ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 15, 2018, 10:48:08 pm »ตรุษจีน 8 กุมภาพันธ์ 2559 อากาศไม่หนาวคอม ฯ เสียอีกต้องมานั่งซ่อมคอม ฯ อยู่ตั้งนาน 1 วันทำงานพระ 1 วัน คือ พุทธะ จงอย่าใช้เวลาให้สูญเปล่า หายใจทิ้งไปโดยไม่เกิดประโยชน์อันใด ถ้าท่านทำตัวแข่งกับสังคมความพินาศล่มจมจะตามมา ถ้าท่านทำตัวเห็นแก่ได้อย่าหวังน้ำใจจากเพื่อนฝูง
อะไรคือลูกธนูแห่ง พุทธปัญญา ซึ่งเป็นวิธีเดียวที่เอาชนะมารเหล่านี้ได้[สัทธรรมปุณฑริกสูตร]เป็นคำสอนสูงสุด ตกผลึก พุทธปัญญา มาเป็นคำพูด ซึ่งสอนถึงสภาพชีวิตที่มี พุทธปัญญา นั่นคือสภาพชีวิตของ(โลกพุทธะ)ที่อยู่ภายในชีวิตของเรา เราสามารถเชื่อมและเปิดเผยออกมาได้
พระนิชิเร็นไดโชนินได้กล่าวไว้ใน ธรรมนิพนธ์เรื่องสู่ผู้คนทั้งหลายในวัดเซอิโชจิ ว่า
เคยได้รับปัญญาที่ยิ่งใหญ่จากโพธิสัตว์อากาศครรภ์ที่มีชีวิต คงจะเป็นเพราะท่านสงสารอาตมาที่มีความปรารถนาว่า ขอให้เป็นผู้มีปัญญาอันดับหนึ่งในประเทศญี่ปุ่นกระมัง ท่านจึงมอบแก้วมณียิ่งใหญ่แห่งปัญญาที่สว่างดุจเดียวกับดวงดาว และอาตมาได้รับไว้ที่แขนเสื้อข้างขวา หลังจากนั้น
พระนิชิเร็นไดโชนินได้เริ่มเดินทางไปศึกษาธรรมที่วัดใหญ่ ๆ ในเมืองต่าง ๆ เช่น คามาคูระ เกียวโต และนารา เป็นต้น โดยอ่านพระสูตรทั้งหมดอย่างละเอียด ตลอดจนพิจารณาหลักธรรมคำสอนในแต่ละนิกายทั้งของหินยานและมหายาน
พระนิชิเร็นไดโชนินได้เขียนไว้เกี่ยวกับเรื่องนี้ว่าได้ศึกษาพระสูตรทั้งหลาย จนได้รู้แจ้งถึงความเด่นด้อยของแปดนิกายและพระสูตรต่าง ๆ อย่างคร่าว ๆ แล้ว พอจะสันนิษฐานได้ว่า จากการที่ท่านศึกษาตามที่กล่าวมานั้น ท่านคงได้ข้อสรุปดังต่อไปนี้
1. ในบรรดาพระสูตรทั้งหลายที่พระศากยมุนีพุทธะทรงเทศนาไว้นั้น สัทธรรมปุณฑริกสูตรเป็นพระสูตรที่สูงส่งที่สุด
2. ธรรมมหัศจรรย์ที่ตนเองรู้แจ้งนั้น ก็คือ นัมเมียวโฮเร็งเงเคียว อันเป็นธรรมที่เป็นแก่นสำคัญของสัทธรรมปุณฑริกสูตรหลังการปรินิพพานของพระศากยมุนีพุทธะแล้ว ดังนั้นจึงควรที่จะเผยแผ่นัมเมียวโฮเร็งเงเคียว ในฐานะเป็นธรรมที่จะช่วยเหลือผู้คนทั้งหลายได้
3. ตนเองผู้ซึ่งรู้แจ้งธรรมอันเป็นแก่นแท้นั้น เป็นโพธิสัตว์จากพื้นโลก โดยเฉพาะเป็นการกลับชาติมาเกิดของพระวิศิษฐ์จาริตรโพธิสัตว์ ผู้นำของโพธิสัตว์จากพื้นโลกที่ได้รับมอบหมายภาระหน้าที่ในการช่วยเหลือผู้คนในสมัยธรรมปลายจากพระพุทธะ จึงมีภาระหน้าที่ที่จะนำธรรมมหัศจรรย์ให้ปรากฏออกมาในฐานะที่เป็นธรรมที่ควรจะเผยแผ่ในสมัยธรรมปลาย
บุคคลที่มีความสงบสำรวมมักเป็นผู้ที่มีแต่คนอยากอยู่ใกล้ เพราะอยู่ด้วยแล้วสบายใจ ไม่มีความทุกข์ ไม่มีพลังงานด้านลบออกมาจากตัวตนของคนผู้นั้น
1. เป็นผู้ไม่ฉุนเฉียว
2. เป็นผู้ไม่หวาดหวั่น
3. เป็นผู้ไม่โอ้อวด
4. เป็นผู้ไม่ก่อความรำคาญ
5. เป็นผู้พูดด้วยปัญญา
6. เป็นผู้ไม่ฟุ้งซ่าน
7. เป็นผู้มีวาจาอันสำรวมแล้ว
8. เป็นผู้วางตัวเป็นกลาง
9. เป็นผู้มีสติทุกเมื่อ
10. เป็นผู้ไม่ถือตัวว่าเสมอกับเขา
11. เป็นผู้ไม่ถือตัวว่าวิเศษกว่าเขา
12. เป็นผู้ไม่ถือตัวว่าต่ำกว่าเขา
13. เป็นผู้ไม่มีโทษอันทำให้มืดมัวดุจฝ้า
14. เป็นผู้ไม่ยึดถือสิ่งใด ๆ ในโลกว่าเป็นของตน
15. เป็นผู้ไม่เศร้าโศกเพราะสัตว์และสังขารที่เสื่อมไป
16. เป็นผู้ไม่ถึงอคติในธรรมทั้งหลาย
โอวาท หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต