ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆในโลกออนไลน์ใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
ในโลกออนไลน์หรือโลกแห่งจิต ไม่มีใครทำอะไรเราได้ นอกเสียไปจาก (คนพาล) หรือ (ใจของเราเอง):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
รู้สึกระอายใจไหมที่เราทำร้ายคนอื่นด้วยวาจาหรือสำนวนที่ไม่สุภาพ โดยที่คนคนนั้นเค้าเคยเป็นผู้มีพระคุณต่อเรามา (ไม่ละอายใจ)หรือ(ละอายใจ):
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ขนทรายเข้าวัดคือ พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ทำบุญทำกุศลโดยวิธีนำหรือหาประโยชน์เพื่อส่วนรวมมิได้ทำเพื่อตนเอง):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: เมษายน 17, 2018, 09:11:46 pm »









เทศกาลกินเจ ปี 2550 ได้ผ่านไปแล้วเป็นเวลาเกือบ 10 วันหลังจากดูรูปเก่า ๆ และสถานที่เก่า ๆ แล้วมาเปลี่ยนบรรยากาศบ้างแล้วค่อยกลับไปดูรูปใหม่(รูปบางกอกคลาสสิค)


เกี่ยวกับเรื่องอุปสรรค 3 มาร 4 นั้นพระนิชิเร็นไดโชนินได้เทศนาไว้ดังนี้ ที่เรียกว่าอุปสรรค 3 มาร 4 นั้น ได้แก่ กิเลสอุปสรรค กรรมอุปสรรค และผลตอบสนองอุปสรรค กิเลสอุปสรรคก็คือสิ่งที่ขัดขวางอันเกิดจากความโลภ โกรธ หลง เป็นต้น กรรมอุปสรรคคือสิ่งขัดขวางอันเกิดจากภรรยาและบุตร เป็นต้น ผลตอบสนองอุปสรรคก็คือสิ่งขัดขวางอันเกิดจากผู้ปกครองบ้านเมือง บิดามารดา เป็นต้น และพญามารซึ่งอยู่ในมาร 4 นั้น ก็เช่นเดียวกัน


กิเลสอุปสรรค การที่กิเลส เช่น โลภ โกรธ หลง กลางเป็นสิ่งขัดขวางการบำเพ็ญเพียรความศรัทธา กรรมอุปสรรค การที่กรรมชั่วซึ่งตัวเราได้กระทำไว้ เช่น กรรมชั่ว 10 ประการ หรือ อนันตริยกรรม 5 ประการ เป็นต้น ขัดขวางความศรัทธา ในข้อความนี้เฉพาะเจาะจงว่าเกิดจากบุคคลใกล้ตัว เช่น ภรรยาและบุตรผลตอบสนองอุปสรรคอุปสรรคที่เกิดจากผลตอบสนองของอบายภูมิ 3 ได้แก่ นรก เปรต เดรัจฉาน และการวิพากษ์วิจารณ์ธรรมที่ถูกถ้วนแท้จริง ในข้อความนี้กล่าวว่าเกิดจากบุคคลที่เราจะต้องเชื่อฟัง เช่น พ่อแม่ หรือผู้ปกครองบ้านเมือง เป็นต้น


ขันธมาร การที่ขันธ์ 5(การทำงานของกายเนื้อและจิตใจ) ของผู้ปฏิบัติศรัทธาทำงานไม่ปกติจนกลายเป็นสิ่งที่ขัดขวางการปฏิบัติศรัทธากิเลสมารการที่กิเลศซึ่งได้แก่ โลภ โกรธ หลง เกิดขึ้นและทำลายความศรัทธามรณะมารมารที่คอยขัดขวางการบำเพ็ญเพียรด้วยการคร่าชีวิตของผู้บำเพ็ญเพียร กล่าวได้ว่าการเกิดความสงสัยต่อความศรัทธาอันเนื่องมาจากการเสียชีวิตของผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่น ก็เป็นท่าทีที่พ่ายแพ้ต่อมรณมารเช่นกันเทพบุตร

มารมารที่เป็นรากฐานที่สุด เป็นการทำงานที่เกิดจากราชาสวรรค์ชั้นปรนิมมิตวสวัสดีพญามารแห่งสวรรค์ชั้นที่ 6และเป็นชื่อย่อของปกนิมมิตวสวัสดีเทพบุตรมาร พระนิชิเร็นไดโชนินกล่าวไว้ ในธรรมนิพนธ์เรื่องข้อแตกต่างในการรักษาโรคระหว่างหินยาน มหายานชั่วคราวและแท้จริงว่าอวิชชาขั้นพื้นฐานของชีวิต จะปรากฏออกมาเป็นพญามารแห่งสวรรค์ชั้นที่ 6 กล่าว คือ มารชนิดนี้เกิดจากสภาพชีวิตที่หลงผิดขั้นพื้นฐานของชีวิต และทำการกดขี่ผู้บำเพ็ญเพียรโดยใช้พลังต่าง ๆ ทั้งหมด เช่น เข้าไปอยู่ในตัวผู้มีอำนาจ เป็นต้น