ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:
Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
กัน-ละ-ยา-นะ-มิด เขียนเป็นภาษาไทยที่ถูกต้องว่าอย่างไรครับ:
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
เว็บใต้ร่มธรรมเป็นเว็บเล็กๆแนวธรรมะในจิตใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
เปล่งวาจาว่าสาธุ เป็นการอนุโมทนาต่อพระสงฆ์ที่วัด หรือมีใครทำบุญแล้วมาบอกให้ทราบ ทราบแล้วยกมือขึ้น (สาธุ) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ  สาธุ:
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
ระหว่าง (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะผู้อื่น) กับ (ผู้ที่เรียนรู้ธรรมะเพื่อเอาชนะตัวเอง)  ท่านจะเลือกเป็น:
หากมีคน บอกว่า เราไม่ดีเราเลว แต่ใจเรารู้ว่าไม่เป็นเช่นนั้น เราจะใช้วิธีใดจัดการกับเรื่องนี้  (โต้เถียงให้แรงกว่าที่เค้าว่ามา) หรือ (เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ความดีของเราเองไม่ต้องทำอะไร):
เคยนวดฝ่าเท้าให้ คุณพ่อคุณแม่บ้างไหม ถ้ามีโอกาส เราควรทำหรือไม่ (ควรกระทำอย่างยิ่ง หรือ ไม่ควรทำ):
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ใต้ร่มธรรมเองก็จะเป็นไปตามวัฐจักรนี้ ฉันท์ใดก็ฉันท์นั้น (เป็นจริง) หรือ (ไม่จริง):
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):
ผู้ที่ไม่เคยรับรู้รสของความขมขื่น จะไม่รู้ว่าความหวานชื่นคืออะไร พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (He who has never tasted bitterness does not know what is sweet):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: กระตุกหางแมว
« เมื่อ: สิงหาคม 06, 2010, 01:07:28 am »

ศรัทธาคือพลังที่ทำให้สามารถเดินต่อไปได้..
ศรัทธาในพี่ๆเพื่อนๆน้องๆทุกคนที่ใต้ร่มธรรม
เพราะทุกคนคือ พลังอันยิ่งใหญ่... :13:
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 06, 2010, 12:56:02 am »

อ้างจาก: ลิโพ ที่ สิงหาคม 05, 2010, 12:25:44 pm

 
ขอบคุณค่ะ  :13: 
ภาพสวยจังเลยคะพี่แป๋ม


ใช่สวยแต่รูป จูบก็หอมนา.. น้องลิลา จุ๊บๆ
ข้อความโดย: rain....
« เมื่อ: สิงหาคม 05, 2010, 09:04:32 pm »

อนุโมทนางับพี่แป๋ม :12:
ข้อความโดย: แก้วจ๋าหน้าร้อน
« เมื่อ: สิงหาคม 05, 2010, 03:00:41 pm »

 :13: อนุโมทนาครับพี่แป๋ม
ข้อความโดย: (〃ˆ ∇ ˆ〃)
« เมื่อ: สิงหาคม 05, 2010, 12:25:44 pm »


 
ขอบคุณค่ะ  :13: 
ภาพสวยจังเลยคะพี่แป๋ม
ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 05, 2010, 10:18:02 am »


                           

            มนุษย์เอย ก็หากเจ้าไม่เคยพ่ายแพ้ หลงผิด บาดเจ็บยับเยินเสียแล้ว เจ้าจะรู้ได้อย่างไร ว่าในหลุมพรางหรือกลลวงที่ล่อหลอกเจ้าได้สำเร็จนั้น มีสิ่งใดซุกซ่อนอยู่ มีคำเฉลยใดอยู่เบื้องหลังอุบาย มีสิ่งใดฝังไว้ใต้หลุมลึก
       
            แล้วเจ้าคิดว่า สิ่งใดกัน ที่สามารถนำพาเจ้าให้ก้าวขึ้นไปยืนหยัดอยู่เหนือหลุมพรางที่เจ้าพลัดหล่น
            เงินทอง ชื่อเสียง เกียรติยศ ศักดิ์ศรี ปริญญา ตำแหน่งหน้าที่การงานระดับสูง?
       
            หากเจ้าถูกบีบรัด เผาไหม้ด้วยกองเพลิงของตัณหา ราคะ ถูกสุมด้วยกองฟืนแห่งความละโมบ อยากได้อยากมีไม่จบสิ้น ถูกไฟแห่งความโกรธ เกลียด อาฆาต พยาบาท ลามเลียอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
       
            เมื่อเจ้าตกอยู่ในสภาพการณ์เยี่ยงนั้น เปลือกอันรุ่มรวยเป็นต้นว่าเงินทองมหาศาล หรือชื่อเสียงประดามี ที่เจ้าคิดว่ามันเชิดหน้าชูตาเจ้าเอาไว้ จะช่วยฉุดดึงเจ้าขึ้นมาจากขุมนรกในใจได้หรือไม่
       
            มนุษย์เอย นับวันโลกของเราจะถูกห่มคลุมด้วยเปลือกอันรุ่มรวยที่แสนเปราะบาง มิหนำซ้ำ ความเปราะบางจอมปลอมนั้น ยังถูกฉาบไว้อย่างพอกหนา กระทั่งก่อตัวเป็นกำแพงลวง ที่ทำให้เราหลงคิดไปว่า มันคือความมั่นคงที่แท้ ซึ่งสามารถเกาะฉวยฉุดคว้าไว้เป็นหลักยึดได้ในยามที่พลัดหล่นลงก้นหลุม

           พลานุภาพที่แท้จริง ทรงพลังและแข็งแกร่งยิ่งกว่าสิ่งใดๆ ยังคงรอคอยให้มนุษย์ค้นพบเสมอ
            รอคอยมาแล้วเนิ่นนาน มีผู้คนมากมายค้นพบ มีหลายคนพบแล้วบอกต่อ
       
            มหาบูรพสูรย์ เล่มนี้ ก็คืออีกหนึ่งในบทบันทึกที่บรรพชนถ่ายทอดการค้นพบไว้แก่ชนรุ่นหลัง
       
            แต่นั่นยังนับว่าน้อยแสนน้อย อย่างเทียบกันไม่ได้ กับผู้คนที่ยังหลงคิดว่าบางสิ่งที่ลวงตา ลวงใจ คือหลักยึดอันแท้จริงของชีวิต ทว่า ตราบที่ดวงตะวันยังคงฉายแสง ความลับของพลานุภาพอันไพศาล จะยังคงรอคอยการค้นพบต่อไป

            สำคัญกว่านั้น ในวันที่มนุษย์เหินบินอยู่เหนือปีกนก วันที่ดวงดาวในห้วงอวกาศถูกเหยียบไว้ใต้ฝ่าเท้า วันที่เราสร้างแผ่นดินถมท้องทะเล
           
            วันที่เราก้าวมาไกลถึงเพียงนี้ เจ้ายังมีศรัทธาอยู่หรือไม่?
       
            ศรัทธาต่อฟ้า ศรัทธาต่อสวรรค์ ศรัทธาต่อภูมิปัญญาและปรีชาญาณของบรรพชน


                          .............
       
                ตัวหนอนบนกองหนังสือ
       
       -หมายเหตุ : มหาบูรพสูรย์ เขียนโดย เชอเกียม ตรุงปะ (ดอร์เจ ดราดุล แห่งมุกโป)
แปลโดย พจนา จันทรสันติ , ร. จันเสน บรรณาธิการ


ข้อความโดย: ฐิตา
« เมื่อ: สิงหาคม 05, 2010, 10:04:35 am »





ใต้ดวงตะวัน


            ตราบที่ทุกชีวิตยังดำเนินไปใต้ดวงตะวัน ตราบที่รุ่งอรุณยังคงแย้มยิ้มทักทายทุกวันใหม่ ตราบที่แผ่นดินยังแนบสนิทอยู่ใต้ฝ่าเท้า ตราบที่ผืนฟ้ายังแผ่ไพศาลสุดสายตา
       
            ตราบที่ดวงตะวันยังไม่มอดดับ
            ตราบนั้น จงอย่าละทิ้ง ‘ศรัทธา’
            ศรัทธาต่อสิ่งใด?
       
            มนุษย์เอย หากคำถามก่อตัวขึ้น จงค้นหาคำตอบด้วยตนเอง ก็ตัวเจ้าเท่านั้นหรือมิใช่ คือผู้ครอบครองชีวิตของตน เช่นนี้แล้ว ก็จงเลือกเองเถิด ว่าเจ้าจักศรัทธาต่อสิ่งใด สิ่งไหนทำให้ใจของเจ้าเป็นสุข อิ่มเต็มโดยมิต้องเติมแต่งให้มากล้น
       
            คือสิ่งไหนที่ฝังแน่นอยู่ในเนื้อใจ ก่อเกิดเป็นพลานุภาพให้เจ้าหยิบฉวยมาใช้ได้ในยามที่เหนื่อยล้า อ่อนแรง ทุกข์โศก เศร้าหมอง
       
            คือสิ่งไหนที่หยั่งรากลึกลงภายในใจ ในแก่นกลางสำนึก สิ่งไหน ที่จะหยัดยืนอยู่เคียงข้างเจ้า ไม่หลบเร้นลี้หายแม้ในยามที่เจ้าเผชิญหน้ากับอุปสรรค
       
            จริงอยู่ แม้บางครั้งครา ตัวเจ้าอาจนำพาสองเท้าให้ก้าวหนีจากภัยหรือละทิ้งอาณาสถานใดๆ ก็ตามที หากพลานุภาพอันหยั่งลึกและแผ่ไพศาลนี้ ก็จักไม่มีวันบ่ายหน้าหนีห่างเจ้า ตรงกันข้าม มันกลับหยัดยืนอย่างมั่นคง พร้อมใจก้าวย่างเคียงคู่ ผสานเป็นหนึ่งกับทุกกิริยาอาการ รับรู้ และเฝ้าดูทุกความรู้สึกนึกคิด
       
            มันจดจ้อง จดจำ และจับคว้าได้ทุกความว้าวุ่นแกว่งไกว มันมองเห็นทุกอณูของฝุ่นละอองที่คละคลุ้งในดวงใจ มันรู้เท่าทัน มันประจักษ์ได้อย่างกระจ่างชัดถึงกลอุบายที่ล่อหลอกให้มึนเมา
       
            แน่ล่ะ บางครั้งเจ้าอาจพ่ายแพ้ต่อกลลวงเหล่านั้น แต่หากเจ้าได้ค้นพบและถือครองพลานุภาพที่ว่านี้ นั่นย่อมเป็นการปราชัยที่มิใช่จำนนเพราะมืดบอดในการหาหนทาง หากคือการละวางที่จะต่อกร ทัดทาน ฝืนทน กักเก็บ ปิดบัง
       
            เป็นความปราชัยที่นำพาให้ผู้แพ้ก้าวขึ้นไปอยู่เหนือหลุมบ่อ