ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
ชีวิตบางครั้งก็เหมือนเหรียญสองด้านใช่หรือไม่ครับบางครั้งก็หัวบางครั้งก็ก้อย( เลือกตอบแค่ ใช่ กับไม่ใช่ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
โดยปกติชน นิ้วมือของคนเรา มีกี่นิ้ว (ตอบเป็นภาษาไทยครับ):
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
ธรรมะคือ ธรรมชาติ พิมพ์คำว่า (ธรรมะชาติ) ครับ:
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: होशདངພວན2017
« เมื่อ: มิถุนายน 02, 2018, 09:48:02 pm »





ภาพถ่ายที่เป็นเอกลักษณ์
ของกะลาแลนด์
แดนสนทธาพาเพลิน
มันช่างน่าอัปยศอดสูยิ่งนัก


ความหิวคือหัวหน้ากิเลสหากเราเอาชนะหรือรู้จักความหิวได้อย่างถึงที่สุดแล้วเราก็จะเอาชนะกิเลศ ทั้งหมดในโลกนี้ได้อย่างแน่นอนเมื่อใดที่ร่างกายเราต้องการอาหารมา เลี้ยงร่างกายนี้ยามมันร้องหาอาหารทุกส่วนในร่างกายนี้และเซลล์ต่าง ๆ ในร่างกายนี้มันจะรวมตัวกันวิ่งจู๊ดไปสั่งสมองให้เกิดความรู้สึกหิว - หิวแล้วนะ - หิวแล้วนะ -  หิว -  หิวสมองก็จะไปสั่งตัวสติอีกทีตรงนี้สำคัญว่าเราจะให้สมองเราไปสั่งตัวสติตัวไหนหล่ะให้พาไปหาอาหารตามปัจจัยที่เรามีจะหามาได้ถ้าหากเราไม่เคยฝึกสติมาเลยสมองก้อนเนื้อ(จิตหยาบ)ก็จะไปสั่งสติตัวหยาบให้ทำงานสติตัวหยาบก็คือส ติ ที่อยู่ในมันสมองคือตัวสติที่เราเรียนรู้ตั้งแต่เราแรกเกิดมานี่คือ สติ แบบหยาบหากสมองไปสั่งสติแบบหยาบสติตัวนี้ก็จะสรรหาอาหารที่คิดว่าดีที่สุดถูกใจที่สุดตามปัจจัยที่เรามีเราก็จะตกเป็นทาสของอารมณ์หรือกิเลส ทันทีสิ่งที่แสดงออกมาก็จะมีแต่ความหลงผิดให้สติหยาบนำจิตหยาบไปเกิด การกินที่น่ารังเกียจ มูมมาม กินด้วยความเอร็ดอร่อยซะจริงๆ ไม่สังเกตุอาหารเกิด อยากกินต่อไปเรื่อย ๆไม่มีที่สิ้นสุดสรรหาของกินไปเรื่อยๆไม่รู้จักความพอดีหรือรู้จักความอิ่มที่แท้จริง ซึ่งสุขใจกว่ามากมายนักแต่ถ้าว่าหากสมอง เราที่ฝึกสติ ดีแล้วสั่งไปที่จิตที่ละเอียดคือจิตแท้ที่อยุ๋ภายในเรามา ก่อนที่เราจะเกิดมาอีกซึ่งติดตัวเรามาทุกภพชาติหลายๆชาติแล้วซึ่งเป็นจิตแท้ จิต นั้นจะเกิดการสั่นสะเทือนไปถึงตัวสติที่ละเอียด คือสติที่ดูแลจิตแท้นั่นเองสติ ก็จะกลับไปสั่งจิตแท้ให้เกิดความรู้สึกรู้ เกิดปัญญาที่ละเอียดทันทีว่าอ๋อ...ร่างกายที่เรากำลังอาศัยอยู่นี้มันทรงอยู่ได้โดยอาหารเท่านั้นเองส่วนจิตของ เรานี้ก็ต้องอาศัยร่างนี้เพื่อฝึกฝนเพื่อที่จะทางหลุดพ้นหากไม่มีร่างกายนี้จิตนั้นจะไร้ซึ่งที่อาศัยอยู่ไม่สามารถที่จะฝึกได้คงต้องเสียเวลาหาที่อยู่ใหม่อีกร่ำไปแล้วมันจะดี กว่าร่างกายนี้หรือไม่ก็ไม่รู้ เราจึงมาต้องดูแลร่างกายนี้เพื่อใช้เป็นที่อยู่ของจิตแท้เราจะขอใช้ร่างกายนี้เป็นร่างกายสุดท้ายแล้วไม่เอาแล้วเบื่อแล้ว ขอครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นเมื่อจิตเกิดความระลึกรู้ทาสแท้ของความหิวมันมีสาเหตุมาจากอะไรและจะทำให้เกิดผลอย่างไร

   
The hungry are passion boss
1 เมื่อ 30 พฤษภาคม 2553 09:39:12


เจ้าตัวสติละเอียดก็จะเกิดการพิจารณาอาหารที่เราจะกินว่ากินเพื่ออะไรทำไมต้องกิน สติ นี้จะเข้าไปดูแลเจ้าตัวความหิว เดี๋ยวนะรอหน่อยนะ เดี๋ยวจะหาอะไรให้กินเกิด สติ รู้ จิต รู้ ว่าเรากินเพื่อทรงร่างนี้อยู่เพื่อให้จิตได้มีเวลาปฎิบัติมากขึ้นไปอีก 1 วันเราอย่าให้ความหิวโหยมันพาเราไปกิน เพราะมันจะพาเราไปติดกิเลศ ระดับหัวหน้าจงเอาสติรู้ พาตัวความหิวไปกินจง พิจารณาอาหารก่อนกินเข้าไปว่ามีอะไรบ้างเมื่อใดเราหิวจงเกิดสติรู้ทันทีเท่ากับเรานี้คือหัวหน้าความหิว จะให้อดก็ได้ให้กินก็ได้ความหิวมาสั่ง เราไม่ได้เรานี้สั่งความหิวได้ดูแลได้ ควบคุมได้ เราจะไม่หลงกิเลศแน่นอน
เพราะ เราชนะหัวหน้ากิเลศแล้วนั่นเอง

สรุปมนุษย์เราเกิดมาต้องหิวต้องกินเพื่อทรงร่างนี้ไว้เท่านั้น.

เลยจะทำอะไรก็ได้ เพื่อให้ตัวเองอิ่มก่อนค่อยว่ากันธรรมชาติของคนเมื่อมันอิ่มมันก์เริ่ม หาสิ่งอื่นที่เป็นความสุขความสบายใส่ตัวเองเสมอ ๆ ก็จะทำการไขว้คว้าสรรหา มาให้ได้ตามปัจจัยของแต่ละคนไม่เหมือนกันบางครั้งไม่คำนึงถึงความ เดือดร้อนของคนอื่นและตัวเองกว่าจะรู้บางครั้งสายเกินแก้เสียแล้วติด คุก ติดตะราง หรือบาดเจ็บ เสียชีวิตไป หากเรามาระลึกรู้ได้ก่อนตรงนี้ ต้องทำจนเป็นนิสัย เคยชิน มันจะมาเองอัตโนมัติ เปิดปุ๊บติดปั๊บเริ่มต้น จากการเอาชนะความหิวด้วยการระลึกรู้ ต้นสายปลายเหตุของความหิวเป็นอันดับแรกก่อนหลังจากอิ่มแล้วความอยากโน่น อยากนี่จะตามมา ขอให้เอาสติระลึกรู้บาปบุญคุณโทษที่จะได้รับเท่านี้เรา ก็จะเอาชนะกิเลศทั้งมวลได้ ขอให้เริ่มต้นจากการเอาชนะความหิวก่อนเถิดจะเกิดผลที่ตามมาอย่างรวบรัด ได้ผลเร็ว ก็เพราะว่าเราเอาชนะหัวหน้ากิเลศซะแล้วลูกน้องจะมาสู้อะไรกับเราได้อีกหล่ะทุก ๆ สิ่งทุก ๆ อย่างอยู่ที่ใจและความอดทน พยายามขอให้ทุกท่านสู้ ๆ ๆ ให้ได้ชัยชนะทุกท่านเถิด