ข้อความโดย: มดเอ๊กซ
« เมื่อ: มกราคม 17, 2020, 12:42:54 pm »ทัศนคติพื้นฐานของโพธิสัตว์ คือการเต็มใจที่จะยอมรับปัญหาของตัวเอง เต็มใจที่จะดูโง่ โพธิสัตว์จะไม่พูดว่า "ฉันทำอะไรโง่ๆ ไปเมื่อวาน แต่นั่นเป็นเพราะฉันเมา ต้องขอโทษด้วยในสิ่งที่ทำลงไป วันนี้คือโลกที่ต่างไปแล้ว ทุกอย่างโอเคแล้ว ดังนั้นลืมมันไปเหอะ"
มันเป็นวิถีคนจริงแทนที่จะเป็นคนปลอม มีพื้นที่ให้คนอื่นมองเธอ ส่องเธอ หัวเราะเยาะเธอ และทำงานกับเธอ มีบางสิ่งที่เหลือให้คนเห็น เธอไม่ได้ปกป้องตัวเองมิดชิดจนไม่มีใครสามารถทำอะไรกับเธอได้ เธอผ่านประสบการณ์และวินัยบนหนทางโพธิสัตว์มาด้วยตนเอง ทว่าทั้งหมดก็ไม่ใช่แค่เรื่องของเธอเอง แต่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความร่วมมือเสียโดยมาก
การเป็นโพธิสัตว์หมายความว่า เธอได้กลายเป็นครูหรือผู้ที่มีศักยภาพในการให้ความช่วยเหลือโดยอัตโนมัติ และผู้คนก็อยากที่จะทำงานกับใครบางคนที่เข้าใจ เธอเต็มใจที่จะร่วมมือกับโลกปรากฏการณ์แทนที่จะเป็นศัตรูกับทุกสิ่งทุกอย่าง เธอไม่เอาแต่ต่อว่าสิ่งรอบตัว แต่เต็มใจที่จะทำงานกับโลก หากรถยางแบน เธอไม่ได้แค่โทรเรียกแท็กซี่ แต่เธอเต็มใจที่จะนั่งลงเปลี่ยนยาง และหากมีใครบางคนต้องการความช่วยเหลือจากเธอ เธอจะไม่บอกว่า "ไปให้พ้น อย่ามากวนฉัน" แต่เธอให้พวกเขาเข้ามา เธอเต็มใจที่จะบอกว่า "ได้โปรดมาช่วยฉันหน่อย รถฉันยางแบน" การแชร์ปัญหากับใครบางคนกลายเป็นสัญญาใจแห่งการตรัสรู้ เธอเต็มใจที่จะทำงานกับผู้คน เต็มใจที่จะเปิด เต็มใจที่จะงอลงสักหน่อย หากจำเป็น
เส้นทางมหายานนั้นกว้างและใหญ่สุดๆ ในฐานะผู้ฝึกปฏิบัติพุทธมหายาน เธอถูกถามคำถามเป็นร้อยคำถาม และถูกคาดหวังให้ทำอะไรมากมายเต็มไปหมด ขณะที่เธอกำลังเป็นเรือ เธออาจถูกขอให้เป็นสะพาน ขณะที่เธอเป็นสะพานหรือเรือ เธออาจถูกขอให้เป็นถนน ขณะที่เธอกำลังเป็นให้ทั้งหมด เธออาจถูกขอให้เป็นอ่างเก็บน้ำ เธอถูกขอให้เป็นโน่นเป็นนี่มากมาย และโดยปณิธานแล้ว มันไม่มีทางเลือกอื่น เธอพร้อมที่จะโอบอุ้มความต้องการเหล่านั้นทั้งหมด
เชอเกียม ตรุงปะ
จาก "The Bodhisattva Path of Wisdom and Compassion: The Profound Treasury of the Ocean of Dharma Vol.2"