ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: มกราคม 02, 2018, 03:04:14 pm »
ถ่ายภาพประกอบเนื้อหาโดย.....
2 - 3 ปี น๊อตกราบรถขอให้เคสนี้เป็นอุทาหรณ์แก่คนทั่วไปทีคิดจะย่ำยีศักด์ศรีผู้อื่น ปลดแอกฅนย่ำฅน
ทำอย่างไรจึงจะระงับความโกรธได้ ?
คนโกรธมีผิวพรรณทรามย่อมนอนเป็นทุกข์ถือเอาสิ่งที่เป็น
ประโยชน์แล้วกลับปฏิบัตสิ่งอันไม่เป็นประโยชน์ทำปาณาติบาตด้วยกายและวาจา
ย่อมถึงความเสื่อมทรัพย์ผู้มัวเมาเพราะความโกรธย่อมถึงความไม่มียศญาติมิตร
และสหาย ย่อมเว้นคนโกรธเสียห่างไกล คนผู้โกรธย่อมไม่รู้จักความเจริญทำ
จิตให้กำเริบ ภัย ที่เกิดมาจากภายในนั่นคนผู้โกรธย่อมไม่รู้สึก คนโกรธย่อมไม่รู้อรรถ
ไม่เห็นธรรม ความโกรธย่อมครอบงำนรชนในขณะใดความมืดตื้อย่อมมีไม่ขณะ
นั้นคนผู้โกรธย่อมก่อกรรมที่ทำได้ยากเหมือนทำได้ง่ายภายหลังเมื่อหายโกรธ
แล้วเขาย่อมเดือดร้อนเหมือนถูกไฟไหม้คนผู้โกรธย่อมแสดงความแก้อยาก
ก่อนเหมือนไฟแสดงควันก่อนในกาลใดความโกรธเกิดขึ้นคนย่อมโกรธ
ในกาลนั้นคนนั้นไม่มี หิริ ไม่มี โอตตัปปปะ และไม่มีความเคารพ คนที่ถูกความ
โกรธครอบงำย่อมไม่มีความสว่างแม้แต่น้อยเลย
ถ้าจะไม่ให้ความโกรธเกิดขึ้นอีกเลยต้องอบรมเจริญปัญญาจนบรรลุเป็นพระอริย
บุคคลระดับพระอนาคามีบุคคลซึ่งจะเริ่มต้นตั้งการฟังพระสัทธรรมให้เข้าใจ
พิจารณาศึกษาสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริงโดยต้องอาศัยกาล
เวลาที่นานแสนนานเพราะแต่ละคนสะสมโลภะ โทสะ โมหะ มานานแสนนาน
การที่จะเอาออกทันทียังไม่ได้ ต้องอาศัยปัญญาขั้นโลกุตตระจึงจะดับได้
พระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม 4 - หน้าที่ 206
ธรรมะน่าคิดพิจารณาวันนี้
ผู้แสวงหาที่ไม่ฉลาดในธรรมย่อมไม่เห็นแจ้งนิพพานที่อยู่ในตัว - สนฺติเก น วิชานนฺติ มฺคคา
ธมฺมสฺส อโกวิทา ปัคคัยหสูตร 18/142
ธรรมะประจำวันที่ 23/09/2010
