ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: สิงหาคม 31, 2018, 10:03:15 pm »
ธรรมบาลไม่กระจอก
ในสมัยชิง มีบัณฑิตตกยากที่ฝ่ายแพ้กับการสอบเข้ารับราชการ เขาสร้างครอบครัวไว้ในหุบเขาไม่ไกลจากหมู่บ้านนัก หุ่ยเยี่ยบัณฑิต มีครอบครัวเล็กๆที่ต้องดูแล บุตรของเขาทั้งสามเป็นชายทั้งสิ้น หุ่ยเยี่ยและภรรยาก็ใช้ชีวิตเรียบง่าย ไปตามกำลัง
ถึงหุ่ยเยี่ยบัณฑิตจะตกยาก แต่ก็ศึกษาพุทธธรม
บำเพ็ญทานบารมีสม่ำเสมอ ทุกๆวันเขาจะนำเศษข้าวสารไปหว่านเลี้ยงนกกระจอกเป็นนิจ ระหว่างที่หว่านเม็ดข้าวลงให้นกกระจอกนั้น เขาก็จะท่องพระนามพระอมิตาพุทธเจ้าสม่ำเสมอ
บ้านของหุ่ยเยี่ยจึงมีนกกระจอกมากมายส่งเสียงร้องตามธรรมชาติ สำหรับคนอื่นคงเป็นเสียงที่น่ารำคาญ แต่สำหรับเขาและครอบครัวกลับกลายเป็นความสุข นกมีทั้งเด็กนกรุ่นๆและนกชรารายล้อมไปทั้งบ้าน
ไม่ว่าหุ่ยเยี่ยจะไปที่ไหนเขาก็เมตตาแก่สัตว์เดรัจฉานเสมอ
แม้แต่กวางป่าเขาก็สามารถเรียกมาหา เป็นเหมือนเพื่อนเล่นเวลาเข้าป่าเพื่อหาพืชพันธุ์มายังชีพ
วันหนึ่งเกิดภัยสงคราม มีนายทหารเที่ยวออกจับเด็กชายวัยรุ่นเพื่อให้ไปเป็นทหารในการรบ ลูกๆของหุ่ยเยี่ยสองคนเริ่มอยู่ในวัยรุ่นอยู่ในเกณฑ์ที่พวกขุนศึกจะมาจับตัวไปออกรบ
เมื่อคณะทหารจับเด็กชายมาถึงบ้าน หุ่ยเยี่ยก็ตกที่นั่งลำบาก
ได้แต่ปิดประตูเงียบไม่กล้าเปิดออกไป แต่นายทหารซึ่งอยู่ภายนอกกลับมองเห็นว่าบ้านนี้เหมือนบ้านผุพัง สภาพไม่ต่างจากกองฟืน มองไปทางไหนก็เห็นแต่นกกระจอก และขี้นกกระจอกเต็มไปหมด บนหลังคาบ้านก็มีนกกระจอกนับหมื่นเกาะกันแน่นเรียงตัวเหมือนทหารเป็นแถวๆ ริมรั้ว ขื่อคา แม้กระทั่งโคมไฟหน้าบ้านที่เก่าๆก็กลับมีนกกระจอก ยืนเกาะชิดกันแน่น สายตาของนกกระจอกนับหมื่นๆตัว เพ่งมองที่กลุ่มทหารพวกนี้เป็นตาเดียว สร้างความแปลกใจให้กับหมู่ทหาร
ทหารทั้งหลายต่างสงสัยในพฤติกรรมของนก แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปเพราะคิดว่าบ้านเก่าหลังนี้คงเป็นรังใหญ่ของนกกระจอก
ไม่น่าจะมีคนอาศัย จึงได้นำขบวนจับเด็กหนุ่มออกไปทางอื่น
เมื่อขบวนเคลื่อนไป บรรดานกกระจอกกลับหายไป
เหลืออยู่ไม่ถึงร้อยตัว บ้านช่องก็ไม่ได้รกอย่างที่หมู่ทหารมองเห็น ขี้นกก็ไม่มีอย่างที่พวกเขาเข้าใจ
อานุภาพของพุทธนามยิ่งทรงพลังมากขึ้น ถ้าเราประกอบความเมตตากรุณา ไม่ได้หลุดพ้นเฉพาะตนไปแต่ยังมอบเหตุปัจจัยให้ผู้อื่น สรรพสัตว์อื่นๆ
คนเรามักมองข้ามเหตุปัจจัยเล็กน้อย คิดแต่การใหญ่คว้าเอาแต่เฉพาะหัวกระทิ ใช้แต่ปัญญาจน ลืม ทานศีลและหลักเมตตากรุณา ถึงจะเข้าถึงธรรมด้วยปัญญา แต่ไม่อาจดำรงอยู่ในธรรมได้นาน เนื่องจากขาดความกรุณาหล่อเลี้ยงให้เจริญงอกงามยิ่งๆขึ้นไป
#หาพญาครุฑในกลีบเมฆก็เหมือนหาฝูงกระจอกบิน
#เมื่อเอาม่านตาแห่งความความโง่เขลาออกแล้วแม้แค่เศษข้าวยังสร้างเหตุธรรมปัจจัย
#ฑากาฑากิณีที่สวมสังวาลย์สวยสดที่เฝ้าปกป้องผู้ประพฤติธรรมอาจจะมีรูปร่างที่เรานึกไม่ถึง
#กลับเสด็จมาปกป้องภัยด้วยวิธีกระจอกกระจอกเพราะอานุภาพแห่งจิตอันทรงกรุณา
จาก https://www.facebook.com/purplebamboo48/