ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: มกราคม 30, 2018, 09:35:16 pm »
ปลดแอกฅนย่ำฅน
ถ้ามีความเข้าใจความจริงอย่างถูกต้องก็จะรู้ว่า ความไม่รู้เป็นเหตุนำมาซึ่ง(กิเลส)ซึ่งเป็นความไม่ดีงามทั้งหมด
เราสามารถฉายส่องได้อย่างแท้จริง
โดยการซื่อสัตย์กับตัวเอง
ตามลักษณะเด่นของเรา
ด้วยความจริงใจ และความตั้งใจ
ขอให้ก้าวหน้าไปบนหนทางที่ถูกต้อง
ผู้ที่ดำเนินชีวิตด้วยวิธีดังกล่าว
ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
จะต้องมีชัยชนะเมื่อสิ้นสุดของวัน
กิเลส เป็นเครื่องเศร้าหมองของ จิต เมื่อ กิเลส เกิดขึ้นย่อมทำให้จิตเศร้าหมอง โลภะเป็นสภาพที่ติดข้อง ผูกพัน ยินดีพอใจ ชอบใจ ในชีวิตประจำวันเรามีโลภะเป็นปกติ โลภะมีทั้งระดับที่เกิดขึ้นพอใจชอบใจเป็นปกติ และมีทั้งระดับที่มีกำลังแรงกล้าถึงขั้นที่ล่วงออกมาเป็นทุจริตกรรม ทำให้บุคคลอื่นเดือดร้อน โลภะเป็นอกุศลธรรม ต่างกันกับอโลภะ ซึ่งเป็นกุศลธรรม เราไม่สามารถบังคับไม่ให้โลภะเกิดขึ้นได้เพราะว่า ธรรมทั้งหลายทั้งปวงเป็นอนัตตา ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใคร แต่ถ้าเป็นผู้มีปกติอบรมเจริญปัญญา ก็สามารถรู้ลักษณะของโลภะเมื่อโลภะเกิดขึ้นปรากฏได้ ตัณหา คือ สภาพธรรมที่ยินดี พอใจ ติดข้อง ดังนั้นความเป็นจริงตัณหา ก็คือ....โลภะ
ชีวิตประจำวันของบุคคลผู้ที่ยังเป็นปุถุชน หนาแน่นไปด้วย กิเลส ย่อมจะมีกิเลสอกุศลเกิดขึ้นเกือบทั้งวัน ซึ่งไม่ใช่เฉพาะในวันนี้ ในชาตินี้เท่านั้น แต่ว่าได้เป็นอย่างนี้มานานแล้วในสังสารวัฏฏ์ เพราะได้สะสมกิเลสมาอย่างมากมายนับชาติไม่ถ้วน จึงเป็นผู้ไหลไปด้วยอำนาจของกิเลส ทั้งทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย และทางใจ ซึ่งน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง เพราะเหตุว่า กิเลสทั้งหลาย มีโลภะ โทสะ โมหะ เป็นต้น ไม่ได้มีเฉพาะตัณหา หรือ โลภะ เท่านั้น มีมากกว่านี้เป็นศัตรูภายในเป็นข้าศึกภายใน เป็นมลทินของใจ ไม่นำประโยชน์สุขใด ๆ มาให้เลย มีแต่นำมาซึ่งทุกข์เพียงอย่างเดียวเท่านั้น
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ธรรมดากิเลส ย่อมไม่มีความชื่นบาน เพราะขจัดคุณความดี มีแต่จะให้ตกนรก ข้อความตอนหนึ่งจาก.....พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก หาริตจชาดก
