ตอบ

Warning: this topic has not been posted in for at least 500 days.
Unless you're sure you want to reply, please consider starting a new topic.
ชื่อ:
อีเมล์:
หัวข้อ:
ไอค่อนข้อความ:

Verification:
ระหว่างความดีกับความไม่ดี เราจะเลือกทำสิ่งใดจึงจะสามารถบรรลุธรรมได้จริง ( เลือกตอบแค่ ความดี กับ ความไม่ดี ครับผม):
คนที่มีจิตใจอ่อนโยนส่วนใหญ่มัก คิดถึงสิ่งใดก่อนเสมอ  ( เลือกตอบแค่ ตัวเอง กับ คนอื่น ครับผม ):
คุณเชื่อในศรัทธาของความดีไหมครับ ( เลือกตอบแค่ เชื่อ กับ ไม่เชื่อ ครับผม):
คิดว่าความดีทำยากไหม( เลือกตอบแค่ ยาก กับ ไม่ยาก ครับผม):
ถ้าเราโกรธใคร ธรรมะจะเป็นหนทางผ่อนคลายความโกรธนั้นลงได้ใช่ไหม ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม ):
คุณเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดีใช่หรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า แสงธรรมนำใจ:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ความดีนำทาง:
^^ ขอความกรุณาพิมพ์คำว่า ใต้ร่มธรรม:
การแสดงความชื่นชมยินดีในบุญหรือความดีที่ผู้อื่นทำ นิยมใช้คำว่า (อนุโมทนา) กรุณาพิมพ์คำนี้ครับ อนุโมทนา:
ท่านจะปฏิบัติตามกฏระเบียบข้อตกลงของเว็บใต้ร่มธรรมทุกประการหรือไม่ ( เลือกตอบแค่ ใช่ กับ ไม่ใช่ ครับผม):
วัฒนธรรมไทยเมื่อเห็นผู้ใหญ่ท่านจะทำความเคารพ ด้วยการไหว้ท่านก่อนเสมอใช่หรือไม่:
ใต้ร่มธรรม เป็น แค่เว็บไซต์และจินตนาการทางจิต การทำดี สำคัญที่ใจเรา เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ พิมพ์คำว่า "เริ่มความดีที่ใจเราก่อนเสมอ":
คุณพ่อคุณแม่เปรียบดั่งพระอรหันต์ในบ้าน พิมพ์คำว่า "คุณพ่อคุณแม่ฉันรักและเคารพท่านดุจพระอรหันต์":
เมื่อให้ท่านเลือก ระหว่าง (หนังสือเก่าๆเล่มหนึ่งที่เรารัก) กับ (มิตรแท้ที่รักเรา) คุณจะะเลือก:
บุคคลที่ไปหลายๆเว็บไซต์ โดยที่สวมบทบาทเป็นหลายๆคน โดยที่ไม่รู้ว่า แท้จริงใจเราต้องการอะไร เพื่อน หรือ ชัยชนะ:
กล่าวคำดังนี้  "ขอโทษนะ":
พิมพ์คำว่า (แสงธรรมนำทางธรรมะนำใจ) ครับ:
สำนวนไทยที่ว่า แต่ละคนต่างมีรสนิยมแตกต่างกัน หรือไม่ตรงกัน  พิมพ์สำนวนต่อไปนี้ครับ (ลางเนื้อชอบลางยา):
ไม่มีอะไรสายสำหรับการเริ่มต้น พิมพ์เป็นประโยคภาษาอังกฤษครับ เป็นตัวพิมพ์เล็กทั้งหมดนะครับ เว้นวรรคคำด้วยครับ (It is never too late to mend):

shortcuts: กด alt+s เพื่อตั้งกระทู้ หรือ alt+p แสดงตัวอย่าง


สรุปหัวข้อ

ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: ตุลาคม 20, 2018, 08:28:36 pm »









https://img.live/image/i4E8y

https://img.live/images/2018/10/20/2161.png

https://img.live/image/i4xku


ไฮไลท์หลังเทศกาลกินเจ ฟังเสียงสวดมนต์จากยูทูปด้วยกัน  :yoyo031:


มีคนถามพระพุทธองค์ว่า ปฏิบัติธรรมแล้ว สุดท้ายเราจะได้อะไร
 
พระพุทธองค์ตอบว่าไม่ได้อะไรเลย
 
ถามต่อไปว่า ถ้าเช่นนั้นท่านจะปฏิบัติไปเพื่ออะไร
 
พระพุทธองค์ทรงแย้มพระโอษฐ์ตรัสว่า

ตถาคตสามารถบอกเธอถึงสิ่งที่หายไป
                     
นั้นก็คือความโกรธได้หายไปความหม่นหมอง

วิตกกังวลก็หายไปความเศร้าท้อแท้ก็หายไป
             
ความกังวลไม่สบายใจได้หายไป
                     
ความเห็นแก่ตัว โลภะ โทสะ โมหะพิษร้ายทั้งสามก็หายไป
                     
อวิชาคือความไม่รู้ที่ปิดกั้นปุถุชนทั้งหลายก็ได้สูญสิ้นไป
 
พูดเหมือนง่าย แต่เหตุผลมันลึกซึ้ง
 
คนทั้งหลายที่มาสู่โลกนี้ มีเพียงสองเรื่องคือเกิดกับตาย
 
เรื่องแรกทำสำเร็จไปแล้ว ส่วนอีกเรื่องจะทุกข์ร้อนไปทำไม
 
มีวาสนาก็มา ไม่มีวาสนาก็ไป สิ่งใดที่สมควรแก่เหตุก็มาเอง
 
สิ่งใดที่ไม่สมควรแก่เหตุ จะแสวงหาก็ไม่พบ อ้อนวอนก็ไม่สำเร็จ
 
มีวาสนาก็ไม่ปฏิเสธ ไร้วาสนาก็ไม่ต้องแสวงหา

สิ่งที่เข้ามาหาก็ต้อนรับ สิ่งที่จากไปก็ไม่ต้องอาลัย
 
ทุกสิ่งทุกอย่างแล้วแต่วาสนา ให้เป็นไปตามธรรมชาติที่ควรจะเป็น
 
ผู้มีปัญญาทั้งหลายไม่เอาชีวิตไปขึ้นอยู่กับปากและตาของผู้อื่น
                                   
ให้มองเห็นจิตและใจของตนเอง ให้มีสติ รู้จิต

ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่ดิ้นรนแสวงหาในสิ่งที่หลอกลวงทั้งหลาย
 
ไม่ดิ้นรนแสวงหา ใจเป็นอิสระจากกิเลสทั้งปวง
 
จะร้อนจะหนาว จะลุกจะนั่ง จิตก็มีสติ

อยู่เสมอ
นี่แหละคือการปฏิบัติธรรม
 
เกิดเป็นคน อย่าเป็นคนหลอกลวงไร้สัจจะ

ถ้าเป็นคนหลอกลวงจะไม่สามารถเปิดใจต่อผู้อื่นได้
 
ความทุกข์ที่สุดของมนุษย์คือใจที่ไร้ที่พึ่ง
 
ไม่ว่าจะรู้หรือไม่รู้ ยอมรับหรือไม่ยอมรับก็ตาม
 
จิตที่ดีงามย่อมไม่มีเรื่องทุกข์ใจ
 
จิตที่ประเสริฐ ย่อมไม่มีผู้ที่จะต้องเคียดแค้นชิงชัง
 
จิตที่เรียบง่าย ย่อมไม่มีเรื่องว้าวุ่นใจ
 
เป็นคนดี กายใจซื่อตรง ย่อมหลับเป็นสุข
 
ผู้ประกอบกรรมดี ฟ้าดินย่อม

มองเห็น
ผีสางเทวดาย่อมสรรเสริญ
 
ความสงบที่แท้จริงมิได้เกิดจากการนั่งนิ่ง ๆหลายชั่วโมง

แต่เกิดจากการมองผู้คนและสิ่งทั้งหลายด้วยใจที่สงบ

ด้ยินแม้แต่เสียงดอกไม้บาน
 
นั่งก็เป็นสมาธิ เดินก็เป็นสมาธิ

เหตุเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป เหตุเกิดขึ้นแล้วก็ว่างเปล่า
 
ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของเราทุกคน

ไม่มีใครสามารถเป็นเจ้าของได้

ได้แต่เพียงเกี่ยวข้องแล้วก็ผ่านไป
 
พวกเราทุกคนเป็นเพียงแขกผู้ผ่านกาลเวลาเท่านั้น
 
วันหนึ่งเราก็ต้องบอกลาทุกสิ่งไป
 
ทุกสิ่งที่ปรากฎต่อหน้าควรจะทนุถนอม แต่สิ่งที่ผ่านไปแล้ว

ก็ไม่ต้องอาลัย สิ่งใดที่ควรจะได้ก็จงรับด้วยความยินดี
 
ขออวยพรแด่ทุกคนที่มีวาสนาได้เกิดร่วมเป็นครอบ

ครัวเดียวกันรวมทั้งญาติสนิทมิตรสหาย
 
มีความสุข เบิกบานใจทุกวันคืน