ข้อความโดย: 時々होशདང一རພຊຍ๛
« เมื่อ: พฤษภาคม 11, 2019, 12:35:06 am »
Street art พอเป็นพิธี 刘三姐
บทความเชิงประวัติศาสตร์ของยุคหนึ่งถ่ายภาพโดย...
ประเทศไทยเริ่มมีหรือรู้จักวีดีโอเทปหรือเรียกว่าสื่อวีดีทัศน์ซึ่งนำมาใช้เพื่อความบันเทิงในครัวเรือนราวปีพุทธศักราช 2522 ซึ่งในยุคนั้นเพิ่งจะแพร่หลายแต่ก็มีราคาแพงมากโดยเฉพาะเครื่องเล่นวีดีโอเทปจะกล่าวถึงเครื่องเล่นก่อนแน่นอนว่าต้องใช้พ่วงกับทีวีซึ่งมี 2 ระบบคือ VHS แล้วก็ NTSC แต่จริง ๆ แล้วระบบ NTSC นิยมใช้กันในต่างประเทศในยุคโน้นราคาเครื่องเล่นวีดีโอหลายหมื่นบาท(ประมาณ 60,000 ขึ้นไป)ในครอบครัวทีมีเครื่องเล่นวีดีโอต้องเป็นระดับเศรษฐีเคยเห็นยี่ห้อ SONY ทั้งใหญ่และมีน้ำหนักมากการใส่ม้วนเทปเปิดฝาด้านบนสำหรับม้วนวีดีโอ
เทปก็ราคาแพงมากสมมุติว่าหนัง 1 เรื่องราคา 2 - 3 พันบาทก่อนที่ราคาถูกลงบ้างในอีก 10 ปีต่อมาราวปี 2532 ร้านที่ให้เช่าหนังก็ไม่ค่อยมีจะมีขายหนังก็ตามห้างสรรพสินค้าดัง ๆ ในปี พ.ศ 2525 ราคาม้วนเทปและเครี่องเล่นวีดีโอยังแพงอยู่แต่ที่ต่างประเทศเขาถือว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับในเมืองไทยระยะหลังต่อมามีเริ่มมีค่ายลิขสิทธิ์หนังวีดีโอซึ่งมี 2 ค่ายใหญ่ ๆ คือ CVD และ RIGHT PICTURE (ดูภาพด้านบนน่ะครับ) ซึ่งค่าย CVD ได้
ลิขสิทธ์หนังจากอเมริกาเยอะกว่าหนังค่อนข้างมีคุณภาพคือมีเกรดดีกว่าแต่ก็ราคาแพงการเช่าหนังในยุคแรกเริ่มก็มีตามห้างสรรพสินค้าดัง ๆ และเทปวีดีโอเปล่า(เฉพาะเทปเปล่าที่ยังไม่ได้อัดหรือบันทึก)ม้วนละหลายพันบาทก่อนจะมีราคาถูกลงในเวลาต่อมา
อธิบายภาพด้านบนทางซ้ายมือจะเป็นหนังของค่าย RIGHT PICTURE ส่วนทางขวามือจะเป็นม้วนหนังของค่าย VCD ในส่วนของเครื่องเล่นวีดีโอก็ได้กล่าวไปแล้วตอนต้น(ไม่มีภาพประกอบ)เพราะได้ขายเครื่องเล่นไปแล้ว(เหลือแต่ม้วนวีดีโอเทปเป็นอนุสรณ์)
ในยุคทศวรรษ 1980 ใครที่คิดจะเปิดร้านเช่าวีดีโอเทปต้องลงทุนหลัก(ล้าน)ขึ้นไปไม่ใช่หลักหมื่นหรือหลักแสนราวปี 2542 เพิ่งจะมีร้านเช่าวีดีโอเทปที่มีชื่อคุ้นหูหน่อยคือ TSUTAYA และ BLOCKBUSTER
http://youtu.be/25pL8liA8A0