ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: กุมภาพันธ์ 16, 2018, 12:48:19 pm »
การเปลี่ยนความเศร้าโศกให้เป็นการดูแลเอาใจใส่
อย่างอ่อนโยนความยากลำบากเปลี่ยนเป็นวิธีทำให้เข้มแข็งขึ้น
และชะตากรรมเปลี่ยนเป็นวิธีเข้าใจภาระหน้าที่ของตนเอง
นี่คือหัวใจและแก่นสารของความหมายในการปฏิบัติ --->
(พุทธธรรม)เมล็ดแห่งความสุขมีอยู่ภายในหัวใจของเราเอง
ถ้าเราปฏิบัติพุทธธรรมสุดท้ายเราจะได้อะไร ? มีคนถามพระพุทธองค์ว่า ปฏิบัติธรรมแล้ว สุดท้ายเราจะได้อะไร พระพุทธองค์ตอบว่าไม่ได้อะไรเลยถามต่อไปว่า ถ้าเช่นนั้นท่านจะปฏิบัติไปเพื่ออะไรพระพุทธองค์ทรงแย้มพระโอษฐ์ตรัสว่า ตถาคตสามารถบอกเธอถึงสิ่งที่หายไปนั้นก็คือความโกรธได้หายไป ความหม่นหมองวิตกกังวลก็หายไป ความเศร้าท้อแท้ก็หายไปความกังวลไม่สบายใจได้หายไปความเห็นแก่ตัว โลภะ โทสะ โมหะพิษร้ายทั้งสามก็หายไปอวิชาคือความไม่รู้ที่ปิดกั้น ปุถุชนทั้งหลายก็ได้สูญสิ้นไปพูดเหมือนง่ายแต่เหตุผลมันลึกซึ้งคนทั้งหลายที่มาสู่โลกนี้ มีเพียงสองเรื่องคือเกิดกับตายเรื่องแรกทำสำเร็จไปแล้ว ส่วนอีกเรื่องจะทุกข์ร้อนไปทำไมมีวาสนาก็มา
ไม่มีวาสนาก็ไป สิ่งใดที่สมควรแก่เหตุก็มาเองสิ่งใดที่ไม่สมควรแก่เหตุ จะแสวงหาก็ไม่พบ อ้อนวอนก็ไม่สำเร็จมีวาสนาก็ไม่ปฏิเสธไร้วาสนาก็ไม่ต้องแสวงหาสิ่งที่เข้ามาหาก็ต้อนรับ สิ่งที่จากไปก็ไม่ต้องอาลัยทุกสิ่งทุกอย่างแล้วแต่วาสนา ให้เป็นไปตามธรรมชาติที่ควรจะเป็นผู้มีปัญญาทั้งหลายไม่เอาชีวิตไปขึ้นอยู่กับปากและตาของผู้อื่นให้มองเห็นจิตและใจของตนเอง ให้มีสติ รู้จิต ไม่ฟุ้งซ่านไม่ดิ้นรนแสวงหาในสิ่งที่หลอกลวงทั้งหลายไม่ดิ้นรนแสวงหา ใจเป็นอิสระจากกิเลสทั้งปวงจะร้อนจะหนาวจะลุกจะนั่ง จิตก็มีสติอยู่เสมอ นี่แหละคือการปฏิบัติธรรมเกิดเป็นคน อย่าเป็นคนหลอกลวงไร้สัจจะ ถ้าเป็นคนหลอกลวงจะไม่สามารถเปิดใจต่อผู้อื่นได้ความทุกข์ที่สุดของมนุษย์คือใจที่ไร้ที่พึ่งไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ ยอมรับหรือไม่ยอมรับก็ตามจิตที่ดีงามย่อมไม่มีเรื่องทุกข์ใจจิตที่ประเสริฐ ย่อมไม่มีผู้ที่จะต้องเคียดแค้นชิงชังจิตที่เรียบง่าย ย่อมไม่มีเรื่องว้าวุ่นใจเป็นคนดี กายใจซื่อตรง ย่อมหลับเป็นสุขผู้ประกอบกรรมดี ฟ้าดินย่อมมอง
เห็นผีสางเทวดาย่อมสรรเสริญความสงบที่แท้จริงมิได้เกิดจากการนั่งนิ่ง ๆ หลายชั่วโมง แต่เกิดจากการมองผู้คนและสิ่งทั้งหลายด้วยใจที่สงบ ได้ยินแม้แต่เสียงดอกไม้บานนั่งก็เป็นสมาธิ เดินก็เป็นสมาธิ เหตุเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปเหตุเกิดขึ้นแล้วก็ว่างเปล่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราทุกคนไม่มีใครสามารถเป็นเจ้าของได้ได้แต่เพียงเกี่ยวข้องแล้วก็ผ่านไปพวกเราทุกคนเป็นเพียงแขกผู้ผ่านกาลเวลาเท่านั้นวันหนึ่งเราก็ต้องบอกลาทุกสิ่งไปทุกสิ่งที่ปรากฎต่อหน้าควรจะทนุถนอม แต่สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็ไม่ต้องอาลัยสิ่งใดที่ควรจะได้ก็จงรับด้วยความยินดีขออวยพรแด่ทุกคนที่มีวาสนาได้เกิดร่วมเป็นครอบครัวเดียวกันรวมทั้งญาติสนิทมิตรสหาย มีความสุข เบิกบานใจทุกวันคืน
http://youtu.be/f1y2ZBFVXnA
http://youtu.be/hCu5to16_cM
http://youtu.be/TbHIdRCWICo