ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: กรกฎาคม 27, 2018, 09:37:16 pm »
IMGS5770040 by arnocha2002, on Flickrอานนท์ ! เราไม่พยายามทำกะพวกเธอ อย่างทะนุถนอม
เหมือนพวกช่างหม้อ ทำแก่หม้อ ที่ยังเปียก ยังดิบอยู่
อานนท์ ! เราจักขนาบแล้ว ขนาบอีก ไม่มีหยุด
อานนท์ ! เราจักชี้โทษแล้ว ชี้โทษอีก ไม่มีหยุด
ผู้ใดมีมรรคผลเป็นแก่นสารผู้นั้นจักทนอยู่ได้
ผู้มีปัญญาดีเมื่อชนทั้งหลายประมาทแล้ว
ไม่ประมาทเมื่อชนทั้งหลายหลับแล้ว ตื่นอยู่
โดยมากย่อมละบุคคลผู้มีปัญญาทรามไปเสีย
ดุจม้าตัวมีฝีเท้าเร็วละทิ้งตัวหากำลังมิได้ไปฉะนั้น
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๕ - หน้าที่ 2
ภิกษุใดยังตัณหาให้เหือดแห้งไปทีละ
น้อย ๆ แล้วตัดเสียให้ขาดโดยไม่เหลือภิกษุ
นั้นชื่อว่าย่อมละซึ่งฝั่งในและฝั่งนอกเสียได้
เหมือนงูละคราบเก่าที่คร่ำคร่าแล้วฉะนั้น
ภิกษุใดถอนมานะพร้อมทั้งอนุสัย
ไม่มีส่วนเหลือ เหมือนห้วงน้ำใหญ่ถอน -
สะพานไม้อ้อที่ทุรพลฉะนั้น ภิกษุนั้นชื่อว่า
ย่อมละฝั่งในและฝั่งนอกเสียได้เหมือนงู
ละคราบเก่าที่คร่ำคร่าแล้วฉะนั้น.
ภิกษุใดค้นคว้าอยู่ด้วยปัญญาไม่
ประสบอัตภาพอันเป็นสาระในภพทั้งหลาย
เหมือนพราหมณ์ค้นคว้าอยู่ไม่ประสบดอก
ที่ต้นมะเดื่อฉะนั้นภิกษุนั้นชื่อว่าย่อมละซึ่ง
ฝั่งในและฝั่งนอกเสียได้ เหมือนงูละคราบ
เก่าที่คร่ำคร่าแล้วฉะนั้น
กิเลสเป็นเครื่องให้กำเริบย่อมไม่มี
ภายในจิตของภิกษุใดและภิกษุใดล่วงเสีย
ได้แล้วซึ่งความเจริญและความเสื่อมอย่างนี้
ภิกษุนั้นชื่อว่าย่อมละซึ่งฝั่งในและฝั่งนอก
เสียได้เหมือนงูละคราบเก่าที่คร่ำคร่าแล้วฉะนั้น
IMG_000000210010352100 by arnocha2002, on Flickr