประจำวันของเรา มรรคาที่พระเยซูบังเกิดในทุกขณะแห่งชีวิตประจำวันของเรา ไม่ใช่แค่ในวันคริสต์มาสเท่านั้น เพราะทุกๆวันคือวันคริสต์มาส ทุกๆนาทีคือนาทีคริสต์มาส ทารกน้อยภายในตัวเรากำลังรอคอยเราทุกนาทีที่จะได้เกิดใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า..."



/พระภิกษุ ญอท หั่ญ (ทึก ญอท หั่ญ*) (พ.ศ.๒๔๖๙-)แห่งพุทธศาสนานิกายเที่ยน(เซ็น)ในเวียดนาม
(*เขียนแบบเวียดนามคือ Thích Nhất Hạnh อ่านว่า ทึก ญอท หั่ญ แต่ในสากลและไทยมักอ่านตามอักษรโรมันว่า ติช นัท ฮันห์)
คัดแปลบางส่วนจาก Going Home: Jesus and Buddha as Brothers (Riverhead Trade, 2000)